Fashion

Με τα κοσμήματα της Denou θα κολλήσεις!

Η Κωνσταντίνα Καραμπότσου ή αλλιώς Denou ασχολείται επαγγελματικά με τον σχεδιασμό και τη δημιουργία κοσμημάτων και τσαντών τα τελευταία 3 χρόνια και ερασιτεχνικά σχεδόν από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Παράλληλα, συνεχίζει ως interior designer τις κατασκευές, τον σχεδιασμό και την αναπαλαίωση επίπλων και γενικώς καταπιάνεται με οποιαδήποτε εικαστική δημιουργία. Τον περισσότερο καιρό ζει στην Αθήνα και τους καλοκαιρινούς μήνες στην υπέροχη Τήνο. Εκεί, έχοντας ένα χώρο που λειτουργεί ως γκαλερί νέων καλλιτεχνών από όλο το εικαστικό φάσμα, αποφάσισε να εκθέσει και η ίδια τις δημιουργίες της. Η ανταπόκριση ήταν απρόσμενη και έτσι σηματοδοτήθηκε η είσοδός της στο χώρο του κοσμήματος και των αξεσουάρ. Οι δημιουργίες της προέρχονται από ασήμι,ημιπολύτιμες πέτρες, μέταλλα, υφάσματα, γραβάτες, φερμουάρ, παλιά κουμπιά, αλλά και απίστευτα υλικά όπως καπάκια και κρικάκια αναψυκτικών, δίσκους βινυλίου, cd, καουτσούκ, πλήκτρα υπολογιστή, σκοινιά, αλουμίνιο, κάψουλες από καφέ nespresso, πλαστικό, περιοδικά, εφημερίδες, κουρλούδες και οτιδήποτε άλλο την εμπνεύσει.

Τι σας εμπνέει;

Σχεδόν τα πάντα μπορεί να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Είμαι παρατηρητικό άτομο, έχω μπόλικη φαντασία, δεν κολλάω σε στερεότυπα και λατρεύω τα χειροποίητα αντικείμενα και τα φυσικά υλικά.

Από ένα παιδικό παιχνίδι, ένα σπασμένο γυαλί, ένα τσαλακωμένο ύφασμα, χαρτί, σύρμα, ένα βότσαλο, ένα μάρμαρο, ένα πλακάκι, ένα ξύλο, μια φόρμα ενός χρηστικού αντικειμένου, ένα γραμματόσημο, ένα κουμπί, ένα κομμένο μέταλλο, ένα σχοινί, μια γραβάτα, έναβινύλιο, μια φωτογραφία, ένα άλλο κόσμημα, μέχρι......δε νομίζω ότι μπορώ να κλείσω τον κατάλογο των πηγών έμπνευσης.

Οι δημιουργίες από ανακυκλωμένα υλικά πώς προέκυψαν;

Όλα τα υλικά τα έβλεπα πάντα με άλλο μάτι. Βλέποντας ένα υλικό που μου αρέσει, η υφή του, το χρώμα του, το σχήμα του, σκέφτομαι πώς θα το κάνω κάτι άλλο από αυτό που είναι. Δεν πετάω σχεδόν τίποτα. Ξέρω ότι θα έρθει η ώρα που θα γίνει κάτι άλλο, από αυτό που ήταν. Recycle ή καλύτερα upcycle, όπως είναι ο ακριβής όρος. Πριν 10, ίσως και περισσότερα χρόνια, σε ένα ταξίδι μου στη Λισαβώνα, είδα κοσμήματα φτιαγμένα από κρικάκια μπύρας, χαρτί και κάψουλες από καφέ nesspreso. Όπως καταλαβαίνετε, ενθουσιάστηκα! Βρήκα και άλλους να έχουν την ίδια τρέλα με μένα! Φορώντας τα κοσμήματά μου, ανακάλυψα, από τα σχόλια των άλλων, ότι δεν υπήρχαν στην Αθήνα κοσμήματα από ανακυκλώσιμα υλικά, ή αν υπήρχαν, δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα. Αποφάσισα λοιπόν, έχοντας οικολογική συνείδηση και στη λογική του «μην πετάξεις τίποτα» να εκθέσω τις δημιουργίες μου. Άλλωστε η τέχνη δεν είναι απαραίτητα ακριβή. Έτσι προέκυψε το e-shop denou.

Το πιο περίεργο υλικό που έχετε χρησιμοποιήσει σε κόσμημα;

Περίεργο για τους άλλους, διότι για μένα πια κανένα δεν θεωρείται περίεργο, αφού σχεδόν όλα τα υλικά που χρησιμοποιώ, είναι μη «συμβατικά» υλικά. Θα σας πω όμως ένα δύο που μου έρχονται στο μυαλό. Συρματάκι ανοξείδωτο, που τρίβουμε τις κατσαρόλες: το έβαλα σε ένα σκουλαρίκι, που μου φαινόταν πολύ κλασσικό και αδιάφορο για ρεβεγιόν Χριστουγέννων. Μεταλλικός σφικτήρας για λάστιχα και σωλήνες: τον έβαλα για κούμπωμα σε τσάντα από σαμπρέλα αυτοκινήτου.

Σε ποιες γυναίκες απευθύνονται οι δημιουργίες σας;

Σε όλες όσες θέλουν κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό, πέρα από αυτό που προβάλλεται κατά κόρον. Σε όσες είναι «ψαγμένες», τους αρέσει το εναλλακτικό, ευαισθητοποιημένες οικολογικά. Σε όσες θέλουν να έχουν ένα ανατρεπτικό στιλ. Σε όσες δημιουργούν ένα δικό τους, μοναδικό στιλ, τις οποίες θαυμάζω και λατρεύω. (Για να είσαι αναντικατάστατη, πρέπει να είσαι μοναδική, έλεγε η Coco Chanel).

Ποιο στιλ κοσμημάτων προτιμούν οι Αθηναίες σήμερα;

Κυκλοφορώντας στους δρόμους της Αθήνας, βλέπει κανείς όλα τα στιλ. Αυτό που βλέπω εγώ και με χαροποιεί, είναι ότι οι Αθηναίες είναι ανοιχτές και δεκτικές σε καινούργιες ιδέες και προτάσεις.

Υπάρχουν κοσμήματα ή τσάντες που να τα έχετε σχεδιάσει αποκλειστικά για σας;

Εννοείται.... Πάντα ψάχνω κάτι το ιδιαίτερο στο σχεδιασμό, ή στο υλικό. Όλες οι δημιουργίες μου ξεκινάνε με βάση το τι θα ήθελα να φορέσω εγώ. Αυτά όμως, που μένουν αποκλειστικά για μένα είναι κάποια κομμάτια που έχουν προκύψει κατά λάθος, από πειραματισμούς, ή δεν μου βγαίνουν όπως θα έπρεπε και έχω ενθουσιαστεί, αλλά είναι δύσκολο να σταθούν χωρίς κάποια πατέντα. Υπέροχα, αλλά μη εμπορεύσιμα (η γοητεία του λάθους!). Και βέβαια υπάρχουν και οι δημιουργίες της στιγμής. Θέλω να βγω, δένω ένα χρωματιστό κορδόνι στο σκουλαρίκι μου, ή διπλώνω μια χορδή κιθάρας, την κρεμάω σε μια κορδέλα...έτοιμο το κολιέ. ( Σούργελο...δε λέω όχι.)

Αν η Αθήνα ήταν κόσμημα, πώς φαντάζεσαι ότι θα ήταν;

Την φαντάζομαι σαν ένα αρχαίο δαχτυλίδι, με ένα μαύρο διαμάντι.(Αθήνα διαμαντόπετρα, στης γης το δαχτυλίδι;…. αυτό). Μαύρο διαμάντι, σπάνιο, ανεκτίμητο, δεν σε θαμπώνει εκ πρώτης όψεως, θα πρέπει να σκύψεις πάνω του, για να ανακαλύψεις την ομορφιά του και να σε σκλαβώσει για πάντα! Λατρεύω την Αθήνα, δεν χορταίνω να περπατάω στα δρομάκια του κέντρου και να εξερευνώ τα πάντα. Όμορφα και άσχημα. Την βλέπω σαν μια γυναίκα, ντυμένη, βαμμένη, στολισμένη, που μου αρέσει, αλλά μου αρέσει και άβαφη αγουροξυπνημένη. Μοναδική!!! Δεν θα ήθελα να ζω σε καμία άλλη πρωτεύουσα, παρόλο που μου αρέσει πολύ να τις επισκέπτομαι.