Το πιο πολυφωτογραφημένο ζευγάρι fashionistas

Δύο Βερολινέζοι «μιας κάποιας ηλικίας» που δίνουν μαθήματα στιλ

Η Britt Kanja και ο Günther Krabbenhöft είναι δύο φίλοι που ζουν στο Βερολίνο και απολαμβάνουν να ντύνονται με τέλειο στιλ και να κυκλοφορούν στην πόλη.

Η μόδα πια δεν έχει ηλικίες. Φροντίζουν να μας το φωνάζουν από παντού γιατί, έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχουν πια κανόνες. Όσοι και όσες είναι «πάνω από 40» και έχουν στιλ, κατοχυρώνονται ως «θεές, γκουρού της μόδας, icons» κλπ.

Το θέμα μας όμως δεν είναι οι ηλικίες αλλά η τρέλα και η φαντασία, η τόλμη και η καθημερινότητα σαν μία κατάσταση τέχνης. Και αυτά είναι ιδιότητες που, συνήθως, τις αποκτούν άνθρωποι που έχουν ζήσει, ταξιδέψει, αγαπήσει κάποιον ή κάτι με πάθος – και αυτοί, ναι, συχνά είναι «στα χρυσά -ήντα τους». Από την Iris Apfel που την έχουν λατρέψει τα media μέχρι το ζευγάρι του Günther Krabbenhöft με την Britt Kanja, το ντύσιμο και ο τρόπος ζωής γίνονται ένα παιχνίδι με χιούμορ και άποψη – την οποία πιο κομψό είναι να μην τη λες αλλά να τη φωνάζεις με το στιλ σου.

 

 

Η Britt Kanja και ο Günther Krabbenhöft είναι δύο φίλοι που ζουν στο Βερολίνο και απολαμβάνουν την πόλη δίνοντάς της στιλ με τις εμφανίσεις τους. Ντύνονται άψογα, με χειρουργική εντέλεια σε μεγέθη και φόρμες, αξεσουάρ και χρώματα, γραμμές και ενδυματολογικό «κώδικα» που σέβεται το θέμα και τον προορισμό τους.

Ο Günther Krabbenhöft είναι ο ιδανικός εκπρόσωπος του bespoke κοστουμιού -σακάκι, παντελόνι, γιλέκο και καπέλο, με ένα μικρό τουίστ. Και οπωσδήποτε μανικετόκουμπα, μπαστούνι και στρόγγυλα γυαλιά. Είναι 75 χρονών αν και, πριν λίγα χρόνια, είχε κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο ότι είναι 103 ετών ή τέλος πάντων κάτι αδύνατο να μπορεί να ντυθεί μόνος του. Δεν υπήρξε ποτέ στιλίστας αλλά υπήρξε σεφ. Πάντα ήταν όμως στο fashion pack, κάνοντας μάλιστα παλαιότερα και πιο ακραίες επιλογές όπως το να φορέσει μίνι φούστα όταν ακόμα και το σκοτσέζικο κιλτ θεωρούνταν υπερβολικό.

 

Η Britt Kanja, πρώην επαγγελματίας χορεύτρια, της οποίας την ηλικία δεν χρειάζεται να ξέρουμε, κινείται με την ίδια στητή κομψότητα και χάρη που είχε η Audrey Hepburn όταν χόρευε τζαζ ντυμένη στα μαύρα, σε μία παρισινή μπουάτ, στην ταινία Funny Face. Ντύνεται με μία νοσταλγική επισημότητα, σαν η ώρα του κοκτέιλ να είναι η πιο σημαντική στιγμή της ημέρας της, με κορεάτικα μπροκάρ hanbok και κομψά χαμηλά παπούτσια ή vintage ταγιέρ ενώ τα καπέλα της πάντα μοιάζουν να συνεχίζουν τη γραμμή της κίνησης και του ρούχου της, ακόμα κι αν είναι όπως αυτό - ένα πλατύγυρο καπέλο διακοσμημένο με cd.

 

 

Ο Günther έχει γίνει viral πρόσωπο της πόλης του Βερολίνου (του έχουν δώσει το πολύ κακόγουστο παρατσούκλι «Ο χίπστερ παππούς») με τα παπιγιόν, τα γιλέκα, τα στενά του τζην και τα ψηλά δετά μποτίνια και πολύ γρήγορα τον ανακάλυψε το πρακτορείο μοντέλων Marta PR, μετατρέποντάς τον στο πρόσωπο της ημέρας – έχει γράψει ήδη και το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Να Είσαι Απλώς ο Εαυτός σου – Ποτέ δεν είσαι πολύ μεγάλος για να είσαι νέος». Κρίνοντας από το στιλ του, θα προτιμούσαμε λίγη περισσότερη φαντασία στον τίτλο του βιβλίου, αλλά αυτά κάνουν τα πρακτορεία.

«Όταν θα νομίζεις ότι έχεις αποτύχει στη ζωή σου, τότε θα έρθει μία ημέρα που θα ανακαλύψεις τη δύναμή σου. Μόνο μακροπρόθεσμα κοιτώντας, αναγνωρίζεις τις μέρες της αγωνίας και εκτιμάς αυτό που σου έχουν προσφέρει» γράφει. Καταλαβαίνουμε ότι πέρασε άσχημα και αυτό ακριβώς είναι που τού έδωσε την τόλμη και την τεχνική να απολαμβάνει τη χαρά της τωρινής του ζωής.


Μαζί με τη φίλη του Britt, είναι σταθερές παρουσίες σε events της πόλης – και αλλού – μπορεί να τους δει κανείς σε βερνισάζ γκαλερί και σε πάρτι να χορεύουν ασταμάτητα, σε παλιά παραδοσιακά μπαρ να απολαμβάνουν το ποτό τους, σε Gay Pride και σε πλατείες να φωτογραφίζονται με περαστικούς. Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους είναι η παιδική αφέλεια με την οποία αντιμετωπίζουν το καθημερινό τους στιλ και να που τελικά απέδωσε, μια και έχουν γίνει περιζήτητα μοντέλα σε καμπάνιες όπως της Google, Polaroid, Picard, Sparkasse.

Τώρα πια, στους λογαριασμούς τους στα social media δηλώνουν “public figure” και περιμένουν την επόμενη πρόσκληση στο mail τους. Υποθέτω επ’αμοιβή, ε;