Είμαι γυναίκα πολιτικός και δεν έχω τι να φορέσω!
Η αγωνία της υποψήφιας μπροστά στην γκαρνταρόμπα
Η Δέσποινα Κουτσομητροπούλου αναλύει το στιλ της γυναίκας πολιτικού
Να ντυθώ σαν την Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ; Η σταρ των Δημοκρατικών, η οποία στα 28 της χρόνια έγινε η νεότερη βουλευτής στην ιστορία του αμερικανικού Κογκρέσου, ντύνεται απλά και κομψά. Αρκετές φορές επιλέγει Ζάρα, όπως σε εκείνη τη σούπερ εμφάνισή της όπου σέταρε το λευκό της παντελόνι, με λευκή κάπα και λευκό κολλητό τοπ. Σήμα κατατεθέν της το κόκκινο κραγιόν και οι χρυσοί κρίκοι.
Με προσωπική ακτινοβολία και άνεση η AOC, όπως είναι γνωστή από τα αρχικά της, ανοίγει το επίκαιρο –λόγω προεκλογικής περιόδου– ντοκιμαντέρ «Knock Down the House» (Netflix) την ώρα που μακιγιάρεται. Κανένα κόμπλεξ. Και την τέχνη του μακιγιάζ πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες. Ενώ οι άνδρες πολιτικοί το πολύ να βάλουν μια πούδρα, τερακότα για πιο ηλιοκαμένο.
Μήπως να κοπιάρω τη Σίνθια Νίξον; Είχε αέρα... αλλά όχι της νίκης. Το βίντεό της όμως «μιλούσε» καθώς η κάμερα ακολουθούσε τις μαύρες πεντάποντες γόβες της σε υποβαθμισμένα πεζοδρόμια της Νέας Υόρκης. Μήπως να ντυθώ σαν την Άνγκελα Μέρκελ; Μπα…
Ή μήπως το στιλ της Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ είναι αυτό που θα κάνει τη διαφορά; Εξακολουθεί να αναρωτιέται η γυναίκα πολιτικός και μετά ανοίγει την ντουλάπα της. Μελάνια και πάλι Μελάνια. Θα αντιγράψει τη FLOTUS. Νοερώς. Αλλιώς θέλει χορηγούς.
Η ντουλάπα της. Τόσο γεμάτη και τόσο άδεια. Οι άνδρες ξεμπερδεύουν με ένα-δύο μπλέιζερ, δυο κοστούμια και αρκετά πουκάμισα σε γαλάζιο και λευκό. Γραβάτες, ζώνες και formal παπούτσια. Τι άλλο; Όσο για τη χρωματική γκάμα, η μέθοδος Ομπάμα είναι η πιο βολική. Η γκαρνταρόμπα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ είχε κοστούμια σε δύο αποχρώσεις. Γκρι και μπλε σκούρο. Ξεμπερδεύεις...
Ενώ οι γυναίκες πολιτικοί... Γόβες ψηλές, χαμηλοτάκουνα, πλατφόρμες, πέδιλα, μπότες, μποτίνια, μπαλαρίνες. Πόσα ζευγάρια παπούτσια πια; Το dress code περιλαμβάνει ήσυχα χρώματα, αν και έχουμε δει τα πάντα από φούξια έως το μπλε της πεθεράς (εκείνο το μπλε-ρουά που φορούν οι πεθερές στους γάμους), φούστες μέχρι το γόνατο ή κάτω από αυτό, κοστούμια, τοπ και πουκάμισα. Μια γνωστή πολιτικός λέει ότι το συντηρητικό (όχι σαν θεούσες) ντύσιμο είναι μη διαπραγματεύσιμο, διότι οι πολίτες θέλει να προσέχουν αυτά που λέει κι όχι αυτά που φοράει. Για να κάνει τη διαφορά και να εκτονώσει την κοκεταρία της επιλέγει ιδιαίτερα κοσμήματα.
Στο μεταξύ, προκύπτουν κι άλλα ζητήματα. Ένας πολιτικός μπορεί να φοράει το ίδιο κοστούμι επί μέρες αρκεί να αλλάζει πουκάμισο, να μην είναι τσαλακωμένο και να μην έχει λεκέδες. Μία πολιτικός όχι. Ο κόσμος «σχολιάζει» αν η υπουργός, η αρχηγός κόμματος, η βουλευτής ή η υποψήφια εντοπιστεί να φοράει το ίδιο φόρεμα ξανά και ξανά. Κι άλλα έξοδα, λοιπόν. Άρα τι να κάνει μία πολιτικός που έχει τις αγωνίες της, αλλά πρέπει να είναι κομψή, κυριλέ και να εκπέμπει κύρος και σοβαρότητα; Προτροπή: Κάν’ το όπως η Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ.