Fashion

Η λάμψη της ιταλικής μόδας

Μια έκθεση μας δείχνει όλη την ιστορία

The glamour of the Italian fashion: Αυτός είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στο Μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου από τις 5 Απριλίου έως τις 27 Ιουλίου προκειμένου να μας διαφωτίσει για το παγκόσμιο θαύμα που ονομάζεται ιταλική μόδα. Η έκθεση πιάνει το θέμα από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και το φτάνει στο σήμερα, ενώ θέτει ερωτήματα και για το αύριο, ερευνώντας άτομα και θεσμούς, τεχνικές και υλικά που έχτισαν τη φήμη της αξεπέραστης ποιότητας και του μοναδικού στιλ της Ιταλίας. Πώς γεννήθηκε αυτός ο θρύλος;

Ο Valentino ποζάρει με μοντέλα στη Ρώμη, Ιούλιος 1967. Courtesy of The Art Archive / Mondadori Portfolio / Marisa Rastellini.

Όταν στην Ελλάδα του ’40 το βοήθημα του αμερικανικού Σχεδίου Μάρσαλ έφτανε σε χέρια όχι ιδιαίτερα… αναξιοπαθούντων, η γειτόνισσα Ιταλία το χρησιμοποίησε για την ανασύσταση εργοστασίων και την τόνωση της οικονομίας ποντάροντας στη μόδα και την κλωστοϋφαντουργία. Τα πρώτα δείγματα αυτού του success story εντοπίζονται τη δεκαετία του ’50 στα σόου «Sala Bianca» στη Φλωρεντία με την υπογραφή του Giovanni Battista Giorgini. Η παγκόσμια λύσσα για πολυτέλεια και γκλαμ που ακολούθησε των στερήσεων και της μαυρίλας του πολέμου κάνει την ιταλική υψηλή ραπτική ιδιαίτερα δημοφιλή, με τις εξαγωγές να αυξάνονται αλματωδώς.

Γυναικείο παλτό και φόρεμα, André Laug, 1960s. © Victoria and Albert Museum, London.

Στα 50s και 60s, όταν τα σετ πολυάριθμων χολιγουντιανών ταινιών τοποθετούνταν επί ιταλικού εδάφους, η ιταλική μόδα παίρνει ίσως τη σημαντικότερη ώθηση. Σταρ του σινεμά όπως η Όντρεϊ Χέπμπορν ή η Ελίζαμπεθ Τέιλορ γίνονται πρέσβειρες των διάσημων οίκων της εποχής, όπως οι Simonetta, Pucci, Sorelle Fontana, Valentino, Gucci, Missoni, Giorgio Armani, Dolce & Gabbana, Fendi, Prada και Versace. Αλλά και ο ντόπιος Μαρτσέλο Μαστρογιάνι είναι κούκλος στο «Dolce Vita» με τα κομψότατα κοστούμια του. Η διεθνής πελατεία αυξάνεται αγοράζοντας τόσο μοναδικά χειροποίητα όσο και έτοιμα κομμάτια. Όλα έχουν τη φινέτσα τους.

Η Elizabeth Taylor φορά κοσμήματα Bulgari σε χορό μεταμφιεσμένων, στο ξενοδοχείο Ca'Rezzonico της Βενετίας, 1967.

Η βιομηχανία ανθίζει, με το Μιλάνο να παίρνει όλο το «χαρτί» από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 κι έπειτα. Τύπος, διαφήμιση, εργοστάσια, σχεδιαστές συγκεντρώνονται στην πόλη του ιταλικού βορρά και τη χρίζουν πρωτεύουσα της μόδας. Η ταμπέλα «Made in Italy», με τη συνδρομή και του μάρκετινγκ, γίνεται περιζήτητη σε μια σειρά προϊόντων: σινεμά, τέχνη, φαγητό, τουρισμός, ντιζάιν.

Pink palazzo pyjamas (λεπτομέρεια), Irene Galitzine, 1963. © Victoria and Albert Museum, London.

Από τα μέσα του ’90 η ιταλική μόδα γίνεται ακόμα πιο διεθνής και οριστικά συνώνυμη της πολυτέλειας. Οι Ιταλοί σχεδιαστές είναι celebrities και πωλούν σαν ζεστά ψωμάκια τις δημιουργίες τους, είτε πρόκειται για ρούχα, είτε για έπιπλα, είτε για εσωτερικές διακοσμήσεις ξενοδοχείων. Παραδοσιακοί μόδιστροι αλλά και νέα φυντάνια διαδίδουν στα πέρατα του κόσμου τη φήμη του καλού ιταλικού γούστου, έχουν την ορκισμένη πελατεία τους και στηρίζουν με τις πωλήσεις τους την οικονομία της πατρίδας τους.

Γυναικείο καρό κοστούμι, Alberto Fabiani, 1967. © Victoria and Albert Museum, London.

Από τα ’00s η ιταλική πολιτική ζωή αρχίζει να συγκλονίζεται από σκάνδαλα και η οικονομία από ύφεση. Τα κινέζικα εργοστάσια αποτελούν το μεγάλο ανταγωνιστή της ιταλικής κλωστοϋφαντουργίας, οι διάσημοι οίκοι μόδας αλλάζουν χέρια, η κρίση φαντάζει αδυσώπητη. Τι θα σημαίνει στο μέλλον «Made in Italy»;

The glamour of the Italian fashion: Από τις 5 Απριλίου έως τις 27 Ιουλίου στο Μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου.