12 νέα προϊόντα, 12 νέοι πειρασμοί
Είσαι γλυκός σαν σοκολάτα ή μήπως ξινούλης;
Πες μου τι τρως να σου πω τι νιώθεις (και ποιος είσαι)
Πώς σε χαρακτηρίζουν οι άλλοι ή πώς θα χαρακτήριζες εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου: είσαι γλυκός άνθρωπος; Ξινός;
Κάτσε και σκέψου πώς σε χαρακτηρίζουν οι άλλοι ή πώς θα χαρακτήριζες εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου: είσαι γλυκός άνθρωπος; Ξινός; Βγάζεις μια πικρίλα; Μήπως κάνεις πάντα αισθητή την παρουσία σου και λένε πως είσαι άτομο πικάντικο; Όλα αυτά δεν είναι τυχαίοι χαρακτηρισμοί και έχουν να κάνουν με τη διατροφή σου. Εντάξει, δεν είπαμε πως για να σε συμπαθήσει ο κόσμος και να πει «μα τι γλυκός άνθρωπος» πρέπει να πάθεις σάκχαρο. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Rasa. Έτσι λέγεται η γεύση στα σανσκριτικά και στην Αγιουβέρδα. Αποτελείται από έξι διαφορετικές γευστικές ποιότητες: γλυκιά, ξινή, αλμυρή, πικρή, πικάντικη και στυφή.
Κάθε μία από αυτές τις γεύσεις αποτελείται από δύο στοιχεία: Το γλυκό από γη και νερό, το αλμυρό από νερό και φωτιά, το πικρό από αέρα και αιθέρα και το στυφό από γη και αέρα.
Αυτό που δεν ξέραμε, όμως, είναι ότι όχι μόνο η διατροφή μας μπορεί να ταξινομηθεί σε έξι είδη γεύσεων αλλά και τα συναισθήματά μας και ο χαρακτήρας μας. Με άλλα λόγια, καθεμία από τις γευστικές ποιότητες επηρεάζουν είτε θετικά είτε αρνητικά τα συναισθήματά μας και την ψυχολογική μας κατάσταση.
Η γλυκιά γεύση έχει ως θετικό αποτέλεσμα την αγάπη και την ικανοποίηση.
Αλήθεια είναι. Δεν έχεις προσέξει πως αφού φας σοκολάτα, ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα και ξαφνικά… αγαπάς όλο τον κόσμο; Δεν υπάρχει καμία αντιπάθεια που λίγη σοκολάτα να μη μπορεί να λύσει (εντάξει, κάποιες δε λύνονται ούτε αν βουτήξεις σε σοκολατένια λίμνη, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Σκέψου πόσο συμπαθείς έναν άνθρωπο που τον αποκαλείς, χωρίς δεύτερη σκέψη, γλυκό. Ή πόσο νοσταλγείς μια γλυκιά εμπειρία ή ανάμνηση. Από την άλλη, η γλυκιά γεύση μπορεί να έχει ως αρνητικό αποτέλεσμα την προσκόλληση στον άλλο. Με άλλα λόγια, αν υπερβάλλεις στο θέμα των γλυκών μπορείς να νιώσεις ότι ο Άλλος είναι το κέντρο του σύμπαντος και εκείνος, με τη σειρά του, να νιώσει φυλακισμένος. Επίσης, η υπερβολική ροπή προς το γλυκό μπορεί να προκαλέσει βαρεμάρα και απάθεια. Και μην ξεχνάμε τους ανθρώπους που θεωρούμε πιο γλυκούς απ’ όσο θα θέλαμε, τους λέμε «γλυκερούς» και τους βαριόμαστε θανάσιμα.
Η ξινή γεύση έχει ως θετικό αποτέλεσμα συναισθήματα όπως χαρά, αγαλλίαση και αποφασιστικότητα ενώ ως αρνητικό αποτέλεσμα μπορεί να φέρει ροπή προς κριτική.
Τυχαίο, είναι, νομίζεις, που τους λέμε ξινούς όλους αυτούς που κριτικάρουν τους άλλους συνέχεια;
Η αλμυρή γεύση φέρνει ενθουσιασμό, κουράγιο και δύναμη.
Ενδεχομένως, όμως, μπορεί να φέρει και εσωτερική αναταραχή. Με άλλα λόγια, αν τρως συνέχεια αλμυρά μπορεί να είσαι συχνά στην τσίτα.
Η πικρή γεύση προκαλεί ενδοσκόπηση.
Η πικρίλα, δηλαδή, σε κάνει να στρέφεσαι στον εαυτό σου και να προβληματίζεσαι. Από την άλλη, μπορεί να έχει ως αρνητικό αποτέλεσμα μια αυστηρότητα και μια λιτότητα μεγαλύτερη από το συνηθισμένο. Είπαμε, μην μονάσουμε κιόλας. Μην ξεχνάμε και την αίσθηση που βγάζουν οι άνθρωποι όταν τους αποκαλούμε «πικρούς», «πικρόχολους» ή λέμε ότι «βγάζουν μια πικρίλα» και μια κυνικότητα.
Η πικάντικη γεύση έχει ως θετικό αποτέλεσμα την γείωση και την κατανόηση.
Με άλλα λόγια, αν θες να μιλήσεις με τον/την σύντροφό σου για τα προβλήματα της σχέσης σας, καλό είναι να πάτε σε ένα μεξικάνικο. Βέβαια, το πικάντικο μπορεί να προκαλέσει, στην αρνητική του όψη, έξαψη και θυμό. Οπότε αυτό που λέγαμε για το μεξικάνικο είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν είναι να τα πάθετε και τα δύο, καλύτερα πρώτα να θυμώσετε και μετά να κατανοήσετε ο ένας τον άλλο και να τα βρείτε. Ας μην ξεχνάμε πως τα πικάντικα μπορούν να αυξήσουν και τη λίμπιντο. Πείτε μας τα συμπεράσματά σας...
Η στυφή γεύση προκαλεί ένα ρεαλισμό στην αντιμετώπιση των πραγμάτων. Μπορεί, όμως, να προκαλέσει και το αίσθημα της καταπίεσης και, γενικότερα, να σε κάνει να «κολλήσεις» σε σκέψεις και να μην ξεκολλάς με τίποτα.
Σε φάσεις που νιώθεις καταπιεσμένος και πολύ ξενερωμένος με ανθρώπους και καταστάσεις δε νιώθεις μια στυφή γεύση στο στόμα σου; (Όχι; Μόνο σε μένα συμβαίνει;) Σας εφιστώ, λοιπόν, την προσοχή.
Όσο ωριμάζουμε (όχι όσο μεγαλώνουμε- άλλο το ένα και άλλο το άλλο), μαθαίνουμε να κατανοούμε το νόημα και τη χρησιμότητα όλων των γεύσεων και να επιζητούμε την ισορροπία. Λένε πως η μαγειρική είναι η τέχνη του να συνδυάζεις όλες τις γεύσεις. Και συμπληρώνω: και η ζωή επίσης.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2013.