Έκανα τη γυμναστική και τη δίαιτα της Adriana Lima για μία εβδομάδα και επέζησα

Ειλικρινά, μη με ρωτάς. Δεν ξέρω γιατί.
Μπορεί να φταίει το γεγονός πως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο έφαγα pancakes τη μία ημέρα και την επόμενη burger. Από την άλλη ίσως ευθύνεται η τελευταία μου ψύχωση με videos μεταμορφώσεων που βλέπεις παντού στο διαδίκτυο και η περιέργεια του τι ακριβώς θα συνέβαινε αν δοκίμαζα και εγώ κάτι τέτοιο.

Τελικά μάλλον ξύπνησα μία μέρα με υπερβολική αυτοπεποίθηση και αντί να αγοράσω ένα μίνι φόρεμα ή να στείλω μήνυμα στον τύπο που κοζάρω και με αγνοεί παντελώς και επιδεικτικά, εγώ αποφάσισα να κάνω τη γυμναστική της Adriana Lima για μία εβδομάδα. Ναι, του γνωστού μοντέλου της Victoria's Secret με τους κοιλιακούς από ατσάλι.

Επαναλαμβάνω, μη με ρωτάς. Δεν ξέρω.

Το πιο ανώδυνο σημείο του όλου εγχειρήματος ήταν η έρευνα μέχρι να βρω ένα όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένο πρόγραμμα γυμναστικής και δίαιτας που αντιστοιχεί σε μία συνηθισμένη ημέρα της Αdriana. Με χαρά ανακάλυψα πως η διατροφή της δεν διαφέρει υπερβολικά από τη δική μου, φυσικά με μεγαλύτερες δόσεις πρωτεΐνης και ίσως όχι τόσες φαντασιώσεις μπισκότων με φυστικοβούτυρο και σοκολάτα.
Από ό,τι μπόρεσα λοιπόν να διασταυρώσω, βασικά γεύματά της αποτελούν τα ωμά φρούτα και τα λαχανικά, τα ψάρια, το κοτόπουλο, οι ξηροί καρποί, οι γλυκοπατάτες και η βρώμη. Για έναν άνθρωπο που έκανε αυστηρή δίαιτα για δυομισι χρόνια από τη ζωή του όλα τα παραπάνω ακούστηκαν σαν περίπατος. Ούτε στο σούπερ μάρκετ δεν χρειάστηκε να πάω!
 

Η πρώτη προσαρμογή ήταν να παρατήσω για λίγο το καθιερωμένο πρωινό smoothie μου, συνδυασμένο με μία μπάρα δημητριακών, και να συνηθίσω το μπολ βρασμένης βρόμης με φρούτα, ξηρούς καρπούς και κάποιου είδους γάλατος χωρίς λακτόζη. Πιο γνωστό ως oatmeal ή porridge, το συγκεκριμένο φαγητό είναι γεμάτο πρωτεΐνη και τα «καλά» λιπαρά που σε κρατούν χορτάτο για ώρες και σε γεμίζουν ενέργεια. Οι μόνοι λόγοι που δεν το είχα δοκιμάσει πιο πριν είναι, πρώτον, ότι βαριέμαι να χρησιμοποιώ κατσαρόλα όταν δεν είναι απαραίτητο και, δεύτερον, ότι το porridge φαίνεται αηδιαστικό και απαίσιο.

Από τα πιο θετικά αποτελέσματα του όλου πειράματος είναι πως πλέον η γνώμη μου για αυτό έχει αλλάξει και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας των παθών, το πρωινό ήταν το πιο απολαυστικό μου γεύμα (αν και ίσως όχι το πιο φωτογενές). Κάθε μέρα έκανα διαφορετικούς συνδυασμούς συστατικών, οι οποίοι ήταν όλοι εξαιρετικά νόστιμοι, αν και ξεχωρίζω τον αυτοσχεδιασμό της πρώτης ημέρας με μύρτιλλα, καρύδα, γάλα καρύδας και κανέλα. Ακόμα βέβαια βαριέμαι την κατσαρόλα επομένως επέστρεψα στην αγαπημένη μπάρα δημητριακών με το που ολοκληρώθηκε η προσπάθεια.

Για μεσημεριανό μέσα στην εβδομάδα έφαγα τα εξής:

Ημέρα πρώτη: κοτόπουλο με λαχανικά
Hμέρα δεύτερη: άφθονη σαλάτα με μαρούλι, ντοματίνια και αβοκάντο
(εδώ να σημειωθεί πως είχα επισκέψεις και μαγείρεψα vegan καρμπονάρα την οποία μύριζα και δεν έτρωγα)
Ημέρα τρίτη: ομελέτα με ασπράδια αβγού, μανιτάρια και μπρόκολο
Ημέρα τέταρτη: κιμά κοτόπουλου με ζυμαρικά από κινόα (ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΑ, ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ)
Hμέρα πέμπτη: πουρέ γλυκοπατάτας με καρυκεύματα
Ημέρα έκτη: σαλάτα με σολομό
Hμέρα έβδομη: ριζότο με μάνγκο και γαρίδες επειδή μου μύρισε και δεν με ένοιαζε τίποτα

Για σνακ μου επιτρεπόταν μόνο ωμά λαχανικά και αφού πέρασα δύο μέρες παίρνοντας το ύφος του Bugs Bunny μασουλώντας καρότα, αποφάσισα να τα καταργήσω εξολοκλήρου, καθώς δεν μου προσέφεραν καμία ικανοποίηση και μεταξύ μας δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα πεινασμένη.

