Κάννες: Οι καλύτερες και οι χειρότερες εμφανίσεις που είδαμε την πρώτη εβδομάδα

Μια ακόμα χρονιά όπου στην Κρουαζέτ περιφέρονται διασημότητες που θα έπρεπε να κρατάνε κακία στους στιλίστες τους. Είτε οι αμπιγιέρ και οι μόδιστροι έχουν αποκτήσει υπερβολική εξουσία, είτε δεν τους ακούει πια κανείς και οι διασημότητες κάνουν ό,τι τους κατεβαίνει. Έτσι, η Julianne Moore εμφανίστηκε με πράσινο φραμπαλά, έτοιμη να κλάψει (όπως πάντα)· η Isabelle Huppert με μπουρνούζι, αγέλαστη, ίσως μετανιωμένη για την ενδυματολογική απόφαση· η υπουργός Πολιτισμού Rachida Dati φόρεσε ένα είδος ράσου· η παλαίμαχη Γαλλίδα ηθοποιός Brigitte Fossey  αθλητικά παπούτσια σε δήθεν cute στιλ· η Sienna Miller διαφανές νυχτικό (έλειπαν οι παντόφλες) και στη συνέχεια θηριώδες baggy της Sciapparelli (ήταν σαν Κοζάκος της περιοχής του ποταμού Ντον)· ο Antoine Reinartz  («Ανατομία μιας πτώσης») με κοστούμι πέντε νούμερα μεγαλύτερο από το συνηθισμένο του· η Marina Ruy Barbosa μπέρδεψε τις Κάννες με τα Όσκαρ. Δεν ήταν η μόνη: η βασίλισσα της ομορφιάς και τηλεπαρουσιάστρια Iris Mittenaere είχε επίσης ντυθεί για τα Όσκαρ, ενώ η Aishwarya Rai για την τελετή των αντίστοιχων βραβείων του Bollywood. Η πρόεδρος της επιτροπής Greta Gerwig αλλάζει αμφίεση κάθε ώρα (κάθε ώρα!) οπότε έχω χάσει τον λογαριασμό. Πάντως τα τακούνια των 20 πόντων παραείναι ριψοκίνδυνη επιλογή.

Φέτος παίζει πολύ το τόπλες: το βρίσκω ρετρό. Ιδιαίτερα αν ξεχειλίζει από παντού όπως στην περίπτωση της Nadine Mirada (τι δουλειά έχει ένα Αυστριακό μοντέλο στις Κάννες;) και της Eva Longoria. Αλλά κι όταν δεν ξεχειλίζει, πάλι αναχρονιστικό μού φαίνεται: π.χ. στην περίπτωση της Emma Stone η οποία παραήταν ενθουσιασμένη. Πάντως, το φόρεμα Louis Vuitton, αν και αχτύπητο σε χρώμα, δεν ήταν και τόσο πρωτότυπο. Πρωτότυπο δεν ήταν ούτε το Gucci της Kirsten Dunst, αλλά μου φάνηκε η αποθέωση της κομψότητας.

Εκκεντρική αλλά συμπαθητική ήταν η παρουσία του Charles Dance με τσαλακωμένο πουκάμισο και τζιν: μπροστά στο υπερχειλίζον glamour, ο άνθρωπος έκανε μια αντιπρόταση. Η Demi Moore πόζαρε με τσιουάουα, αλλά όταν φόρεσε το ροζ σατέν ήταν καταπληκτική. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για την Diane Kruger με το μπλε ελεκτρίκ, ούτε για τη Salma Hayek που, σε κάποιες από τις πολλές εμφανίσεις της, ήταν ντυμένη νύφη, ή κάτι παρόμοιο. Η Charlotte Gainsbourg ήταν ενδιαφέρουσα: φοράει πάντοτε πολύ μίνι, πράγμα που δυσκολεύει τις κινήσεις της, αλλά έχει δικό της στιλ (αυτή τη φορά, τα μαύρα γυαλιά ίσως να ήταν περιττά). Η Vicki Krieps εμφανίστηκε με τρεις τέσσερις διαφορετικές αμφιέσεις και με μπέρδεψε· στη μία πάντως, την Bottega Veneta, ήταν σαν τη χήρα του Μάο τσε Τουνγκ. Η Eva Green φαινόταν ευχαριστημένη με το αβάν γκαρντ φόρεμα και το peep-toe αλλά έμοιαζε με εξωγήινη.

Ο Αdam Driver, ο Νicolas Cage και ο Willem Dafoe τζέντλεμεν. H Uma Thurman φόρεσε κάτι μάλλον βαρετό (Burberry)· η Jane Fonda υπέροχα κομψή αλλά σε μια εκπομπή έλεγε άλλα αντί άλλων, ίσως είχε γίνει φέσι από τη σαμπάνια. Το ίδιο και η Catherine Deneuve, η οποία απαντούσε σε διαφορετικές ερωτήσεις από αυτές του δημοσιογράφου: όμως το σκούρο μπλε φόρεμα με τα διαμάντια ήταν τέλειο.

Μου φαίνεται πάντα λάθος να φοράνε κόκκινα πάνω στο κόκκινο χαλί: η Juliette Binoche, η Shanina Shaik και η Heidi Klum έγιναν ένα με το χαλί. Θαύμασα τη Justine Triet με το απλό, κομψό της κοστούμι. Όσο για την Cate Blanchett, έχω αποφασίσει ότι της λείπει το γούστο: στις φετινές Κάννες, ντύθηκε στα χρυσά (Louis Vuitton)· το φόρεμα ήταν άχαρο. Δύο από τις χειρότερες εμφανίσεις ήταν εκείνη της Teyana Taylor με μια δημιουργία της Roberta Cavelli —σκηνές από τη ζούγκλα— και της Guan Xiaotong που έμοιαζε να ξέχασε να βάλει φούστα ή παντελόνι.

Mια από τις εμφανίσεις της Anya Taylor Joy με Dior ήταν από τις καλύτερες φέτος. Και το φόρεμα της Ινδονήσιας Putri Marino —δημιουργία της συμπατριώτισσάς της, Stella Rissa— ήταν θαυμάσιο, αν και (βαθυ)κόκκινο: είχε κάτι από την παλιά χολιγουντιανή αίγλη· θα το ψήφιζα ως το ωραιότερο φόρεμα στις Κάννες ανεξαρτήτως ποια το φοράει.