Σήμερα δεν θα φορέσει την πρακτική λευκή στολή της Γερουσιαστού - πολεμίστριας - επαναστάτριας, αλλά της Βασίλισσας Αμιντάλα, που σημαίνει πρωινή τουλέτα σε αυστηρή μογγολική γραμμή, ζώνες από μετάξι που κόβουν την ανάσα και μαλλιά «Δορυφορικά Πιάτα». Τα κοτσιδάκια θα κληρονομήσει και η κόρη της Πριγκίπισσα Λέια Οργκάνα, 33 γαλαξιακά έτη αργότερα (ένα γαλαξιακό έτος αντιστοιχεί σε 10 γήινους μήνες).
ΜΑΛΛΙΑ ΝΤΟΝΑΤΣ
Και πώς φτιάχνεις αυτό το μαλλί; Έπρεπε οπωσδήποτε να το αποκτήσω. Όμως εδώ δεν είναι ούτε πλανήτης Νόμπου ούτε καν Βερολίνο. Σίγουρα γεννήθηκα σε λάθος χωροχρόνο– ο κώδικας της αθηναϊκής κομμωτικής υπαγορεύει την «Επίθεση των ξανθών κλώνων». Αλλά η αυτοέκφραση δεν καταπιέζεται και την επομένη του dvd-μαραθώνιου πήγα στο κομμωτήριο. Εκεί, δεν μπορεί, θα ξέρουν. «Γεια σας.Θέλω να με χτενίσετε σαν την Ούμα Θέρμαν στο “Μπάτμαν”.Θυμάστε την Poison Ivy;» είπα,θέτοντας ένα παράδειγμα που θεώρησα βατό. Η πρώτη κομμώτρια,προφανώς στραβάδι, φρίκαρε επιτόπου και φώναξε τη δεύτερη. Η δεύτερη, με ένα σκουλαρίκι στο φρύδι, απομεινάρι μιας πανκ εφηβείας, και λίγη εμπειρία από μαλλιά πασαρέλας, με κατατόπισε: «Αααα, γι’ αυτό το χτένισμα χρειάζονται μπομπάρια. Αλλά εμείς δεν έχουμε». Μπομπάρια. Ωραία λέξη. Έκανα το συνειρμό για να μην την ξεχάσω: μπομπάρια για μαλλί-μπόμπα. Βγήκα από το κομμωτήριο (με ένα καινούργιο βικτοριανό χτένισμα) κι έβαλα πλώρη για να βρω το νέο μου λατρευτικό τοτέμ, που λεγόταν μπομπάρι. Η κοινή λογική μού υπαγόρευσε να πάω στο «ναό». Εκεί έχουν τα πάντα. Ή τουλάχιστον, έτσι νόμιζα. «Κάτι σφουγγαράκια,στρογγυλά,μοιάζουν με σκοτς-μπράιτ σε σχήμα ντόνατς;» Στο καλλυντικάδικο τα πράγματα ήταν από χλωμά έως κίτρινα. «Όχι σαν το σφαιρικό, ελληνικό λουκουμά, αλλά σαν αυτόν με τη ζάχαρη και την τρύπα στη μέση!». Τα κορίτσια με κοιτούσαν σαν UFO. Όχι, δεν είχαν ξανακούσει κάτι τέτοιο. «Μήπως να πήγαινες σε μαγαζί με είδη κομμωτικής;» μου ανακοίνωσαν έπειτα από ένα μυστικό συνέδριο πίσω από το ταμείο. Μου ’βαλαν τη διεύθυνση του μαγαζιού στο χέρι και με έστειλαν σαν πακέτο της ACS γι’ αυτό που ήρθα.
ΚΟΜΜΩΤΙΚΗ ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ
Στα είδη κομμωτηρίου ήταν όλες διαβασμένες. Με πήγαν κατευθείαν στο ράφι με τα μπομπάρια: είναι κάτι στρογγυλά σφουγγαράκια με τρύπα στη μέση, αλλά υπάρχουν και μπομπάρια μακρόστενα, σαν λουκάνικα,με ένα κλιπ στην άκρη,σαν κι αυτά που έχουν τα μωρουδιακά φορμάκια. Τα μεγέθη είναι διαφορετικά για να καλύπτουν όλα τα μήκη μαλλιών. Και χωρίζονται σε τρεις χρωματικές κατηγορίες, για μελαχρινές, καστανές και ξανθές. Οι κοκκινομάλλες παραπονεμένες; «Έτσι κι αλλιώς οι αληθινές κοκκινομάλλες είναι μόνο το 3% του πληθυσμού της γης» είπε η ξανθιά πωλήτρια με την καρβουνί ρίζα και με βαθμό σοβαρότητας αναγγελίας κρατικού προϋπολογισμού. «Ναι, ναι, σκέτο δράμα, η Ελλάδα έχει γίνει πιο ξανθιά και από τη Σουηδία» είπα και δάγκωσα τη γλώσσα μου.
CRASH TEST
Σαν καλό μέλος της sci-fi οικογένειας Skywalker, εφοδιάστηκα πολεμοφόδια: φουρκέτες, λαστιχάκια και λακ. Και μπομπάρια, δύο με κλιπ και δυο χωρίς, για εξάσκηση. Για τα μακριά μαλλιά –κάτω από το ύψος των ώμων– είναι πιο πρακτικά αυτά με τα κλιπ: Πιάνεις πρώτα τις κοτσίδες σου σφιχτές - σφιχτές, τυλίγεις το μπομπάρι-λουκάνικο με τα μαλλιά, το κουμπώνεις κι είσαι έτοιμη.Τα μπομπάρια χωρίς τα κλιπ, για έναν περίεργο λόγο, «πέφτουν» και «ξεχειλώνουν» πιο δύσκολα, αλλά δεν είναι κατάλληλα για μακρυμαλλούσες Ραπουνζέλ, καθώς είναι πρακτικά αδύνατο να στρίψεις έναν τόνο μαλλί γύρω από δύο σφουγγαράκια και μετά να περιμένεις να στερεωθούν με μερικές φουρκέτες.
Κάτι πολύ βασικό είναι να ξέρεις το στιλ που θέλεις. Η έρευνά μας απέδειξε ότι όλο το ειδικό εφέ εξαρτάται περισσότερο από το πόσο ψηλά θα τοποθετήσεις τις αρχικές κοτσίδες.Αν τις βάλεις στα πλαϊνά του κεφαλιού,πετυχαίνεις ένα ρομαντικό χτένισμα του 18ου αιώνα.Αν τις προτιμάς ψηλά και λίγο προς τα πίσω, μπορείς άνετα να ντυθείς Poison Ivy στο «Μπάτμαν». Με ένα μόνο μπομπάρι στην κορυφή του κεφαλιού,πετυχαίνεις άψογο look μπαλαρίνας των Μπολσόι. Αν θέλεις να στέλνεις μηνύματα στο διάστημα και να πιάνεις συγχρόνως δορυφορική, τα τοποθετείς σε στιλ Αμιντάλα – δηλαδή στο πλάι, διαλέγοντας τα πιο ξεδιάντροπα, μεγάλα σε μέγεθος μπομπάρια. Δύο τόνοι λακ για γαρνιτούρα,μια μαύρη γαλαξιακή στολή κι είμαστε έτοιμες.
ΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΙΛ
Στο κλαμπ οι φίλες ήταν ενθουσιασμένες. Είχαν δει τις πασαρέλες των Luella και Μoschino με παρόμοια μαλλιά και έπρεπε να κουβαληθούν, λέει, αύριο κιόλας στο σπίτι για να τις κάνω κλώνους μου.«Και τι χρειάζεται να φέρουμε;». Απάντησα α λα Μπρίτζετ Τζόουνς: «Θερμίδες 1.100. Μονάδες αλκοόλ 3. Μπουκάλια λακ 2». Αλλά το πραγματικό crash test θα γινόταν εδώ και τώρα. Πόση ταλαιπωρία μπορούσε να αντέξει άραγε το οικοδόμημα της NASA που βρισκόταν πάνω στο κεφάλι μου; Το παραδοσιακό head banging (χτύπημα του κεφαλιού πάνω-κάτω, υπό το μπιτ της μουσικής) έλαβε χώρα στην πίστα.Τρεις ώρες κούνημα και δεκάδες χέρια (που άγγιξαν/ ζούληξαν/ πασπάτεψαν) μετά, τα δορυφορικά πιάτα μου στεκόντουσαν περήφανα και εξέμπεμπαν ακόμα μηνύματα κάτω από το πρώτο φως της χαραυγής. Δεν πέταγε ούτε τρίχα.
ΤRIVIA
Mάης του ’77.Τριάντα χρόνια μετά το λανσάρισμα της Πριγκίπισσας Λέια (στην πορεία την αντέγραψαν η Μις Πίγκι στο «Μάπετ Σόου» και η Μις Βέσπα στο “Spaceballs” του Μελ Μπρουκς), είμαστε έτοιμες για έναν εξωγήινο φόρο τιμής στο “Star Wars”.Ο παραγωγός της φιλμικής υπερ-οδύσσειας Τζορτζ Λούκας δηλώνει ότι το χτένισμα της Αμιντάλα είναι σούπερ γήινο:Το έκαναν οι Ινδιάνες της Βόρειας Αμερικής όταν ήταν πλέον σε ηλικία γάμου.Το έκαναν και οι επαναστάτριες του Πάντσο Βίλα στο Μεξικό. Και μπορείς να το δεις σήμερα
στα κεφάλια των Falleres, αν πας στο ανοιξιάτικο φεστιβάλ Falles στη Βαλένθια της Ισπανίας. Κλωνοποίηση τώρα.
HOW ΤΟ:
01Χωρίζουμε τα μαλλιά στη μέση,προσέχοντας η χωρίστρα να είναι ίσια.
02 Πιάνουμε τα μαλλιά με λαστιχάκια σε δυο σφιχτές κοτσίδες.
03 Στην άκρη κάθε κοτσίδας τοποθετούμε το μπομπάρι.Τυλίγουμε τα μαλλιά γύρω του.
04 Στρίβουμε το μπομπάρι και κουμπώνουμε το κλιπ.Απλώνουμε τα μαλλιά γύρω του μέχρι να το καλύψουμε τελείως.
05/06 Ασφαλίζουμε με δύο φουρκέτες.
07 Για το φινίρισμα,ψεκάζουμε με λακ.