Το τακούνι πέθανε, ποτέ ξανά τακούνι

Αν είσαι γυναίκα κάποιου αναστήματος, τότε μάλλον ακούς διαμαρτυρίες διαφόρων ειδών αν αποφασίσεις (ή, καλύτερα, αν ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ) να βγεις έξω στον κόσμο φορώντας τακούνια. Από το «μα δεν έχεις ανάγκη εσύ!» μέχρι το «κομπλάρω γιατί φαίνεται σαν να μου ρίχνεις» ή το απλό «καμήλα», υπάρχει μία κοινή άποψη πως τα τακούνια δεν ταιριάζουν στη γενικότερη εμφάνιση κάποιας με ύψος άνω του 1.75 και καλύτερο θα ήταν να αποφεύγονται.

Δεν χρειάζεται να έχεις σε αφθονία το αντιδραστικό στοιχείο μέσα σου. Μία μικρή δόση αρκεί για να περάσεις το πρώτο μισό της δεκαετίας των 20 φορώντας τα πάντα από δεκάποντες μπότες μέχρι χαριτωμένα kitten heels, έτσι ώστε να απορρίψεις επιδεικτικά τους ξεπερασμένους κανόνες και να αισθανθείς και λίγο σαν Naomi Campbell, βρε αδερφέ. Χαλάλι οι φουσκάλες, οι κάλοι και τα σπασμένα νύχια.

Δύσκολο να το πιστέψει κανείς σήμερα, όμως υπήρχε μία περίοδος που η πλειοψηφία των γυναικών επέλεγαν το τακούνι ως τη go-to επιλογή σε υπόδημα, ανεξαρτήτως της περίστασης. Σε οποιαδήποτε σχολή και αν φοιτούσες, θα έβλεπες κοπέλες να κυκλοφορούν στις δέκα το πρωί πάνω σε μαύρα heeled μποτάκια που κάνουν θόρυβο στο διάδρομο. Τα γραφεία ήταν μία πασαρέλα από γόβες που πηγαινοέρχονται (ασορτί με φούστες pencil και πουκάμισα) ενώ τα περισσότερα καταστήματα ρούχων ή καλλυντικών είχαν ως απαράβατη προϋπόθεση το να φοράς τακούνι για να πιάσεις δουλειά (κάτι που δυστυχώς ισχύει ακόμα). Δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στη βραδινή έξοδο. Αν τα πόδια σου δεν έβγαζαν αίμα μέχρι να γυρίσεις σπίτι, δεν είχες περάσει καλά. Θυσία, δηλαδή, της οποιασδήποτε άνεσης στο βωμό της αισθητικής και όλες μαζί να ακολουθούμε (κουτσαίνοντας) τον δρόμο που χάραξε η Carrie Bradshaw.

Αλλά όχι πια, κυρίες και κύριοι. H μόδα μίλησε και επισήμως διανύουμε την εποχή του Flat.

Ξεκίνησε από τα chic μποτάκια Oxfords και τα Loafers που εδραίωσε ο οίκος Gucci. Εξελίχθηκε με τα βελούδινα (και αμφιλεγόμενα) slippers που εμφανίζονταν όλο και συχνότερα στις πασαρέλες και το ίνσταγκραμ και κατέληξε στην τεράστια επανάσταση του λευκού sneaker, που κυριαρχεί μέχρι σήμερα. Χάρη σε αυτά, έχουμε δει μπότες ορειβασίας να θεωρούνται η τελευταία λέξη της μόδας στα Fashion Weeks ανά τον κόσμο και τη θριαμβευτική επιστροφή των μπαλαρίνων (ίσως υπερβολικά flat αυτά τα τελευταία για κάποιες από εμάς). Φέτος το καλοκαίρι ειδικότερα, τα «ugly» σανδάλια έκαναν μόστρα σε κάθε editorial που σεβάστηκε τον εαυτό του, συνδυασμένα με αέρινα φορέματα σε ύφος «μικρές κυρίες», για την απόλυτη επιστροφή στην αθωότητα. 

Και για τακούνια, ούτε λόγος.

Στατιστικά μιλώντας, υπάρχει μία πτώση της τάξεως του 7% στην αγορά παπουτσιών με τακούνι από το 2017 μέχρι σήμερα. Αρκετά σημαντική διαφορά δηλαδή, η οποία δεν δίνει σημάδια πως θα σταματήσει εδώ. Αυτό όμως δεν είναι καν το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του ζητήματος, εφόσον η μόδα φέρνει κύκλους και μας έχει συνηθίσει στα extremes. Από μίνι σε μάξι, από skinny σε φαρδιά, χαμηλοκάβαλα σε ψηλόμεσα, τακούνια σε flats και στη συνέχεια πάλι τακούνια. 

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της υπόθεσης είναι πόσες γυναίκες αρνούνται να ξεθάψουν τα δωδεκάποντά τους από την παπουτσοθήκη και να υποβάλουν τις φτέρνες τους σε νέα βασανιστήρια, ακόμα και αν η Vogue ανακοινώσει την επιστροφή του heel μέσα στο φθινόπωρο. Δεν γυρίζουμε πίσω!

