Σχεδιάζοντας για τον Versace χωρίς να είναι Versace

Πόσο εύκολο είναι να σχεδιάσεις ρούχα που θα φορούσε ο Gianni Versace, η αδερφή του Donatella και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός τους χωρίς να είναι Versace;

Αυτήν την ενδιαφέρουσα και δημιουργική πρόκληση αντιμετώπισε η σχεδιάστρια Lou Eyrich που κλήθηκε να σχεδιάσει τα ρούχα για τη νέα σειρά της FOX "Η δολοφονία του Gianni Versace: American Crime Story” που άρχισε να προβάλλεται και στην Ελλάδα, στις 19 Ιανουαρίου από την Cosmote.

Μία σειρά που έχει ήδη ξεσηκώσει αντιφατικά σχόλια, κυρίως γιατί προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον κόσμο της βιομηχανίας της μόδας, στην gay σκηνή του Μαϊάμι, στην ψυχωτική προσωπικότητα ενός δολοφόνου που δεν καταλαβαίνουμε πολύ καλά γιατί έκανε ό,τι έκανε, στην προσωπική ζωή του Gianni Versace και την κόντρα ανάμεσα στην αδερφή του Donatella και τον σύντροφό του Antonio D'Amico. Κάπως πολλά και αρκετά περίπλοκα θέματα για να χωρέσουν όλα σε μία μίνι σειρά που προσπαθεί να προσανατολιστεί, έχοντας μάλιστα εναντίον της μεγάλα ονόματα της μόδας αλλά και την ίδια την οικογένεια που δεν έχει καμία συμμετοχή στην παραγωγή.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, το θέμα είναι ο σχεδιασμός των ρούχων που «έπρεπε να μοιάζουν με του Versace χωρίς να είναι».

Το θέμα λοιπόν της Lou Eyrich ήταν: Μαϊάμι, δεκαετία ’90. Η χρυσή εποχή της μόδας. Στιλ πολυτελές, καυτό και πληθωρικό. Όσο πιο υπερβολικό, τόσο καλύτερα. Η σειρά του Ryan Murphy περιγράφει το κυνηγητό για τη σύλληψη του κατά συρροή δολοφόνου Andrew Cunanan που δολοφόνησε τον Ιταλό σχεδιαστή μόδας στα σκαλιά της βίλας του στο Μαϊάμι στις 15 Ιουλίου του 1997 αλλά και το περιβάλλον του Versace που εκείνη την εποχή ήταν ο αυτοκράτορας της μόδας, ζώντας στη χλιδή και δημιουργώντας ρούχα εξαιρετικής πολυτέλειας, έχοντας ανάμεσα στους φίλους του ονόματα όπως της Πριγκίπισσας Diana και του Elton John.

Η ενδυματολόγος Lou Eyrich είχε συνεργαστεί με τον Muphy και για τη σειρά “Feud: Bette and Joan” με θέμα τη σκληρή διαμάχη ανάμεσα στις δύο μεγάλες σταρ Μπέτι Ντέηβις και Τζόαν Κρώφορντ όταν εκείνες γύριζαν τη μεγάλη επιτυχία «Τι απέγινε η Μπέημπι Τζέιν». Ήξερε καλά τι σημαίνει λάμψη και μάλιστα της χρυσής χολιγουντιανής περιόδου κι έτσι προσπάθησε να μπει στον κόσμο της ρωμαϊκής χλιδής που απέπνεε το περιβάλλον του Versace. Έντυσε τον Edgar Ramirez που υποδύεται τον Gianni Versace και του μοιάζει εκπληκτικά, με μεταξωτά πουκάμισα με prints το κεφάλι της Μέδουσας που είναι το σήμα του Οίκου και αεράτες, μεταξωτές ρόμπες. Μάλιστα, ο Murphy της είχε ζητήσει μία ρόμπα σε έντονο φούξια χρώμα που θα ανεμίζει καθώς περπατάει και θα κατεβαίνει τις σκάλες ο Ramirez, μέσα στην αυθεντική Casa Casuarina, το θαυμάσιο σπίτι στο Μαϊάμι όπου ζούσε ο Gianni Versace και τώρα έχει γίνει boutique hotel.

