Γιατί η Gen Z γενιά κάνει Botox από την ηλικία των 20;

Κάποτε, όταν ακούγαμε για το botox, σκεφτόμασταν celebrities και high class κυρίες με ανέκφραστα κούτελα και παγωμένα ζυγωματικά. Τι έχει αλλάξει πλέον ώστε μια επίσκεψη για ενέσιμα να δείχνει τόσο «κανονική» όσο ένα ραντεβού για κούρεμα;

Κατά την διάρκεια του lockdown και ύστερα, παρατηρήθηκε μια αρκετά μεγάλη ζήτηση σε θεραπείες όπως το botox και τα fillers από αρκετά νεαρές ηλικίες. Ο λόγος; Τα Social Media. Οι κλήσεις μέσω Zoom έκαναν τον κόσμο να περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα παρατηρώντας το πρόσωπο του σε μια οθόνη ή σκρολάροντας ανάμεσα σε αψεγάδιαστες selfies στο Instagram και TikTok. Το μακιγιάζ έμεινε στην άκρη, η επιδερμίδα αφέθηκε γυμνή και η τάση του skincare πήρε φωτιά. Η Gen Z γενιά έγινε ειδική στη περιποίηση προσώπου, εστιάζοντας κατά κύριο λόγο στην πρόληψη παρά στην μετέπειτα αντιμετώπιση «όταν έρθει η ώρα».

Για αρκετούς νέους λοιπόν, η επίσκεψη στον πλαστικό για ένα botox ξεκίνα στα 20 με 30, ηλικίες που οι περισσότεροι Boomers δεν έδιναν δεκάρα για την γήρανση. Ζητούν θεραπείες οι οποίες θα δώσουν ένα φυσικό αποτέλεσμα όπως το Baby Botox,γνωστό αλλιώς και ως «προληπτικό Botox». Στην τεχνική αυτή τοποθετείται πολύ σταδιακά ελάχιστο υλικό, αποτρέποντας εξαρχής την εμφάνιση των λεπτών γραμμών, προσφέροντας μια λάμψη υγείας. Το παγωμένο look που όλοι φοβόμαστε είναι ένα αποτέλεσμα υπερβολικού «γεμίσματος», συνήθως πάνω στην προσπάθεια του να εξαλειφθούν οι ήδη βαθιές ρυτίδες.

Ξεπερνώντας ένα θέμα taboo

Το hashtag #botox έχει πάνω από 1 δισεκατομμύριο προβολές στο TikTok. Το γεγονός αυτό βοηθάει σημαντικά στην εξοικείωση με ένα θέμα που κάποτε ήταν ταμπού. Μια 40άρα γυναίκα θα κάνει botox και θα το κρατήσει κρυφό ενώ οι Gen Zs και Millenians συχνά το μοιράζονται online με έναν θετικό και απενοχοποιητικό χαρακτήρα, νέες γενιές τείνουν στο να ενημερώνονται, να συζητούν και να εν τέλει να απενοχοποιούν τις πλαστικές επεμβάσεις, ορίζοντας τις ως ένα κομμάτι της ενδυνάμωσης και αυτοβελτίωσής τους. Το να χρησιμοποιείς τις επεμβάσεις ως ένα μυστικό όπλο χτίζοντας μια ιδεατή εικόνα,θεωρείται ως ένα παλιό και λανθασμένο πρότυπο συμπεριφοράς.

Μπορεί κάποιος πολύ εύκολα να βρει σε Instagram, TikTok και YouTube μια εντελώς ρεαλιστική παρουσίαση της κάθε θεραπείας που τον αφορά. Δεν είναι λίγοι οι influencers που έχουν κερδίσει το κοινό τους μετά το μοίρασμα ιστοριών που έχουν να κάνουν με επεμβάσεις και ενέσιμα.

Η παγίδα της «ινσταγκραμικής» ομορφιάς

Καθώς η υπερέκθεση του botox από τα social media βοήθησε σημαντικά στον αποστιγματισμό της διαδικασίας αυτής, έφερε μαζί του και ένα ακόμη τοξικό πρότυπο ομορφιάς. Αψεγάδιαστο δέρμα, ανοδικά μάτια, γραμμένα ζυγωματικά και γεμάτα χείλη. Όλοι θέλουν ένα τέτοιο look για τις selfies τους χρησιμοποιώντας το botox ή έστω τα φίλτρα του Instagram,τα οποία μιμούνται ένα τέτοιο αποτέλεσμα.

Ένα μεγάλο ποσοστό από τις νεαρές ηλικίες που επισκέπτονται τα κέντρα πλαστικής ή αισθητικής, φέρνουν συχνά ως πρότυπο φωτογραφίες από κάποιον influencer με επεξεργασμένες εικόνες ή προσωπικές τους selfies,τις οποίες έχουν επεξεργαστεί μόνοι τους σε κάποια εφαρμογή. Μια πραγματική θεραπεία με ενέσιμα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα μαγικό εργαλείο του Photoshop που θα διαμορφώσει το σχήμα του προσώπου όπως επιθυμούμε. Υπάρχουν όρια που πρέπει να σεβόμαστε.

Μια απελευθερωτική αντίληψη

Ενώ οι Gen Zs μπορεί να έχουν κάποια συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς, εστιάζουν κατά βάση στην λύση του κάθε «προβλήματος» και στην δραστική πρόληψη. Η ιδέα της κάλυψης μια ατέλειας πλέον δεν λειτουργεί και αυτό αρχίζουμε πλέον και το παρατηρούμε και στα προϊόντα μακιγιάζ. Αρκετές εταιρείες άφησαν πίσω τις φόρμουλες κάλυψης, δημιουργώντας προϊόντα που βοηθούν τον κόσμο να λύσει κάθε δερματολογική του ανησυχία. Η νέα γενιά χρησιμοποιεί πλέον το μακιγιάζ σαν μια καλλιτεχνική έκφραση και όχι σαν καμουφλάζ.

Τα ιδεατά και μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς ταΐζονται με το κουτάλι πολύ πριν τα social media. Πλέον όμως γνωρίζουμε ότι η τάδε διάσημη influencer που ακολουθούμε, δείχνει όπως δείχνει, διότι εφάρμοσε κάποια θεραπεία ή επέμβαση και μας μίλησε με ειλικρίνεια για αυτό. Η αίσθηση του να μην χρειάζεται καν να συγκρίνεις τον εαυτό σου με την εξιδανικευμένη εικόνα κάποιου άλλου επειδή ξέρεις ότι δεν ξύπνησε έτσι, είναι απελευθερωτική.