«Ο Χάρι δεν ήταν σίγουρος πόσα ήθελε να πει» - Οι αποκαλύψεις του συγγραφέα της αυτοβιογραφίας του

Δεν είναι μυστικό ότι ο πρίγκιπας Χάρι, γιος του βασιλιά Καρόλου Γ' του Ηνωμένου Βασιλείου συνεργάστηκε με έναν σκιώδη συγγραφέα για τα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Στις ευχαριστίες στο βιβλίο του «Spare» (Ρεζέρβα), ο πρίγκιπας Χάρι γράφει: «Ευχαριστώ τον συνεργάτη και φίλο μου, εξομολογητή και ενίοτε συνεργάτη μου, Τζ. Αρ. Μέρινγκερ, που μου μιλούσε τόσο συχνά και με τόσο βαθιά πεποίθηση για την ομορφιά (και την ιερή υποχρέωση) των απομνημονευμάτων».

Ο Μέρινγκερ, ο οποίος έγραψε επίσης τα απομνημονεύματα του Αντρέ Αγκάσι και του ιδρυτή της Nike, Φίλ Νάιτ αποκάλυψε πρόσφατα στο New Yorker πώς ήταν η συνεργασία του με τον δούκα του Σάσσεξ.

«Το καλοκαίρι του 2020, έλαβα ένα μήνυμα. Το γνωστό ερώτημα. Θα σε ενδιέφερε να μιλήσεις με κάποιον ως σκιώδης συγγραφέας; Κούνησα το κεφάλι μου λέγοντας "όχι". Κάλυψα τα μάτια μου. Σήκωσα το τηλέφωνο και άκουσα τον εαυτό μου να λέει, "ποιος;"» γράφει ο Μέρινγκερ.

«Ο πρίγκιπας Χάρι. Συμφώνησα για ένα zoom. Ήμουν περίεργος, φυσικά. Ποιος δεν θα ήταν; Αναρωτήθηκα ποια ήταν η πραγματική ιστορία. Αναρωτήθηκα αν θα είχαμε χημεία. Το κάναμε, και υπήρχε, νομίζω, ένας εκπληκτικός λόγος. Η πριγκίπισσα Νταϊάνα είχε πεθάνει είκοσι τρία χρόνια πριν από την πρώτη μας συνομιλία και η μητέρα μου, Ντόροθι Μέρινγκερ, μόλις είχε πεθάνει και η θλίψη μας ήταν εξίσου νωπή» σημειώνει.

«Ωστόσο, δίστασα. Ο Χάρι δεν ήταν σίγουρος πόσα ήθελε να πει στα απομνημονεύματά του και αυτό με απασχολούσε... Επίσης, ήξερα πως ό,τι έλεγε ο Χάρι, όποτε το έλεγε, θα πυροδοτούσε καταιγίδα. Δεν είμαι, από τη φύση μου, κυνηγός καταιγίδων» αναφέρει.

Ωστόσο, ο Μέρινγκερ συμφώνησε τελικά να συνεργαστεί με τον πρίγκιπα Χάρι. «Ο Χάρι δεν έθεσε προθεσμία και αυτό με δελέασε. Πολλοί συγγραφείς βιάζονται πολύ και μερικοί σκιώδεις συγγραφείς είναι ευχαριστημένοι που υπάρχουν χρονικά περιθώρια. Κυκλοφορούν τρία ή τέσσερα βιβλία το χρόνο. Εγώ προχωράω οδυνηρά αργά. Δεν ξέρω κανέναν άλλο τρόπο. Επίσης, απλώς μου άρεσε ο τύπος... Ο τρόπος με τον οποίο του είχαν φερθεί τόσο άγνωστοι, όσο οικείοι ήταν γκροτέσκο. Εκ των υστέρων, όμως, νομίζω ότι καλωσόρισα την ιδέα να μπορώ να μιλήσω με κάποιον, έναν ειδικό σε ό,τι αφορά αυτό το ατέλειωτο συναίσθημα του να εύχεσαι να μπορούσες να τηλεφωνήσεις στη μητέρα σου» τονίζει.

«Ενώ πάντα έδινα έμφαση στην αφήγηση και τις σκηνές, ο Χάρι δεν μπορούσε να ξεφύγει από την επιθυμία το βιβλίο να είναι μία αντίκρουση σε κάθε ψέμα που είχε ποτέ δημοσιευθεί για αυτόν» εξηγεί ο Μέρινγκερ στο δοκίμιο. «Όπως ο Μπόρχες ονειρευόταν ατελείωτες βιβλιοθήκες, ο Χάρι ονειρεύεται ατελείωτες αναιρέσεις, κάτι που σήμαινε ότι δεν υπάρχει τέλος στις αποκαλύψεις» υπογραμμίζει.