Μιλήσαμε με την ελληνο-ιταλίδα σκηνοθέτρια Nicole Αλεξανδροπούλου, παραγωγό, ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ
Από τον καιρό που ο κινηματογράφος συνδέθηκε με τη μόδα, με πολλούς και διάφορους τρόπους, η μόδα βγήκε από τα στεγανά της exclusive πελατείας των σαλονιών και των ειδικών περιοδικών και πέρασε στο δρόμο. Οι τρόποι που η αισθητική της καθημερινής μας «στολής» επηρεάζει και επηρεάζεται από την πόλη, είναι το αντικείμενο που αγκαλιάζει με θεαματικό τρόπο και παρουσιάζει η διεθνής πλατφόρμα του FFF (Fashion Film Festival) που γίνεται με επιτυχία σε μεγάλες πόλεις του κόσμου. Τώρα, για πρώτη φορά και στην Αθήνα, στις 25, 26 και 27 Φεβρουαρίου 2019 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η ATHENS VOICE θα είναι εκεί, ως χορηγός επικοινωνίας.
Στο Athens Fashion Film Festival, που διοργανώνεται από την εταιρεία Athens Cultural Creatives, ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια είναι η ελληνο-ιταλίδα παραγωγός και σκηνοθέτρια Nicole Αλεξανδροπούλου. Το Φεστιβάλ παρουσιάζει μια εξαιρετική επιλογή από ταινίες μόδας μικρού και μεγάλου μήκους, και ντοκιμαντέρ, συγκεντρώνει διεθνώς αναγνωρισμένους επαγγελματίες αλλά και ανερχόμενα ταλέντα από τους τομείς του κινηματογράφου, της μόδας, της τέχνης και της διαφήμισης και δίνει μία καινοτόμο προοπτική στον πρωτοποριακό κόσμο των fashion films. Καλλιτέχνες της κινούμενης εικόνας, της μόδας και της επικοινωνίας βρίσκουν ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ενώ η Αθήνα ζει τις πιο καινούργιες τάσεις στο Σινεμά, στη Μόδα και στην Τέχνη.
Η 9μελής Διεθνής Κριτική Επιτροπή του διαγωνιστικού τμήματος, μέχρι στιγμής συγκροτείται από τους: Valerio Cappelli (πρόεδρος της επιτροπής και αρθρογράφος πολιτισμού στην Corriere della Sera), Dario Nardella (δήμαρχος της πόλης της Φλωρεντίας), Orsola de Castro (ιδρύτρια του “Fashion Revolution” στο Λονδίνο), Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (κριτικός κινηματογράφου), Ιωάννα Σαπφώ Πεπελάση (αν. καθηγήτρια Οικονομικής Ιστορίας / ιδρύτρια του “Take Off Greece”), Τζένη Μπαλατσινού (παρουσιάστρια / μοντέλο), Tuna Yilmaz (διευθυντής του Istanbul Fashion Film Festival).
Οι βασικές θεματικές του Athens Fashion Film Festival είναι:
Η Nicole Αλεξανδροπούλου μάς κάνει μία πρώτη παρουσίαση του Athens FFF:
25, 26, 27 Φεβρουαρίου: Τρεις μέρες γεμάτες μόδα, σινεμά και τέχνη
Τι είναι fashion film;
Είναι ένα κινηματογραφικό είδος που έχει τη δικιά του αυτόνομη υπόσταση. Είναι τα φιλμς των brands, τα οποία είναι προϊόντα υψηλής αισθητικής, φιλμς μικρού μήκους ως επί το πλείστον ή ντοκιμαντέρ, τα οποία καθορίζουν την «ψυχή» ενός brand και όχι την ετικέτα ή το ρούχο. Με θεματικές σημαντικές που μπορεί να είναι από πολιτικά θέματα μέχρι gender και θέματα πολιτισμικής ταυτότητας.
Αυτά τα φιλμς ξεκίνησαν σαν είδος στις αρχές του 2000. Υπήρξαν πολλοί, έγκριτοι άνθρωποι από τον χώρο της μόδας και της δημοσιογραφίας που το παρατήρησαν και έτσι ξεκίνησε το φεστιβαλικό αυτό κύκλωμα.
