Μπικίνι: ο δημιουργός και η ιστορία του μαγιό που άλλαξε τους ενδυματολογικούς κανόνες των διακοπών
Η 5η Ιουλίου του 1946 υπήρξε μια σημαδιακή μέρα για την ανθρωπότητα, όσο κι αν δεν καταγράφεται στα «μεγάλα ιστορικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο». Πρόκειται για τη μέρα που πρωτοφτιάχτηκε το μπικίνι, ένα icon item απενοχοποίησης του γυμνού και κατάργησης της κλειδαρότρυπας, ένα χτύπημε στον πουριτανισμό και την «αμαρτία» της έκθεσης του γυναικείου κορμιού σε δημόσια θέα.
Δημιουργός του ο Γάλλος Louis Réard, μηχανικός αυτοκινήτων στο επάγγελματα, αλλά με στενή επαφή με το γυναικείο σώμα, καθώς η μητέρα του διατηρούσε στο Παρίσι μπουτίκ εσωρούχων. Εκεί σκέφτηκε και σχεδίασε το μπικίνι, εκεί και το πρωτολάνσαρε στις 5 Ιουλίου του 1946.
Κι ενώ μέχρι τότε οι γυναίκες κολυμπούσαν καλυμμένες από την κορφή ως τα νύχια, ο Γάλλος διακήρυττε πως έπρεπε να γίνουν πιο τολμηρές. Οπόλεμος έχει τελειώσει, οι άνθρωποι αρχίζουν να ξαναζούν με ελπίδα και να απολαμβάνουν εκ νέου τις χαρές της ελευθερίας και της ζωής. Όλα πρέπει να αλλάξουν και να ξαναφτιαχτούν. Όλα μπορεί να συμβούν, ακόμα και να σπάσουν οι ενδυματολογίκες αλυσίδες του καθωσπρεπισμού.
Το πρώτο μαγιό του Réard φτιάχτηκε από 80 εκατοστά υφάσματος. Το κάτω μέρος, το «βρακί», ήταν στην πραγματικότητα δύο τριγωνάκια ενωμένα με κορδόνια και το πάνω μέρος ένα σουτιενάκι. Με δεδομένο πως το δημιούργημά του ήταν «εκρηκτικό» και εμπνεόμενος απο τις δοκιμές ατομικής βόμβας των Αμερικανών στην ατόλη Μπικίνι του Ειρηνικού, δεν δυσκολεύτηκε στην επιλογή ονόματος.
Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο πρωτοποριακός σχεδιαστής ήταν η προώθηση του πονήματός του στην αγορά και η διαφήμισή του. Του αρνήθηκαν όλα τα διαπρεπή μοντέλα της εποχής, αλλά τελικά δέχτηκε να το φορέσει και να το διαφημίσει η χορεύτρια εξωτικών χορών σε καζίνο του Παρισιού, Micheline Bernardini. Ήταν η πρώτη φορά που οι άνθρωποι έβλεπαν φόρα παρτίδα έναν ομφαλό (κελ ντεκαντάνς)!
© Κeystone / Getty Images
Το μαγιό του Louis Réard, φορεμένο από τη 19χρονη Micheline Bernardini. Κρατά στο χέρι της ένα μικρό κουτί, που αποτελεί τη συσκευασία του μπικίνι.
Στην αρχή το μικροσκοπικό αυτό ένδυμα προκάλεσε αντιδράσεις: απαγορεύτηκε από τις παραλίες της Ισπανίας και της Ιταλίας, έκανε τις Αμερικάνες να κοκκινίζουν στη θέα του. Σταδιακά, η αντισυμβατική Ευρώπη το πήρε πάνω της και το καθιέρωσε παγκοσμίως. Όλες οι προκαταλήψεις έσβησαν όταν το φόρεσε η Μπριζίτ Μπαρντό. Οι αμερικανικοί διασταγμοί κάμφτηκαν το 1960 όταν ο Μπράιαν Χάιλαντ τραγούδησε τη σουξεδάρα «Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polkadot Bikini» (το «δικό μας» «Ροζ μπικίνι»).
Ο Louis Réard, εκτός από την τεράστια συνεισφορά του στην ενδυματολογική ιστορία του κόσμου, ίσως να έδωσε και τον πιο ακριβή ορισμό του σωστού μπικίνι: «αυθεντικό είναι εκείνο που μπορεί να περάσει μέσα από μια βέρα». Τι τρία τέταρτα και χαζά;