Ο Γιώργος Λάνθιμος συναντήθηκε ξανά με την Έμα Στόουν και την σκηνοθέτησε, ενώ αυτή την φορά την φωτογράφισε. Αφορμή ήταν η συνέντευξή τους στο W Magazine, το οποίο φιλοξένησε και τους δύο υποψήφιους για βραβείο Όσκαρ για την «Ευνοούμενη».
Το θέμα της φωτογράφισης αποφασίστηκε από τους δυο τους και αρχικά ήταν μία γυναίκα που λατρεύει τα λούτρινα ζωάκια, αλλά τελικά κατέληξαν στο η Στόουν να υποδυθεί μία κοσμική γυναίκα, την Phyllis, που λατρεύει τόσα τα ζώα, ώστε η ίδια να έχει για κατοικίδια 15 σκυλιά. Έτσι, η υποψήφια για Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου ντύθηκε με χρωματιστά ρούχα υψηλής ραπτικής γνωστών οίκων, όπως ο Valentino, ο Michael Kors και ο Louis Vuitton, και φωτογραφήθηκε σε όλους τους χώρους της έπαυλης-ράντσου, του οποίου σχεδόν όλα τα έπιπλα ήταν σκεπασμένα με βινύλ καλύμματα.
Η δημοσιογράφος Lynn Hirschberg, μάλιστα, που είχε αναλάβει τη συνέντευξη, σχολίασε ότι η Στόουν ήταν τόσο μέσα στον ρόλο της ώστε, παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για φωτογράφιση και όχι για ταινία, να μιλάει και να κινείται σαν να ήταν η Phyllis. Χαρακτηριστικά αναφέρει κάποια στιγμή της φωτογράφισης στον κήπο, όταν τα σκυλιά άρχισαν να την τραβάνε και αυτή φίλησε αγαπησιάρικα ένα κουτάβι και είπε: «Λατρεύω όλα τα μωρά μου, ακόμα κι όταν είναι διαβολάκια».
Επιπλέον, ο Λάνθιμος ζήτησε να γεμίσουν όλο το σπίτι με ψεύτικα ζώα και εξήγησε το γιατί: «Με αυτόν τον τρόπο, ο θεατής θα μπερδεύει τα ψεύτικα με τα αληθινά ζώα. Τα ζώα είναι τόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας και γι’ αυτό καταλαμβάνουν μία εξέχουσα θέση στις ταινίες μου. Βρίσκω, όμως, τις σχέσεις μας με αυτά αρκετά παράξενες. Για παράδειγμα, υπάρχουν ζώα που είναι εντάξει να τα φάμε και ζώα που ούτε καν θα σκεφτόμασταν να φάμε. Τόσο περίεργο. Οι θεωρίες γύρω από τα ζώα είναι συναρπαστικές. Επίσης, όλοι αγαπάμε τα σκυλιά, αλλά τι γίνεται με μία γυναίκα που έχει και αγαπάει 15 σκυλιά; Τι λέει αυτό για τη ζωή της;».
Η δημοσιογράφος, τέλος, σχολιάζει και το σπάνιο γνώρισμά του για σκηνοθέτη να είναι προσιτός, αλλά όχι θορυβώδης και εξωστρεφής, ενώ τον χαρακτήρισε ντροπαλό και ταπεινό. Το τελευταίο αυτό στοιχείο αντικατοπτρίζεται και στην στάση του απέναντι στις ίδιες του τις ταινίες. «Όταν τελειώνω με μία ταινία, σπάνια την ξαναβλέπω. Θα πρέπει να περάσουν χρόνια. Όταν ο Κυνόδοντας έλαβε αναγνώριση, μου ήταν δύσκολο να κρατήσω το κεφάλι μου στους επαίνους. Επέστρεψα στη δουλειά. Αν μη τι άλλο, οι ταινίες μου προορίζονται για να ταράζουν. Προτιμώ να ταρακουνώ τα πράγματα με έναν ενεργό τρόπο».
