Τα διαμάντια παραμένουν οι καλύτεροι φίλοι των γυναικών

Τα όμορφα δώρα, όμορφα δωρίζονται. Όχι ότι σταματάμε να κάνουμε δώρα στο εαυτό μας, όλη τη χρονιά. Αυτό έλειπε δα. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και για μια ολόκληρη εβδομάδα εορτάστηκε και φέτος η Βlack Friday. Κάναμε κέφι με το απίστευτο μποτιλιάρισμα γύρω από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και καμαρώσαμε τα κουτιά από τις 55άρες σμαρτ τηλεοράσεις, ακουμπισμένα στους μπλε κάδους ανακύκλωσης. Απτόητες και ιδιαιτέρως ανήσυχες, συνεχίζουμε. Let the games begin. Δώρα. Αγαπώ. Δώρα. Λατρεύω.

Θέλω κάτι φίνο. Και σέξι. Κάτι αστραφτερό. Και συγχρόνως λιτό. Θέλω κοσμήματα. Με μπριγιάν και καλοκομμένα σμαράγδια. Κοσμήματα που δεν βροντοφωνάζουν. Υπέρκομψα. Με μικρά-μικρά διαμαντάκια. Και λίγο μεγαλύτερα πετραδάκια. Φέτος μου αρέσει το  θερμό χρυσαφί χρώμα. Μου αρέσει ο χρυσός-χρυσός. Όχι το ροζ χρυσό χρώμα.  Αποφασιστικός, μασίφ χρυσός. Το θέμα είναι ότι και φέτος τα Χριστούγεννα, στην καλύτερη να πάρεις ως δώρο ένα ζευγάρι κάλτσες ή κανένα κασκόλ. Ούτε καν πουλόβερ με τον Ρούντολφ. Μη μασάς. Εσύ φάνου τολμηρή. Και σαν άλλο κοριτσάκι με τα σπίρτα κόλλησε τη μύτη σου στις αστραφτερές βιτρίνες της πλατείας Κολωνακίου και της Βουκουρεστίου.

Εκεί με το πρόσωπο πρεσαρισμένο σαν τη Μομόκο στο μετρό του Τόκιο σε ώρα αιχμής, ανακαλύπτεις ότι φίλοι πιστοί, φίλοι καρδιακοί, δεν θέλεις να είναι μόνο τα διαμάντια. Θέλεις να είναι και τα σμαράγδια. Χάνω και πάλι τα λόγια μου. Πώς μπορεί να χωρέσει τόση ομορφιά σε ένα δαχτυλίδι; Τραυλίζοντας ελαφρώς και τρεκλίζοντας λιγάκι πέφτω πάνω σε έναν υπέροχο πορτοκαλί χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, σε ένα κατάστημα στην πλατεία Κολωνακίου. Πώς να συνέλθω; Ξεμυαλισμένη, παίρνω στο χέρι τον «πολυτελέστατο» καφέ μου, από διάσημο καφέ της περιοχής, για να έρθω στα ίσα μου. Ζαλισμένη  από τη λάμψη αλλού πατώ και άλλου βρίσκομαι. Και πριν το καταλάβω, με τα μάτια μου ερμητικά ανοιχτά πέφτω πάλι σε βιτρίνα με λάμψη, τόλμη και τσουχτερή γοητεία. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και η φτώχεια θέλει καλοπέραση, τα Χριστούγεννα θέλουν το κόσμημά τους και τα κορίτσια τα διαμάντια τους. A kiss may be grand but it won’t pay the rental, τραγουδάει η Μέριλιν.