Η μόδα πάντα ενδιαφερόταν για πολλά θέματα αλλά παλιότερα υπήρχε μία περίοδος –και τη θυμόμαστε, με όλα της τα αποτελέσματα– που η μόδα περνούσε στον κόσμο μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο lifestyle, στο επίπεδο της εικόνας. Τώρα όμως δεν ισχύει αυτό. Τα φιλμς της μόδας πια ασχολούνται από τα περιβαλλοντικά θέματα, την πολυσεξουαλικότητα, μέχρι τη μετακίνηση των πληθυσμών, την τεχνολογία κλπ.
Το FFF ξεκίνησε τα μισά του 2000 στη Γαλλία. Τώρα υπάρχουν γύρω στα 40 σε όλο τον κόσμο, με κάποια πολύ δυνατά όπως του Τόκιο, του Μιλάνου, της Μαδρίτης, του Λονδίνου, της Κωνσταντινούπολης, της Βραζιλίας, του Λος Άντζελες, του Λα Χόγια στην Καλιφόρνια που είναι κάτι σαν τις Κάννες των Fashion Film Festivals.
Η μόδα συναντά τον κινηματογράφο σε μια τριήμερη γιορτή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Στην Αθήνα έφτασε με έναν περίεργο τρόπο. Όλα ξεκίνησαν από το fiction film που ετοιμάζω τα τελευταία δύο χρόνια που είναι η ζωή του Billy Bo (έχω πάρει τα δικαιώματα και έχει ξεκινήσει η πρώτη φάση της χρηματοδότησης από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου). Οπότε, καταλαβαίνεις, είμαι φουλ μέσα στη μόδα. Και φυσικά, μέσα από αυτό, ψάχνοντας εποχές, πράγματα, το τι αντικατοπτρίζει η μόδα, βρήκα φιλμς, είδα πράγματα και λέω ωπ, εδώ κάτι γίνεται. Κι έτσι έκανα μία αναφορά και ήρθα σε επαφή με το Milano FFF.
Όπως σε όλα τα φεστιβάλ υπάρχει μία πλατφόρμα όπου υποβάλλονται ταινίες για προβολή από σκηνοθέτες, εταιρείες παραγωγής, τα brands τα ίδια κλπ. Να σκεφτείς, είχαμε ήδη 800 συμμετοχές! Δεν μπορούσα από πριν να το υπολογίσω κάτι τέτοιο. Τα περισσότερα είναι ξένες συμμετοχές αλλά είδα με μεγάλη μου χαρά ότι έχουμε ελληνικά φιλμς, ότι τα brands σκέφτονται ό,τι έχει να κάνει με το όνομά τους, από τα αξεσουάρ μέχρι το lifestyle και σκέφτονται πώς να το δώσουν με ένα story, δεν αρκεί να βλέπεις μία ετικέτα και ένα όνομα πια. Έχω δει μερικά που είναι πολύ ενδιαφέροντα. Κάποια είναι μικρά, 3λεπτα, πολύ εικαστικά, πολύ καλλιτεχνικά. Άλλα είναι μεγαλύτερα σε διάρκεια, 5, 10, 15 λεπτά, ντοκιμαντέρ κλπ. Ένα από αυτά, σαν κανονική ταινία μικρού μήκους, το είχα δει σε ‘σας, στην Athens Voice, είναι το φιλμ της ελληνικής φίρμας Dante που είχε γυριστεί στα Μετέωρα. Είπαμε: cinema e moda, una storia d’amore (γελάει).
Θα είναι λοιπόν: 3ήμερη διοργάνωση, 100 φιλμς, τα 80 στο διαγωνιστικό τμήμα, τα 20 σε αφιερώματα και ειδικές θεματικές ενότητες.
Μόδα και σινεμά - η σύγκλιση
Από αυτό που βλέπω, υπάρχει μία απόλυτη σύγκλιση. Ένας λόγος είναι ότι η τεχνολογία πια είναι κοινή. Το μέσο δηλαδή με το οποίο κάνουμε ένα φιλμ είναι κοινό. Οι κάμερες, τα φώτα, ο τρόπος, το post production… Είναι πιο προσιτό οικονομικά.
