Akshata Murthy: Η Πρώτη Κυρία της Αγγλίας ξέρει και από μόδα

Καθώς ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας είναι έτοιμος να μετακομίσει στη Ντάουνιγκ Στριτ, συμβαίνει το εξής παράδοξο: η σύζυγός του Ακσάτα Μούρτι και η ιστορία της φαίνεται να ενδιαφέρουν το κοινό εξίσου με τον Ρίσι Σούνακ. 

Πέρα από το γεγονός ότι είναι πάμπλουτη, τα αφιερώματα του Τύπου δεν παραλείπουν να αναφερθούν και στη fashion πλευρά της. Πάντα αγαπούσε τη μόδα. Ενδεχομένως η αγάπη της αυτή να προέκυψε από ένα παιδικό τραύμα. Κάποτε η μητέρα της, ούσα ήδη σύζυγος δισεκατομμυριούχου, εκδιώχτηκε από την ουρά της business class γιατί φορούσε ένα ταπεινό σάρι - θεωρήθηκε αδιανόητο από τα τζιμάνια του Χίθροου να έχει κόψει εισιτήριο business μια γυναίκα με σάρι. 

Ως παιδί και βοηθώντας τους γονείς της σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, η Ακσάτα γνώρισε τα δεινά των γυναικών σε φτωχές περιοχές της Ινδίας. «Επίσης εκεί ανακάλυψα μια αρχαία και ποικιλόμορφη χειροτεχνική παράδοση και αναρωτήθηκα γιατί αυτές οι γυναίκες δεν είχαν τρόπο να κερδίζουν τα προς το ζην από τα ταλέντα τους».

Το 1998 μετακόμισε στην Αμερική για να σπουδάσει οικονομικά και γαλλικά. Η μητέρα της είχε ένα μεγάλο παράπονο: ότι ασχολούνταν με το γκλάμουρ και όχι με τις σπουδές της. Μετά την αποφοίτησή της, ξεκίνησε μια επιτυχημένη επιχειρηματική σταδιοδρομία στην Καλιφόρνια. Όποτε όμως επέστρεφε στην πατρίδα της, εντυπωσιαζόταν από το πόσο όμορφα και εξωτικά φάνταζαν στα μάτια της τα χειροποίητα υφάσματα. «Άρχισα να σκέφτομαι τρόπους να διατηρήσω αυτές τις τέχνες και να παρέχω μια βιώσιμη πηγή εισοδήματος για τις γυναίκες» λέει.

Το 2010 αποφάσισε να κάνει την αγάπη της για τη μόδα και τη χειροτεχνία της χώρας της επάγγελμα ιδρύοντας την εταιρεία Akshata Designs. Akshata από το όνομα της σχεδιάστριας, αλλά και Akshata γιατί στα σανσκριτικά σημαίνει «άπειρο». Στόχος της ήταν η αποθέωση της ινδικής κουλτούρας, η διατήρηση των παραδόσεων και η αφήγηση της ιστορίας που κρύβεται πίσω από κάθε ρούχο. 

«Η κομψότητα δεν είναι θέμα χρημάτων» έχει πει σε συνέντευξή της, κι έτσι αποφάσισε να την προσφέρει απλόχερα μέσω των σχεδίων της. Έσπευσε σε απομακρυσμένα χωριά της Ινδίας και βιοτεχνικές κοινότητες για να ανακαλύψει χειροτέχνες-καλλιτέχνες και συνεργάστηκε μαζί τους για να δημιουργήσει το ιδιαίτερο στίγμα του label της, έναν συνδυασμό παράδοσης και μοντέρνου ντιζάιν.

Η πρώτη και τελευταία συλλογή του οίκου λανσαρίστηκε το 2011. «Τα ρούχα είναι η πιο κυριολεκτική έκφραση της δημιουργικότητάς μου. Την ίδια στιγμή είμαι εξίσου παθιασμένη με την ιστορία. Επομένως η συγκεκριμένη επιχείρηση μού επιτρέπει να συγχωνεύσω αυτούς τους δύο κόσμους». Για το μέλλον ονειρευόταν να επεκτείνει το ενδιαφέρον και τα σχέδιά της και σε κουλτούρες εκτός της Ινδίας: «Ελπίζω ότι το label μου θα γίνει το διαβατήριο για τη γνωριμία διαφορετικών πολιτισμών». 

Οι ελπίδες της αποδείχτηκαν φρούδες, οπότε η Ακσάτα έπνιξε τη λύπη της μέσα στα Gucci και τα Valentino.