Με την Ελλιάνα Σίνου για γιόγκα στα Τριζόνια

Τι δουλειά είχαμε, μαθητές σχολείου να καθόμαστε στη μπάρα της Τρελής ποδιάς, απέναντι από την Παντάνασσα στην Πάτρα; Τον χειμώνα του 1993 γνώρισα την Ελλιάνα Σίνου, ανιψιά του ιδιοκτήτη του περίφημου μπιστρό της Πάτρας. Κι όμως, σε εκείνη τη μπάρα, περάσαμε βράδια και χρόνια, ανάμεσα σε σπουδές και ταξίδια. Η Ελλιάνα σπούδασε σχέδιο επίπλου και χώρων στο Μιλάνο. «Κάπως έτσι βρέθηκα να δουλεύω στον χώρο της σύγχρονης τέχνης, κάτι που με γοήτευε πολύ. Όταν αποφάσισα να γυρίσω στην Πάτρα, άνοιξα ένα γραφείο οργάνωσης εκδηλώσεων», θα μου πει. Η γιόγκα υπήρχε ήδη στη ζωή της ως μαθήτρια. Με τα χρόνια, η γιόγκα άρχισε να πρωταγωνιστεί στη ζωή της κι εφέτος διοργανώνει yoga retreats στο ξεχασμένο, με την καλή έννοια, από τον χρόνο νησάκι Τριζόνια στον Κορινθιακό Κόλπο.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη γιόγκα;
Νομίζω από το πρώτο μάθημα πέρασε η σκέψη της διδασκαλίας από το μυαλό μου. Και μιλάμε για άλλα χρόνια, πριν γίνει τόσο διαδεδομένο επάγγελμα. Πέρασαν πάνω από 10 χρόνια μέχρι να έρθει η ώρα. Και κάποια στιγμή όλα ευνόησαν για να γίνει. Γινόταν εκπαιδευτικό Iyengar Yoga στην Ελλάδα, που δεν συμβαίνει συχνά. Η αλήθεια είναι ότι με σαγήνευσε το συγκεκριμένο είδος. Τυχαία, από το πρώτο μάθημα βρήκα την Iyengar. Νομίζω  αν είχα τύχει άλλο σε είδος δε θα είχα συνεχίσει. Και όσο πιο πολύ γνωριζόμαστε τόσο περισσότερο με συνεπαίρνει.

Τι είναι η γιόγκα για σένα;
Πιστεύω ότι πολλές φορές η ερώτηση έχει μεγαλύτερη σημασία από την απάντηση. Για μένα ήταν η απάντηση στην ερώτηση αν η ψυχή μπορεί να αρρωστήσει το σώμα ή πως μπορεί το σώμα να θεραπεύσει την ψυχή. Θα μπορούσε η ερώτηση να ήταν πώς να ανορθώσω τους γλουτούς μου και η απάντηση να ήταν πάλι η γιόγκα. Παίζει τεράστιο ρολό με τι πρόθεση μπαίνεις στην πρακτική. Και η ερώτηση ή η πρόθεση μπορεί να αλλάζει με τον καιρό. Σε πολλά μου προβλήματα σκέφτομαι αν ήταν ασάνα τι θα έκανα. Μη ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε γιόγκα εδώ, δηλαδή την ασάνα, είναι το τρίτο από τα 8 σκαλοπάτια της γιόγκα. Παραδοσιακά δεν το ασκούσες αν πρώτα δεν είχες κατακτήσει τα προηγούμενα δυο σκαλοπάτια, τα οποία ουσιαστικά είναι οι ηθικές αρχές. Για να συνοψίσω, η σημερινή μου απάντηση στην ερώτηση σου, η γιόγκα για μένα  είναι ο Πατάκης στα μαθήματα που μου δίνει η ζωή.

Μίλησε μας για το προηγούμενο retreat που είχες οργανώσει.
Η ιδέα να κάνω retreat άρχισε πέρσι που όλα τα μαθήματα γίνονταν διαδικτυακά. Δημιουργήθηκε η ανάγκη σε μένα και στους μαθητές μου να ιδωθούμε από κοντά και με ασφάλεια. Φέτος δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε πολύ και έψαξα κοντινούς προορισμούς που ενδεχομένως σνομπάραμε. Έτσι βρεθήκαμε στα Τριζόνια. Ήταν αποκάλυψη. Αυτό το μικρό νησάκι μας μάγεψε όλους και πριν τελειώσει το τριήμερο του Ιουνίου έκλεισα ημερομηνία για τον Σεπτέμβριο. Μέσα στη φύση, χωρίς αυτοκίνητα, είναι λες και έχει ξεμείνει σε άλλη εποχή. Τότε που τα κλειδιά ήταν πάνω στις πόρτες των σπιτιών και τα παιδία έπαιζαν μόνα τους στην πλατεία.

Στη διάρκεια της καραντίνας, πολλοί ασχοληθήκαμε με τη γιόγκα ως καταφύγιο, ως μια πρακτική που θα μας ανακούφιζε. Τώρα που μοιάζει να αφήνουμε πίσω η covid, ο κόσμος κάνει γιόγκα;
Είναι σαν την ψυχοθεραπεία. Όποιος το αντιμετωπίζει σαν κάλυψη ενός προβλήματος ή ως μόδα, έτσι και αλλιώς δε θα καθόταν. Με την Iyengar Yoga πολύ γρήγορα βλέπεις τα οφέλη στην υγεία, στους χρόνιους πόνους, στη στάση του σώματος και στα μυοσκελετικά. Είναι όμως μια πρακτική που χρειάζεται αφοσίωση. Για να αλλάξεις στάση σώματος (και κατ’ επέκταση στάση ζωής) κάτι πρέπει να αφήσεις πίσω. Δεν είναι απλό, ούτε εύκολο νοητικά και συναισθηματικά. Ο δάσκαλος μου λέει ότι πρέπει να είσαι απελπισμένος. Όμως όταν γευτείς το νέκταρ της θες και άλλο. Και όπως και η ψυχοθεραπεία νομίζω ότι είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. 

Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που σου δίδαξε η πρακτική Iyengar Yoga;
Αυτοπαρατήρηση, ότι είμαι ισάξια και ισότιμη με όλους, να ξέρω πότε είμαι στον σωστό δρόμο και πότε όχι, πώς να πατώ στην γη (κυριολεκτικά και μεταφορικά), ότι είμαι ο κύριος του εαυτού μου, ότι κάθε πράξη έχει μια συνέπεια, την αποδοχή και άλλα πολλά. Σταματώ εδώ γιατί μπορώ να συνεχίζω για πολύ ακόμα.

Θυμήσου την πιο ωραία σου ανάμνηση από τη γιόγκα.
Αυτό που μου ζητάς είναι μια ωραία εικόνα. Και η γιόγκα είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που ευτυχώς το άρχισα προ instagram. Έχω βρεθεί σε πολλά ωραία μέρη, μακρινά κι εξωτικά λόγω της γιόγκα, όμως η καλύτερη ανάμνηση μου στο εσωτερικό ταξίδι μου μπορεί να ήταν σε κάποιο ανήλιαγο στούντιο στο κέντρο της Αθήνας. Η καλύτερη ανάμνησή μου δεν είναι εικόνα, είναι αίσθηση. Και νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη για τους δασκάλους μου και τους μαθητές μου που μοιραζόμαστε τις διαδρομές μας.

Yoga Retreat: 2- 4 Σεπτεμβρίου και 17-19 Σεπτεμβρίου στα Τριζόνια Φωκίδας