Θυμήσου το «Α Single Man» του Tom Ford, πόσο είχε την αισθητική ενός fashion film αλλά και μίας κινηματογραφικής ταινίας. Ή, ας μην πάω μακριά, Λάνθιμος: βλέπεις μία ταινία του και λες, τώρα αυτό είναι ένα art video, ή είναι σαν μία διαφήμιση πολύ υψηλού επιπέδου, είναι μία πρόταση στιλ. Έχει κάδρα, χρώματα. Θα μπορούσε ας πούμε να είναι ένα παλιό φόρεμα του Givenchy, αυτό μου θυμίζει ο τρόπος του. Ή ο Baz Luhrmann ο οποίος έκανε το πρόσφατο remake του «Great Gatsby» και έχει κάνει και ένα καταπληκτικό φιλμ για την Η&Μ, κάτι ανάμεσα σε «Επικίνδυνες σχέσεις» και Γκάτσμπι. Θέλω να πω, τα φιλμς των εταιρειών πια, λένε ιστορίες. Μία ταινιάρα πραγματικά, έχει κάνει και ο co-creative director του Kenzo, o Humberto Leon, στην οποία πρωταγωνιστεί και η Milla Jovovich. Ή τα video clip που έκανε παλαιότερα ο Bruce Weber για τους Pet Shop Boys. Τα νεότερα video είναι βέβαια ακόμα πιο πειραματικά.
Άλλο ένα παράδειγμα περί του τι είναι fashion film, είναι ένα ντοκιμαντέρ που έχω συμπεριλάβει στο πρόγραμμα που έχει να κάνει με τις Στολές, τα Uniforms. Τέσσερις γυναίκες, η μία είναι αστυνόμος, η άλλη είναι αεροσυνοδός κλπ, που ζούνε κανονικά τη ζωή τους, κάθονται στο σπίτι τους, βγαίνουν έξω τρώνε με τις φίλες τους, έχουν τους γκόμενους ή τις γκόμενές τους και, κάποια στιγμή, βάζουν τη στολή τους. Πώς το uniform αλλάζει την ψυχολογία τους, τις κάνει έναν άλλο άνθρωπο. Δηλαδή, δεν είναι μόνο το fashion αλλά και το «ένδυμα του πολίτη», η urban αισθητική. Και θεωρώ ότι η μόδα είναι το κατεξοχήν δημοκρατικό μέσο έκφρασης. Δεν είναι ένα είδος πολυτελείας.
FFF Milano For Women
Μία από τις θεματικές ενότητες του Φεστιβάλ είναι το «Milano for Women», αυτό που ξεχώρισα εγώ από το φεστιβάλ του Μιλάνου. Θα έρθει η Constanza Cavalli-Etro εδώ με τη συνεργάτιδά της που το είχε κουράρει και εκεί. Είναι μία δράση φτιαγμένη όλη από γυναίκες, με φιλμς και συζήτηση, ένα κομμάτι το οποίο αφορά το γυναικείο ταλέντο και την ενδυνάμωσή του, την έμπνευση που θέλουμε να δώσουμε στις γυναίκες να ακολουθούνε τα όνειρά τους.
Regenerate Fashion - Πράσινη Μόδα
Οι δηλώσεις τους στο περιοδικό Vogue
Αυτή η θεματική έχει να κάνει με την Ηθική Μόδα. Δηλαδή δεν είναι μόνο η Βιώσιμη Μόδα που έχει να κάνει με το τι υλικά χρησιμοποιείς και από πού είναι κλπ. Αυτό έχει να κάνει με το πού «πατάει» η βιομηχανία της μόδας. Ποιος ράβει τα ρούχα; Πού; Με τι; Σε ποιες συνθήκες; Είναι εις βάθος ανασκόπηση της μόδας με ακτιβιστικά φιλμς, ντοκιμαντέρ και συζήτηση. Το Φεστιβάλ έχει την αισθητική του πλευρά, που είναι η κοινή γραμμή που τα ενώνει όλα, αλλά και την ηθική υπόσταση της μόδας. Πιστεύω ότι σε όλα τα πράγματα πρέπει να υπάρχει η ηθική.