Πρόσθεσα επίσης ένα shake πρωτεΐνης με φρούτα και σκόνη μετά τη γυμναστική και ξόδεψα τουλάχιστον μισή ώρα στο Google μέχρι να βρω μία πηγή που να επιβεβαιώνει πως η Adriana τρώει λίγη σοκολάτα υγείας κατά καιρούς, όταν την πιάνουν οι σοβαρές υπογλυκαιμίες. Είχα ήδη φάει δύο αλλά τουλάχιστον δεν ένιωθα τόσες τύψεις.

Το βραδινό απλό, μία σαλάτα ή βραστά λαχανικά για την υπέρτατη μιζέρια. Αν έπινα το protein shake σχετικά αργά, το προσπερνούσα.

«Είσαι σίγουρη για αυτό που πας να κάνεις;» με ρώτησε από το τηλέφωνο ο γυμναστής μου Κωσταντίνος Μπαλόγλου, δηλαδή ο άνθρωπος που με ανέλαβε όταν ήμουν γύρω στα 100 κιλά και μαζί φτάσαμε μέχρι τα 68. Έχει ακούσει κατά καιρούς πολλές περίεργες ιδέες («πάμε στο Φιλοπάππου να κάνουμε γυμναστική με 40 βαθμούς!», «ας ξεκινάμε τις προπονήσεις στις επτάμισι το πρωί!», «εννοείται μπορώ να κάνω μονόζυγο, δεν θα χτυπήσω!») αλλά αυτή του προκάλεσε μία παύση.

Εγώ εξακολουθούσα να είμαι χαλαρή για κάποιον λόγο, που μάλλον γνωρίζω μόνο η ίδια.

Διαβάζοντας το πρόγραμμα της Adriana διαπίστωσα πως οι προπονήσεις της συμπεριλαμβάνουν ένα είδος έντονης άσκησης που ονομάζεται HIIT (Ηigh Ιntensity Ιnterval Τraining) σε συνδυασμό με σκοινάκι, πυγμαχία και cardio. Εφόσον έκανα ήδη HIIT τις ώρες που περνούσα με τον Κώστα στο γυμναστήριο, το να προσθέσω λίγες μπουνιές δεν θα μου έκαναν αισθητή διαφορά, σωστά;

Προφανώς και λάθος.

Καταρχάς είναι άλλο να κάνεις τρεις φορές την εβδομάδα γυμναστική και τις υπόλοιπες μία ελαφριά συντήρηση και τελείως διαφορετικό να δεσμεύεσαι πως θα γυμνάζεσαι καθημερινά και μάλιστα εις διπλούν. Ξεκινούσα το HIIT νωρίς το πρωί με τον Κώστα, ο οποίος φυσικά ευχαριστιόταν να με βλέπει να υποφέρω, και στη συνέχεια είχα μέχρι το απόγευμα να τελειώσω όλες τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με το cardio.

Το σχοινάκι είναι γνωστή και μισητή άσκηση που όμως καίει θερμίδες σαν δαιμονισμένο και επίσης μου θυμίζει πως όλο μου το στήθος έχει εξατμιστεί μαζί με τα κιλά που έχασα διότι πλέον δεν νιώθω τίποτα να ανεβοκατεβαίνει όσο χοροπηδάω. Την πρώτη μέρα της Adriana week επίσης χρειάστηκε να το παρατήσω πιο γρήγορα από ό,τι περίμενα γιατί είχα βάλει μία φόρμα που πλέον μου είναι μεγάλη και κινδύνεψα να εκτεθώ καθώς εγώ πήγαινα πάνω-κάτω και αυτή έπεφτε.Από εκεί και πέρα συμμορφώθηκα και έβαλα σορτς.

Όσο για την πυγμαχία, το γνωρίζω ότι φαινόμουν γελοία όσο την προσπαθούσα (φαντάσου ένα πλάσμα με γαλάζια νύχια και αυτοκόλλητα με cupcakes, κοτδιδάκια και ροζ μπουστάκι να βαράει μπουνίδια) όμως οι παλμοί μου ανέβαιναν στα τρία πρώτα δευτερόλεπτα και ένιωθα αμέσως την επιρροή της άσκησης στο σώμα μου.

