Ασυνήθιστα κοσμήματα σαν παλιός θησαυρός
Γνωριμία με τον σχεδιαστή των Bijoux Bizarres
Ο Πάνος Καρδάσης είναι ένας άνθρωπος – πολίτης του κόσμου. Με πλούσια φαντασία και αναφορές, με ιδιαίτερο ταλέντο που δεν το χρησιμοποιεί αποκλειστικά για βιοποριστικούς λόγους. Γι’ αυτό και μπορεί να εκφράζεται και να δημιουργεί με μία πολυτέλεια που την αναγνωρίζει κανείς στη λεπτή δουλειά που έχουν τα κοσμήματά του, στην «ιστορία» που κρύβει η κάθε του συλλογή, στην ιδιαίτερη αγάπη που δίνει στα υλικά του, στον τρόπο με τον οποίο τα απευθύνει σε ένα κοινό που θα τον καταλάβει. Άλλωστε και η ονομασία της φίρμας του, Bijoux Bizarres, αυτό το μήνυμα στέλνει: Κοσμήματα για ασυνήθιστους ανθρώπους.
Παρά τις σπουδές του στον χώρο της Πληροφορικής και του Management, τα μολύβια του τα χειριζόταν πάντα, «ίσως καλύτερα από το ποντίκι του υπολογιστή», όπως λέει. Με το κόσμημα πειραματίστηκε για χρόνια δοκιμάζοντας υλικά και τεχνικές, παρακολούθησε διάφορα μαθήματα κοσμηματοποιίας και έμαθε τη σπάνια τεχνική της σφυρηλάτησης σε πίσσα από την κυρία Lila De Chaves, στα εργαστήρια του Μουσείου Μπενάκη. Τα κοσμήματα κάτω από το brand name “bijoux bizarres”, τα κατασκευάζει από ασήμι και συμπληρωματικά υλικά και διατίθενται στο Μουσείο Μπενάκη, στο Ίδρυμα Θεοχαράκη και σε επιλεγμένα σημεία στην Αθήνα και σε τουριστικούς προορισμούς. Μαζί με την ομάδα ‘A Jewel Made in Greece’ έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε διάφορους χώρους, μεταξύ των οποίων η Τεχνόπολη, το Ζάππειο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, η Art Athina και εντός των ημερών στο Museum of Arts & Design (MAD) της Νέας Υόρκης.
Πριν λίγες μέρες παρουσίασε τη νέα του συλλογή καθώς και το γούρι του 2018 κι αυτό στάθηκε η αφορμή για μία καλύτερη γνωριμία μαζί του:
-Τα κοσμήματά σου κρύβουν μία ψυχεδέλεια αλλά και δυνατές αναφορές στην ελληνική παράδοση. Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό;
Στα κοσμήματά μου «αναπτύσσω» τις «μουτζούρες» που κάνω όταν σκέφτομαι και χάνομαι. Συνήθως, τα αυθόρμητα αυτά σχέδια τα ξανασυναντώ σε αρχαία μάρμαρα, σε μωσαϊκά, σε ξυλόγλυπτα και κεντήματα. Προφανώς υπάρχει πολλή Ελλάδα μέσα στο DNA μου. Κατά τ’ άλλα, σχεδιάζω για «μυθικές» περσόνες που ζουν στον πραγματικό κόσμο, θαυμάζω το πάθος και την ένταση με την οποία χορογραφούν τη ζωή τους, και φτιάχνω κοσμήματα που υποστηρίζουν την ουσία τους και τίποτα παραπάνω από αυτό.
-Δίνεις ιδιαίτερη σημασία στο γούρι που σχεδιάζεις.
Ναι, σωστά. Κάθε καλοκαίρι, εκεί γύρω στον δεκαπενταύγουστο, έχω τάμα να σχεδιάζω το πρωτοχρονιάτικο γούρι της επόμενης χρονιάς. Το γούρι είναι για μένα το σημαντικότερό μου κόσμημα. Πρωτίστως γιατί το απευθύνω στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους, τους φίλους, την οικογένεια, τους συνεργάτες μου. Ώστε να τους πω, χωρίς πολλά – πολλά, τι σκέφτομαι, τι με προβληματίζει, τι εύχομαι για μένα και για εκείνους. Αλλά και γιατί με τα χρόνια διαπίστωσα πως το γούρι έχει μια συλλογική δύναμη. Σα να πραγματοποιείται αυτό που ευχόμαστε, επειδή το ευχόμαστε όλοι μαζί.
-Πιστεύεις στα θαύματα;
Το γούρι για το 2018 έχει να κάνει με το δικαίωμά μας να ελπίζουμε σε θαύματα. Ο καθένας προσδιορίζει το θαύμα που χρειάζεται με τον δικό του τρόπο, σύμφωνα με τον αγώνα που ήδη κάνει, τα πράγματα που του έχουν λείψει πολύ, την αντίληψη που έχει για την έννοια της ευτυχίας. Ολονών τα θαύματα συναντώνται σε ένα σημείο όμως: στο «απίθανο», στην άκρη της λογικής. Στην ηλικία που είμαι και έχοντας ζήσει αρκετά ωραία πράγματα, το «θαύμα» μου δεν αποτιμάται σε χρήματα και πολύτιμα αποκτήματα και νομίζω ότι ισχύει το ίδιο για πολλούς ανθρώπους που συναναστρέφομαι καθημερινά.
-Παρόλ’ αυτά κατασκευάζεις «πολύτιμα αποκτήματα»…
Σωστά, αυτό έρχεται, μερικώς, σε αντίφαση με το ότι σχεδιάζω και φτιάχνω κοσμήματα. Αλλά από την άλλη, τα κοσμήματά μου (και σίγουρα το γούρι) δεν φιλοδοξούν να αναδείξουν τον πλούτο των προσώπων που τα φορούν, αλλά επιχειρούν να αποτυπώσουν συμβολισμούς και υπενθυμίζουν στους ιδιοκτήτες τους σκέψεις, αποφάσεις, αξίες.
-Το φετινό σου γούρι είναι μία κλειδαριά. Διάβασα την ιστορία που έστησες πίσω από αυτήν: Ένας δρόμος με φτωχικά σπίτια, ξύλινες κλειστές πόρτες κι ένας μύθος που κυκλοφορεί ότι πίσω από κάποια πόρτα υπάρχει ένα ξύλινο κουτί που κρύβει έναν θησαυρό. Μοιάζει σαν παραμύθι…
Στη συλλογή του 2018 που την ονόμασα «θησαυροί και θαύματα», φέρνω ως βασικό σύμβολο την «κλειδωνιά» που ανοίγει μόνη της τη σωστή στιγμή για να μας δώσει πρόσβαση στο θαύμα ή τον θησαυρό που χρειαζόμαστε και κυνηγάμε. Η κλειδωνιά μου είναι παλιακή από οξειδωμένο ασήμι, για να μη χαλάει όσο παλιώνει, αντίθετα η πατίνα του χρόνου υποστηρίζει και ενισχύει το αρχικό σχεδιαστικό concept. Είναι επίσης η ίδια για όλους, για άντρες και γυναίκες, για πιο μικρούς και πιο μεγάλους, ένα μικρό ξυπνητηράκι για τις στιγμές που ξεχνάμε ότι θαύματα γίνονται και θησαυροί υπάρχουν.
-Ο θησαυρός σου λοιπόν, αυτή η νέα συλλογή έχει μία ισχυρή αναφορά στην ελληνική κληρονομιά.
Ο θησαυρός μου είναι κι αυτός παλιακός, φτιαγμένος από μικρά νομισματάκια και σύμβολα της ελληνικής κληρονομιάς, των ρούχων, του γάμου, της προίκας. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι επίσης κατασκευασμένα έτσι ώστε ο χρόνος να τους δίνει ομορφιά αντί να τα βρωμίζει και να τα χαλάει. Όλα δεμένα μεταξύ τους με περίεργους, large τρόπους, γιατί εν τέλει απευθύνεται σε πιο ψαγμένα άτομα, σίγουρα όχι συνηθισμένους ανθρώπους, πράγμα που περιγράφει ξεκάθαρα και το tag line των bijoux bizarres: “jewelry too bizarre for the ordinary”.
-Φαντάζομαι σε αυτό οφείλεται και η φωτογράφηση των κοσμημάτων σου όπου βλέπουμε να τα φοράει μία δυναμική, ασυνήθιστη γυναίκα κρατώντας καραμπίνα…
Γνωρίζοντας ότι πλέον το κοινό μου (όπως και όλα τα κοινά) βομβαρδίζεται καθημερινά από μηνύματα και πληροφορίες που δεν προλαβαίνει να απορροφήσει και να μετατρέψει σε εμπειρίες, αισθάνθηκα την ανάγκη να υποστηρίξω αυτή την καινούρια δουλειά, την κλειδωνιά και τον θησαυρό, με εικόνες. Με μία φωτογράφηση. Τα στοιχεία της φωτογράφησης αυτής ήταν λίγο πολύ αυτονόητα. Χρειαζόμουν μια «μη συνηθισμένη» γυναίκα – κυνηγό, που αναζητά το θησαυρό της σε μια σειρά από συνηθισμένα σπιτάκια. Ίσως μπροστά από μια συνηθισμένη πόρτα, που η παλιακή της κλειδωνιά θα της ανοίξει το δρόμο προς τα θαύματα.
Βρήκα τη «μη συνηθισμένη» ηρωίδα μου σε ένα πάρτι γενεθλίων και αισθάνθηκα ότι δεν θα δυσκολευόταν να παίξει το ρολάκι μου, γιατί κι η ίδια είναι κυνηγός και μαχήτρια και ξέρει να φτιάχνει θαύματα με την ενέργεια, τον ενθουσιασμό και το μεγάλο της γέλιο. Τη φόρτωσα με μια παλιά καραμπίνα (γιατί, τι κυνηγός θα ‘ταν χωρίς καραμπίνα;) και την τραβολόγησα μια Κυριακή ολόκληρη στο Λαύριο, σ’ ένα δρόμο όπως τον είχα φανταστεί. Κι έτσι, παλεύοντας μια μέρα με τον ήλιο, τον αέρα, τα ατίθασα κατσαρά της μαλλιά, με την ξεχασμένη καραμπίνα και τις ιστορίες μου, καταλήξαμε σε 10 πόζες που νομίζω ότι λένε ακριβώς αυτό που θέλω και που για μένα είναι πιο μεγάλες από μια παρουσίαση «προϊόντος».
Info:
Η συλλογή «treasures & miracles» κι η μαγική κλειδωνιά ταξιδεύουν από τις 16 έως τις 19 Νοεμβρίου στη Νέα Υόρκη, με την ομάδα εικαστικού κοσμήματος A Jewel Made in Greece και την Enterprise Greece, στο Museum of Arts & Design (MAD) New York. Μετά τη Νέα Υόρκη, επιστρέφουν στην Αθήνα και θα διατίθενται μέσω του Wholesale Showroom bijouxbizarres.com, στο Forget Me Not Athens (Αδριανού 100, Πλάκα), στην Ukka Lelle (Τσακάλωφ 32, Κολωνάκι) και στον Iανό Golden Hall.
“Treasures & Miracles” by bijouxbizarres.com
Jewelry too bizarre for the ordinary
Model: Ioanna
Photography: sohoritis.com
Clothes: facebook.com/renattaboutique23