Το βιβλίο Firenze Fashion Atlas
Αυτό είναι κάτι που αφορά πολύ εσάς, την Athens Voice, είναι «δικό» σας. Το Pitti Immagine Discovery είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο Foundation με έδρα τη Φλωρεντία με αντικείμενο τη βιομηχανία της ιταλικής μόδας. Πριν λίγα χρόνια χρηματοδοτήσανε τη δημιουργία, από τη Maria Luisa Frisa, η οποία είναι ακαδημαϊκός στη Βενετία και από τις κορυφαίες κριτικούς μόδας στην Ευρώπη, ενός Fashion Atlas που παρουσιάζει τη σχέση της πόλης με τη μόδα, όπως διαμορφώνεται ιστορικά και μέσα στα χρόνια, το πώς η μόδα διαμορφώνει την πόλη και το αντίστροφο. Και αναφέρεται σε πολλές πόλεις. Αυτή η έκδοση συνοδευόταν με μία έκθεση που προσπαθούμε να την έχουμε έστω και ψηφιακά τώρα, στο φεστιβάλ, διαφορετικά να τη φέρουμε στην Αθήνα τον Ιούνιο που θα κάνουμε ένα mid FF φεστιβάλ. Θα ήθελα πολύ η Maria Luisa να κάνει ένα-δύο stand για την Αθήνα. Είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον project.
Ένα μεγάλο master class
Θα έχουμε έναν μεγάλο, γνωστό, έλληνα ενδυματολόγο και έναν ξένο, δεν θα πούμε ακόμα το όνομά τους, που θα δείξουν ότι η σχέση της μόδας με το σινεμά έχει και κάτι άλλο. Όταν διαβάζεις ένα καλό σενάριο, τα πρώτα πράγματα που λέει είναι, ας πούμε: Ο Γιάννης μπήκε στο δωμάτιο. Είχε τα γυαλιά του από λεπτό σκελετό. Το σακάκι του από κάπου έπεφτε και ήταν τριμμένο σε κάποιο σημείο. Το κοστούμι, με άλλα λόγια, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό για τον χαρακτήρα στον κινηματογράφο. Είναι σαν να ζωγραφίζεις μία φιγούρα και με τακτ να δείχνεις τι έχει ζήσει.
Επίσης, έξω από την αίθουσα Σκαλκώτα, στο φουαγιέ του Μεγάρου, θα υπάρχει μία εικαστική εγκατάσταση από σημαντικούς έλληνες καλλιτέχνες, που θα λέγεται Un-fashion και θα γίνει και μία fashion performance με τους 25 έλληνες designers, κάποιους από τους καλύτερους αλλά και κάποιους ανερχόμενους, που θα δείξουν από ένα ρούχο τους ο καθένας.
Είναι η haute couture κάτι πιο απόμακρο από τη μόδα, κάτι σαν art statement;
Δεν θεωρώ ότι, σήμερα, η haute couture είναι κάτι σαν «γλυπτό» ή σαν ένα installation. Λειτουργεί τεχνολογικά. Καταλαβαίνω ότι πάει σε άλλα μονοπάτια μέσα από την τεχνολογία, μέσα από πολύ καινούργια υλικά, που αυτά καθορίζουνε με κάποιο τρόπο το κόψιμο και την αισθητική. Πιστεύω ότι η haute couture με τη μόδα «λερώνουν» το ένα το άλλο. Ταξιδεύω πολύ και εδώ και έξω και βλέπω τον κόσμο πώς δανείζεται στοιχεία και μέσα στο καθημερινό του στιλ κάνει κάτι άλλο, δικό του. Επίσης έχει πολύ να κάνει και με όλο αυτό το Ηθικό στοιχείο, δεν μπορείς να το αφαιρέσεις από τη μόδα και η haute couture δεν μπορεί να το αγνοήσει.
Το Athens Fashion Film Festival τελεί υπό την αιγίδα των: Υπουργείο Τουρισμού, Δήμος Αθηναίων, Ιταλική Πρεσβεία, Δήμος Φλωρεντίας, Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας
Δείτε περισσότερα στο website, το Instagram, το Facebook & το LinkedIn
Δεν τους λες κι ενθουσιασμένους