H shoe consultant Susannah Davda επιβεβαιώνει πως η αγορά παπουτσιών έχει αλλάξει δραστικά τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον στον fashion κόσμο της Βρετανίας και της Αμερικής. «Αντικαταστήσαμε τα τακούνια με τα flats για να είμαστε πιστές στη μόδα, τα διατηρήσαμε επειδή ήταν άνετα και τώρα αρνούμαστε να τα αποχωριστούμε» δηλώνει. «Γιατί να θυσιάσουμε την άνεσή μας για το στιλ;». Μία πολύ καλή ερώτηση που φαίνεται να έχει απασχολήσει και την editor μόδας/ συγγραφέα Hannah Rochell, η οποία ξεκίνησε το προσωπικό της fashion blog το 2012 με αφορμή το ότι δεν μπορούσε να βρει chic χαμηλά παπούτσια για τις εμφανίσεις της. «Όσο το trend του flat έπαιρνε μεγαλύτερες διαστάσεις, λάμβανα σχόλια από όλο και περισσότερες γυναίκες που ήθελαν να παρατήσουν τα τακούνια τους εδώ και χρόνια και επιτέλους αισθάνονταν πως είχαν τον περιθώριο και την "άδεια" να το κάνουν».

Ακόμα και οι γάμοι, το βασίλειο των γοβακίων, έχουν πάψει να αποτελούν περίσταση όπου είσαι υποχρεωμένη να εμφανιστείς με τακούνια. Βρετανικές μάρκες όπως οι EmmyLondon και BHLDN ήταν ανάμεσα στις πρώτες που ξεκίνησαν να πουλάνε πανέμορφα ζευγάρια χαμηλών νυφικών παπουτσιών, τα οποία σύντομα έγιναν περιζήτητα τόσο από τις νύφες, όσο και από τις κουμπάρες. Ίσως είναι λίγο πιο περίπλοκο να τα εντάξεις σε ένα τόσο επίσημο λουκ, αλλά όχι ακατόρθωτο!

Επιπλέον, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του shoe brand Deichmann, μόνο το 29% των γυναικών της Βρετανίας θα φορούσαν τακούνια στο πρώτο ραντεβού με κάποιον. Λογικό. Αν χρειαστεί να τρέξεις προς την αντίθετη κατεύθυνση, είναι απαραίτητη η ελευθερία κινήσεων.

Σε διεθνές επίπεδο, ο χώρος εργασίας φαίνεται και αυτός σιγά-σιγά να πατάει πόδι (συγγνώμη, έπρεπε). Η Βρετανή Nicola Thorp απασχόλησε τα παγκόσμια media όταν πριν από δύο χρόνια αρνήθηκε να βγάλει τα χαμηλά της παπούτσια και να αλλάξει σε τακούνια στον χώρο εργασίας της. Τελικά της ζήτησαν να συμμορφωθεί ή να αποχωρήσει. Η απάντησή της ήταν μία συλλογή υπογραφών με σκοπό την ψήφιση νόμου ο οποίος θα απαγορεύει στους εργοδότες να περιλαμβάνουν τα τακούνια στο dress code της δουλειάς. Παρόλο που η πρόταση απορρίφθηκε από τη Βουλή, η προσπάθειά της συγκέντρωσε πάνω από 150.000 υπογραφές και μία γενικότερη αφύπνιση.

Στην Ιαπωνία, η ηλεκτρονική καμπάνια με τίτλο #KuToo (kutsu σημαίνει «παπούτσι» και kutsuu σημαίνει «πόνος») επίσης προσπαθεί να ακυρώσει οποιονδήποτε ανάλογο κανονισμό που επιβάλλει τα τακούνια ως απαραίτητα. Τι πιο λογικό άλλωστε από το να μην επιθυμείς να περπατάς στις μύτες για ένα οχτάωρο τουλάχιστον, κυρίως αν η δουλειά σου απαιτεί ορθοστασία;

Παρ' όλα αυτά, ακόμα και αν οι υπερυψωμένες αναμνήσεις του τακουνιού μάς δημιουργούν δυσφορία, είναι δύσκολο να το καταδικάσουμε ως κάτι το εντελώς τοξικό, παράλογο ή λάθος. Όπως ισχύει και για τις υπόλοιπες «παγίδες» της θηλυκής φύσης (το μακιγιάζ, τα σουτιέν, την αποτρίχωση), ο διαχωρισμός της προσωπικής επιλογής και της κοινωνικής πίεσης είναι τρομερά λεπτός και δύσκολος να ξεχωρίσεις. Φοράω γόβες στιλέτο επειδή κάνουν τη γάμπα μου αριστουργηματική και τους γοφούς μου δύο αγγέλους ή επειδή έχω μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που μου τις έχει επιβάλει ως την επιτομή του σέξινες;

Με συγχωρείς Carrie Bradshaw, αλλά μήπως με σαμποτάρεις;

Φυσικά, όπως άλλωστε είπαμε, η μόδα είναι κάτι το ρευστό και ποτέ δεν μένει στάσιμη. Τα trends ανεβοκατεβαίνουν, η διάθεση αλλάζει, οι κάλοι στα πόδια γιατρεύονται. Και ένα ζευγάρι Μanolo Βlahniks θα παραμείνει γοητευτικό για μια ζωή. Αν εμείς θα το φορέσουμε ή όχι, είναι εντελώς δική μας επιλογή.

Πού μπορείς να αγοράσεις ωραία φλατ παπούτσια στην Αθήνα;

Nikolas Routsis Handmade Shoes
Χρήστου Λαδά 5-7, Αθήνα
2106394124

Λεμήσιος υποδήματα
Λυκαβηττου 6, Κολωνάκι
2103611161

Palavidis Handmade Shoes
Κριεζώτου 6, Αθήνα
2103621244

Iride De Portu
Παλλάδος 24-26
2103255119