Μίλα μου για τζιν

Ψηλοκάβαλα, χαμηλοκάβαλα, καμπάνες, σε ίσια γραμμή, skiny, hippie, φθαρμένα, ξεσκισμένα, γκλαμουράτα, casual απαντούν πάντα στο ερώτημα ''τι θα βάλω σήμερα;" και είναι όλα καραβόπανα! Τα jeans είναι το απόλυτο fashion icon σε ολόκληρο τον κόσμο και ο πατέρας τους είναι το Levi's 501.

Ένα ιστορικό παντελόνι που ελάχιστοι δεν έχουν στην γκαρνταρόμπα τους. Το Νο 1 σε πωλήσεις τζιν παγκοσμίως όχι μόνο δεν παλιώνει αλλά κερδίζει συνεχώς και άλλους fans. Που να το φανταζόταν ο 20χρονος τότε (1850) Levi Strauss, όταν ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη για την Καλιφόρνια ακολουθώντας το ρεύμα των χρυσοθήρων, ότι η «έμπνευσή» του θα γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Ο ίδιος πωλούσε το καραβόπανο που είχε χρησιμοποιήσει ο Κολόμβος για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων για τα βαγονέτα. Αυτό που χρειάζονταν όμως οι χρυσοθήρες ήταν ρούχα, κατάλληλα για τις δοκιμασίες της Άγριας Δύσης. 'Ετσι ο Strauss χρησιμοποίησε το ύφασμά του για να φτιάξει ανθεκτικά παντελόνια.

Τα παντελόνια αυτά έγιναν αμέσως ανάρπαστα και έφεραν τον κωδικό 501. Πολύ θα θέλαμε ο κωδικός του πιο πολυφορεμένου τζιν στον κόσμο να σημαίνει κάτι, ένα στόρι να κρύβεται πίσω του, μια ίντριγκα, έστω ένας έρωτας, μα η πραγματικότητα είναι αφοπλιστική. Ο κωδικός 501 δε σημαίνει απολύτως τίποτα, είναι ένας τυχαίος αριθμός που επελέγη για το συγκεκριμένο σχέδιο. Άραγε αν αντί για 501, είχαν διαλέξει το 301 η επιτυχία θα ήταν η ίδια;

Μετά τις διαμαρτυρίες για το σκληρό ύφασμα του καραβόπανου, ο Strauss το αντικατέστησε με ένα γαλλικό, βαμβακερό, διαγώνιας ύφανσης, το οποίο ονομαζόταν Serge de Nimes κι έγινε γνωστό ως ντένιμ.Λόγω της γενοβέζικης καταγωγής τους - τζενόαν για τους αμερικάνους - ονομάστηκαν τζινς.

Τα πρώτα blue jeans όμως δεν ήταν πάντα blue. Ήταν μπεζ και σιγα σιγά επικράτησε το μπλε το οποίο και κυριάρχησε, καθώς ήταν το χρώμα που λέρωνε λιγότερο. 

Επόμενος σταθμός; Τσέπες! Οι εργάτες στα ορυχεία δεν άργησαν να παραπονεθούν πως οι τσέπες τους σκίζονταν εύκολα. Ο Jacob Davis πελάτης του Strauss, πρότεινε τις μεταλλικές κόπιτσες που φέρουν και τα σημερινά τζινς. Ο ίδιος μιας και δε διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για να κατοχυρώσει την ιδέα του, πρότεινε στον Strauss να πληρώσει εκείνος για την πατέντα και να μοιραστούν τα κέρδη από την εμπορική εκμετάλλευσή της. Έτσι το πρώτο παντελόνι με κόπιτσες πωλήθηκε στις 20 Μαϊου του 1874, στην τιμή των 13 δολαρίων η δωδεκάδα! Κάπου εδώ είναι που πρέπει να μας πιάνει μια κρίση ταυτότητας του τύπου «μήπως να είχα γεννηθεί τότε;»

Η εταιρία Levi Strauss & Co ιδρύθηκε επισήμως το 1853 και μέχρι και σήμερα δεν έχει πωληθεί αλλά συνεχίζει να είναι οικογενειακή υπόθεση με τα 4 ανίψια του Strauss στη διοίκηση. Η δερμάτινη ετικέτα - λογότυπο, που απεικονίζει δυο άλογα να τραβούν ένα τζιν, προστέθηκε στο πίσω μέρος του παντελονιού το 1886 και χρησιμοποιήθηκε από την εταιρεία για να διαφημιστεί η αυθεντικότητα των προϊόντων της.

Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το τζιν αποτελούσε ένα ρούχο εργασίας. Στη δεκαετία του '50 η εξέγερση των νέων ενάντια στον κοινωνικό κομφορμισμό έφερε τη μαζική εξάπλωσή του. Μια έρευνα που έγινε το 1958 στις Η.Π.Α αποκάλυπτε ότι το 90% των νέων φορούσε το τζιν σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής.

 

Ο κωδικός 501 έχει τη γραμμή shrink-to-fit, που ακολουθεί απόλυτα τη γραμμή του σώματος και μετά από κάθε πλύσιμο «στενεύει» αγκαλιάζοντας το σώμα.

Πως όμως από ένα απλό ρούχο το 501 γίνεται σύμβολο, με πολλούς να ταυτίζουν ολόκληρη την Levi Strauss & Co μόνο με αυτό το τζιν; Η εταιρεία με σκοπό να προσελκύσει ένα πιο νεανικό κοινό ξεκινά την έντονη διαφήμιση του.

Η εμφάνιση του Μάρλον Μπράντο το 1954 στην ταινία ''The wild ones" με δερμάτινο σακάκι, μοτοσυκλέττα και το Levi's 501, αυξάνει την αναγνωρισιμότητα του τζιν.

Μετά την ταύτιση του τζιν με τον James Dean στην ταινία «Επαναστάτης χωρίς αιτία», το προϊόν εκτοξεύεται στα ύψη, με τους φανατικούς να αντιγράφουν το στυλ του ηθοποιού αλλά και το τζιν να μετατρέπεται σε σύμβολο της νέας γενιάς.

Η ανεξαρτησία που συνδέεται με τα αυτά τζιν μεταφέρθηκε στην πολιτικοποιημένη εποχή της δεκαετίας του 1960. Το παντελόνι ήταν στενά συνδεδεμένο με την κουλτούρα των νέων της εποχής εκείνης και κυρίως με μια γενιά ροκάδων, χίπηδων και σκίνχεντ. 

Φυσικά, η Marilyn Monroe δε γινόταν να μην έχει φορέσει 501. Εδώ τη βλέπουμε στην ταινία «The Misfits» (1961), όπου η ίδια αποκτά ένα πιο ανδρόγυνο look. Μετά την εμφάνιση αυτή το 501, αρχίζει να αποκτά ένα πιο σταθερό γυναικείο κοινό.

Το τζιν έρχεται στην Ευρώπη γύρω στο 1970 όπου αποτέλεσε τη νέα πρόταση στις παριζιάνικες πασαρέλες από το γάλλο σχεδιαστή μόδας Yves Saint - Laurent.

Το 1990 σε διαφήμιση της Levi's 501 πρωτοείδαμε τον Brad Pitt και πάθαμε πλάκα.

Το Levi's 501 είναι το γνωστότερο κομμάτι της Levi's μέχρι και σήμερα και οι φανατικοί ισχυρίζονται πως το προτιμούν για τις απλές γραμμές και την αυθεντικότητα του στυλ του. Από ένα απλό καραβόπανο, έγινε μόδα και κατέληξε στη διαχρονικότητα, δημιουργώντας μια ολόκληρη ποπ κουλτούρα.

Σήμερα αποτελεί το απόλυτο ρούχο για να ένα vintage outfit. Οι διαφημίσεις του με τα χρόνια έχουν αλλάξει, έχουν γίνει πιο σύγχρονες, πιο εμπορικές, αυτό όμως συνεχίζει τη λαμπρή πορεία του. Ένα παντελόνι που φοριέται παντού και πάντα με τα πάντα και αποτελεί εγγύηση για μια super εμφάνιση.