Επίσης αισθανόμουν πολύ badass και φανταζόμουν να αποκτάω υπερδυνάμεις και να μπαίνω στους Avengers και να παντρεύομαι τον Thor.

Eκτός από τα παραπάνω, η κάθε μου προπόνηση περιλάμβανε βάρη, TRX, καθίσματα, κοιλιακούς, κωπηλατική και πολλά άλλα που από ένα σημείο και μετά σταματάς να προσέχεις και απλά εκτελείς.
Άφησα το DNA μου σχεδόν σε κάθε επιφάνεια του γυμναστηρίου από τον πολύ ιδρώτα και φυσικά δεν είχα κανένα δικαίωμα να παραπονεθώ. Τα ήθελα και τα έπαθα.

Αναμφισβήτητα το πιο δύσκολο κομμάτι του εγχειρήματος ήταν το cardio, όχι μόνο επειδή απεχθάνομαι αυτού του είδους την γυμναστική αλλά επίσης έπρεπε να βρω χρόνο μέσα στην ημέρα για να εντάξω εξήντα λεπτά επιπλέον άσκησης (ανεξαρτήτως της πρωινής προπόνησης) χωρίς να ακυρώσω ή να μείνω πίσω στις άλλες καθημερινές δουλειές μου. Έτσι την μία ημέρα πήγα και ήρθα με γρήγορο βάδην από την περιοχή του Κάραβελ (5 χιλιόμετρα) για ένα ιατρικό ραντεβού, την άλλη περπάτησα όλο το κέντρο βοηθώντας μία από της κολλητές μου να βρει ένα φόρεμα και όσες φορές μέσα στην εβδομάδα είχα μαθήματα χορού (lindy hop και solo jazz), μέτρησα αυτό για cardio καθώς απλά δεν προλάβαινα να κάνω κάτι άλλο.

Όποτε είχα λίγο παραπάνω χρόνο έκανα στατικό ποδήλατο και αναρωτιόμουν γιατί βάζω τον εαυτό μου σε τέτοιες διαδικασίες. Δεν μπορούσα απλώς να στείλω μήνυμα σε αυτό το τυπάκι που μου αρέσει;! Αυτός φταίει για όλα!

Όταν πλέον έφτασε το Σαββατοκύριακο ήμουν στην κυριολεξία εξαντλημένη.

Μετά το σαββατιάτικο μάθημα χορού και μία μεσημεριανή έξοδο με τους γονείς μου (όπου μέχρι και η σερβιτόρα με ρώτησε αν αισθάνομαι καλά) έπεσα για ύπνο από τις τέσσερις μέχρι τις εννιά το βράδυ, στη συνέχεια είδα ένα επεισόδιο «Queer Eye» και ξανακοιμήθηκα. Την Κυριακή είχα σκοπό να μαζέψω το σπίτι μου, να γυμναστώ με τη βοήθεια του youtube, να μαγειρέψω κάτι υγιεινό και το απόγευμα να πάω σε ένα πάρτι. Τελικά έφαγα καλαμπόκι κατευθείαν από την κονσέρβα και με πήρε ο ύπνος βλέποντας instagram stories από το πάρτι.

Ανεβαίνοντας στη ζυγαριά μετά από όλη αυτήν την δοκιμασία διαπίστωσα πως είχα χάσει 1 κιλό και 200 γραμμάρια, νούμερο όχι τόσο εντυπωσιακό για μερικούς αλλά σίγουρα ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Παρόλο που η απώλεια βάρους δεν ήταν τεράστια, τα θετικά αποτελέσματα μου έγιναν απολύτως αισθητά στον καθρέφτη, με τους κοιλιακούς μου να δείχνουν πιο γραμμωμένοι από ποτέ και να αποτελούν το μόνο θέμα συζήτησης που μπορούσα να έχω.

«Γεια, είμαι η Κρίστυ, το ξέρεις ότι έχω κοιλιακούς;»

Η απορία που εξακολουθώ να έχω μετά την ολοκλήρωση του challenge είναι πώς ακριβώς προλαβαίνει η πραγματική Adriana Lima να βγάζει εις πέρας τόσο βαρύ πρόγραμμα καθημερινά, έχοντας επίσης φωτογραφήσεις, πασαρέλες, συνεντεύξεις και δύο παιδιά. Το γνωρίζω πως εκείνη έχει προσωπικό προπονητή, μάγειρα, νταντά και γυμναστήριο στο σπίτι της, αλλά και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω. Respect.

Μπορείς να δεις τι ακριβώς συνέβη κατά τη διάρκεια της Adriana εβδομάδας στο instagram μου.

DISCLAIMER: Επειδή εγώ αποφάσισα να κάνω πειράματα δεν σημαίνει ότι πρέπει να με μιμηθείς! Πριν αποφασίσεις να κάνεις οποιοδήποτε πρόγραμμα γυμναστικής και δίαιτας, συμβουλέψου τον γιατρό σου.

Και τώρα, τρώμε!