Βγάλαμε selfies από διαφορετικά δοκιμαστήρια μαγαζιών με ρούχα και ιδού οι διαφορές
Πριν ξεκινήσω να αφηγούμαι τα αποτελέσματα ενός ακόμα challenge που κανένας απολύτως δεν μου ανέθεσε, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα από τα πράγματα που ανακάλυψα για τον εαυτό μου στην καραντίνα: είμαι ικανή να φτάσω σε πραγματικά ανησυχητικά επίπεδα εργατικότητας προκειμένου να μην δουλέψω. Τι ακριβώς εννοώ με αυτό: έχω ας πούμε να γράψω ένα κείμενο μέχρι το μεσημέρι και αντί να καθίσω όμορφα και ωραία στο γραφειάκι μου και να το τελειώσω, θα προτιμήσω να καθαρίσω την τηλεόραση, να ψήσω κέικ, να αναρωτηθώ αν πρέπει να βάψω τα μαλλιά μου ξανθά, να πετάξω το κέικ που έκαψα, να ανέβω το Έβερεστ.
Οι επιστήμονες το ονομάζουν procrastinating, εγώ το σκέφτομαι ως ηλίθιο χάζεμα. Διότι και την δουλειά μου δεν κάνω και κουράζομαι χωρίς λόγο. Μόλις λοιπόν πήρε το μάτι μου το challenge της Ρωσίδας fashion blogger Adme, η οποία γύρισε τa μεγάλα καταστήματα με ρούχα και πήρε φωτογραφίες από τα δοκιμαστήρια του κάθε ένα ξεχωριστά, προφανώς κατευθείαν αποφάσισα πως προτιμάω να περάσω την ημέρα μου τρέχοντας πάνω-κάτω στην Ερμού για να κάνω ακριβώς το ίδιο και να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα. Ενώ έξω είχε 30 βαθμούς. Και θα μπορούσα να τελειώσω με τις κανονικές υποχρεώσεις της ημέρας σε μία ώρα το πολύ. Αυτή είμαι, κυρίες και κύριοι! Και αυτά έκανα!
Το challenge έχει ως εξής: επισκέπτεσαι δημοφιλή μαγαζιά ρούχων της αγοράς, μπαίνεις στα δοκιμαστήριά τους, βγάζεις τον εαυτό σου selfie στον καθρέφτη και ανακαλύπτεις τις διαφορές από χώρο σε χώρο. Να σημειώσω ότι πάσχω από το χρόνιο πρόβλημα να ντρέπομαι να φύγω από ένα κατάστημα χωρίς να αγοράσω κάτι, επομένως προφανώς καταξοδεύτηκα μέχρι να γυρίσω σπίτι μου. Ας ξεκινήσει το ταξίδι.
Ζara (Πανεπιστημίου)
Χρειάστηκε να περιμένω αρκετά στην πρώτη στάση της ημέρας, καθώς μόνο τέσσερα από τα δοκιμαστήρια ήταν ενεργά λόγω των μέτρων αντιμετώπισης του Covid και η ουρά αναμονής αρκετά μεγάλη. Γενικά ο χώρος είναι αρκετά μικρός (συχνό φαινόμενο όπως θα δεις παρακάτω), με αποτέλεσμα να βλέπω τον εαυτό μου από πολύ κοντινή απόσταση, την οποία θα έλεγες και άβολη. Από άποψη φωτισμού είναι αρκετά αξιοπρεπές, αν και όλα μάλλον φαίνονται υπερβολικά κίτρινα. Βγήκα έξω και κοίταξα το φόρεμα που δοκίμασα στον μεγάλο καθρέφτη, για να μπορέσω να καταλάβω καλύτερα αν μου αρέσει από μακριά. Μου άρεσε. Το πήρα.
Calzedonia (Πανεπιστημίου)
Η Υπόθεση Του Μικροσκοπικού Δοκιμαστηρίου συνεχίζεται στο κατά τα άλλα αγαπημένο
Calzedonia, όπου η αλήθεια είναι είμαι τακτικός πελάτης. Τον χειμώνα γιατί κάθε δύο εβδομάδες αποφασίζω πως ναι, μου χρειάζεται ΑΚΟΜΑ ένα καλτσόν με σχεδιάκια και γκλίτερ, το καλοκαίρι γιατί θέλω
όλα τα μαγιό. Μία στεναχώρια την αισθάνθηκα με το κοντινό πλάνο της κυτταρίτιδας στα μπουτάκια, λόγω στενού χώρου και φωτισμού και έτσι αποφάσισα να παρηγορηθώ αγοράζοντας αυτό το φανταστικό ολόσωμο.
H&M (Ερμού)
Aπό άποψη άπλας, στο δοκιμαστήριο του H&M μπορείς μέχρι και συρτάκι να χορέψεις. Είναι άνετο, τεράστιο, έχει χώρο να αφήσεις τα πράγματά σου και να κρεμάσεις τα ρούχα που θέλεις να δοκιμάσεις. Από την άλλη, έχω σοβαρές υποψίες πως όποιος σχεδίασε τον φωτισμό του κτιρίου μισούσε τους ανθρώπους και ήθελε να τους εκδικηθεί κάνοντάς τους να αισθάνονται σκουπίδια. Τα φώτα στο δοκιμαστήριο όχι μόνο είναι υπερβολικά λαμπερά και λευκά, έχουν τοποθετηθεί ακριβώς από πάνω σου, με αποτέλεσμα να γίνεται εμφανές το παραμικρό ψεγάδι που υπάρχει στο σώμα σου. Με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Ό,τι και να φορούσα μου φαινόταν απαίσιο και είχα ήδη αποφασίσει με ποια γεύση παγωτού θα συνοδεύσω το κλάμα που θα προέκυπτε όταν έφευγα από το μαγαζί. Ο εξωτερικός μεγάλος καθρέφτης βέβαια είναι πολύ πιο φυσιολογικός, επομένως συμβουλεύω να κοιτάξεις εκεί τον εαυτό σου πριν σε πιάσει κρίση όπως αυτή που έπιασε εμένα. Είμαστε όλες κούκλες! Δεν φταίμε εμείς για τα κόμπλεξ του φωτατζή στα H&M!
Mango (Ερμού)
Άλλο ένα teeny tiny δοκιμαστήριο, το οποίο δυστυχώς δεν είχε καν ένα σκαμπουδάκι για να ακουμπήσω τα πράγματά μου. Από φωτισμό και αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο και έτσι πάλι είχα θέμα με τα κοντινά πλάνα μου. Ι am NOT ready for my close-up. Ας απολαύσουμε όλοι μαζί τουλάχιστον ένα φόρεμα που δεν με κολάκευε καθόλου. Μα καθόλου.
Αmerican Eagle (δεύτερος όροφος)
Σίγουρα το αγαπημένο μου δοκιμαστήριο σε ολόκληρο το challenge. Όχι μόνο είναι ευρύχωρο, αλλά και καλαίσθητο, με έναν υπέροχο καθρέφτη γεμάτο όμορφα μηνύματα και κοπλιμέντα που σε κάνουν να αισθάνεσαι σέξι και badass ταυτόχρονα. Ο φωτισμός πάρα πολύ καλός (ούτε φίλτρο του ίνσταγκραμ έτσι), η ριγέ πολυθρόνα για να αφήνεις τα υπόλοιπα ψώνια σου εξαιρετική, το μόνο μείον της υπόθεσης είναι ότι βρήκα μία σaλοπέτα που μου άρεσε και δεν υπήρχε στο νούμερό μου. Με αποτέλεσμα αντί να την φοράω, να κολυμπάω.
ΒSB (Ερμού)
Παιδιά, το BSB δεν έχει καθρέφτες στο δοκιμαστήριο. Αυτά.
Μassimo Dutti (Ερμού)
Mπήκα σε ένα πιο φάνσι μαγαζί του κέντρου με την ελπίδα να δω και αντίστοιχα φάνσι
κατάσταση στα fitting rooms αλλά τελικά συνάντησα ένα ακόμα μικροσκοπικό δωματιάκι και δύο ρούχα που μου ήταν στενά. Αυτό βέβαια δεν ήταν το πιο εκνευριστικό της υπόθεσης, καθώς όσο περίμενα υπήρχε μία κυρία που βιαζόταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να δοκιμάσει τα δικά της και έτσι όχι μόνο έκραζε τα νέα μέτρα ασφαλείας αλλά συνέχεια μου έλεγε να μην περιμένω και να μπω σε κάποιο από τα άδεια δοκιμαστήρια χωρίς άδεια, έτσι ώστε να έρθει γρηγορότερα η σειρά της. Ελπίζω να ηρεμήσει λιγουλάκι στις διακοπές της.
Nike (Ερμού, κάτω όροφος)
Άνετο, μεγάλο, προσεγμένο αισθητικά και με ικανοποιητικό φωτισμό. Του αξίζει πραγματικά υψηλή βαθμολογία. Βέβαια αυτά δεν με απασχόλησαν τόσο, διότι όταν μπήκα στο μαγαζί της Nike και χάζεψα μέχρι να βρω δύο σορτσάκια και ένα sport bra που θεώρησα του στιλ μου, με πληροφόρησαν ότι κοιτάω στο παιδικό τμήμα και άμα θέλω να μου φέρουν το extra large νούμερο γιατί κάτι άλλο δεν θα μου κάνει.