Ο Ryan ήθελε να δείξει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή του Versace και του δολοφόνου του, ενός τυπικού ζιγκολό της Δυτικής Ακτής, με καθως-πρέπει look και ρούχα που φορώντας τα, προσπαθούσε να δείξει ότι ήταν πλούσιος.

Η επιλογή της Penelope Cruz για να υποδυθεί την Donatella (που είναι φίλη και πελάτισσά της) ήταν μία στρατηγική κίνηση για να έχουν την εύνοια της αδερφής του Gianni που ανέλαβε τον Οίκο μετά τη δολοφονία. Η αρχική επιλογή ήταν η Lady Gaga, κάτι που μάλλον δυσαρέστησε την Donatella.

Για την Cruz, η ενδυματολόγος δημιούργησε δερμάτινα τζάκετ με καρφιά, κολλητά ινδικά κολάν, μεταξωτά σε έντονα χρώματα και εντυπωσιακές τουαλέτες.

Το κυριότερο πρόβλημα όμως ήταν ότι όλα αυτά έπρεπε να τα δημιουργήσει χωρίς καμία βοήθεια από τον Οίκο Versace που, σαν εμπορική φίρμα, δεν συμμετέχει στην παραγωγή.

Η Eyrich και η ομάδα της άρχισαν να αγοράζουν εκατοντάδες vintage κομμάτια Versace από εμπόρους από όλο τον κόσμο, περνώντας δεκάδες ώρες μέσα στο Ίντερνετ, προκαλώντας μάλιστα και μία άνοδο στις τιμές των ρούχων μια και υπήρξε τέτοια κινητικότητα.

Το Μαϊάμι εκείνης της περιόδου ήταν σαν ένα σκηνικό μόνιμου πάρτι με φωτεινά, παστέλ χρώματα. Τα φορέματα ήταν μικρά και εφαρμοστά με μεγάλα ντεκολτέ και κοψίματα, τα μπλουζάκια tank tops, τα σορτσάκια κοντά και τα τακούνια πανύψηλα, αγόρια και κορίτσια έδειχναν όση περισσότερη σάρκα μπορούσαν.

Φυσικά, οι αυθεντικές τουαλέτες Versace ήταν πανάκριβες. Η Eyrich χρειάστηκε να δημιουργήσει νέα κομμάτια, προσέχοντας να είναι πιστά στο πνεύμα των αυθεντικών ρούχων και της Donatella. Επιστρατεύτηκαν ακριβά μετάξια και αξεσουάρ – όπως οι κλασικές παραμάνες που συγκρατούν τη ροζ τουαλέτα της Donatella/Penelope που επιχρυσώθηκαν και γενικά δόθηκε προσοχή σε λεπτομέρειες που θα έκαναν τη διάθεση της Donatella να παραμείνει ευνοϊκή προς τη σειρά και την ίδια την Penelope.

Η συγκεκριμένη ροζ τουαλέτα είναι εμπνευσμένη από ένα σχέδιο του Versace του 1996 χωρίς να είναι ακριβής αντιγραφή – κάτι που δεν θα ήταν ούτε νόμιμο, ούτε ηθικά σωστό.

Στη σειρά υπάρχει ακόμα και μία σκηνή από το τελευταίο σόου μόδας που παρουσίασε ο σχεδιαστής, το 1997. Για αυτή τη σκηνή η Eyrich δημιούργησε 17 διαφορετικά look που εμφανίστηκαν στην πασαρέλα και όπως δηλώνει η ίδια ένοιωσε θαυμασμό για τον τρόπο που ο Versace “έκοβε” και σχεδίαζε επάνω στο γυναικείο σώμα.

Την εποχή που τελείωνε η παραγωγή της σειράς, τον Σεπτέμβριο, η Donatella παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου τη δική της επίδειξη για τα 20 χρόνια του Οίκου, με όλα τα σούπερ μοντέλα της εποχής παρόντα και κυρίαρχο το πνεύμα του αδικοχαμένου αδερφού της.

Ήταν ένας όμορφος τρόπος για να θυμηθούν όλοι τον Gianni Versace και να δείξουν πόσο απέχει το αυθεντικό από το κατά-παραγγελία, μίας τηλεοπτικής παραγωγής.