Μαγιό στα 20, στα 30, στα 40

Ένα μαγιό είναι τρία απλά κομματάκια ύφασμα, αυτό είναι όλο – όταν είσαι 20 χρονών... Γιατί από εκεί και πέρα το μαγιό αποκτάει την σημασία βραδινής τουαλέτας, καθώς συνειδητοποιείς ότι μπορεί να σώσει ή να καταστρέψει την παραλιακή σου εμφάνιση...

Στα 20

Καταρχήν μπορείς να κάνεις και χωρίς μαγιό – τίποτα μα τίποτα απάνω σου δεν χρειάζεται τεχνική υποστήριξη. Το στήθος κοιτάει τον λαμπερό ουρανό, ο πισινός κοιτάει την καφετέρια, η κοιλιά κοιτάει την πλάτη και όλη η παραλία κοιτάζει εσένα, ό,τι είδους μαγιό κι αν φοράς. Αγοράζεις μπικίνι της πλάκας, χωρίς να το δοκιμάζεις ποτέ (ποιός ο λόγος; όλα σου στέκονται τέλεια) και ούτε που το διανοείσαι να φορέσεις ολόσωμο. Ξέρεις πώς όταν κάποιος σου λέει στην πλαζ «ωραίο μαγιό», θα σου έλεγε το ίδιο ακόμα κι αν φορούσες τρία τάληρα, ή τρία ταπεράκια στα επίμαχα σημεία.

Tip: Μη φοράς ταπεράκια, το μπικίνι σού πάει περισσότερο. Πάρε μίνι-μπικίνι σε έντονα χρώματα, με στρινγκς, κορδελάκια και κοχυλάκια ραμμένα απάνω, (ό,τι πιo εξαντρίκ) γιατί οφείλεις να τραβάς τα βλέμματα πάνω σου. Κι αν έχεις όρεξη για γυμνισμό, ή τώρα ή ποτέ!

Στα 30

Για να αγοράσεις ένα μαγιό, δοκιμάζεις δέκα – και κανένα δεν σου φαίνεται όσο υποστηρικτικό θα ήθελες. Τα trendy, hot, IN φετινά μπικίνι δεν βγαίνουν στα κατάλληλα νούμερα ή τα κατάλληλα νούμερα δεν σου κάνουν και κάπως σα να μην αισθάνεσαι ακριβώς κουφέτο με φωσφοριζέ λαχανί στρινγκ. Γύρω στα 37-38 συνειδητοποιείς ότι ένα καλό μαγιό είναι επένδυση (αλλάζει όντως την εμφάνισή σου με αφανή τρόπο) και σταματάς να παίρνεις φθηνά ΙΝ μπικινάκια από νεανικά μαγαζιά γιατί ξέρεις ότι μια καλή μπανέλα μπορεί να κάνει θαύματα.

Tip: Το σχέδιο (του μαγιό) έχει σημασία. Δώσε βάση στις οδηγίες των περιοδικών και σάιτ για το τι μαγιό ταιριάζει σε ποιαν, ποιο σχέδιο κολακεύει ένα σώμα σαν το δικό σου. Βρες ένα ανάλογα με το σώμα σου μετά από σκέψη και φρόντισε να είναι καλής ποιότητας, με «μπαλκόνια».

Στα 40

Ανακαλύπτεις πόσο σωτήρια είναι τα παρεό: τα φοράς πάνω από το μαγιό μέχρι τελευταίας προσέγγισης στο γιαλό. Και το μαγιό; Ένα μήνα δοκίμαζες καταραμένα μπικίνια (πέρυσι, στις εκπτώσεις…) μέσα σε υπερ-φωτισμένα δοκιμαστήρια για να καταλήξεις στα εξής δύο, που αμφότερα έχουν μπανέλες, «γεμίσματα», ψηλό κόψιμο στο μπούτι και κολακευτικά σχέδια (σε λεπταίνουν). Τα έχεις πληρώσει μισή περιουσία αλλά αξίζουν τον κόπο, και ούτε κατά διάνοια θα έβγαινες ποτέ στην πλαζ τσίτσιδη. Ένα ολόσωμο επίσης δεν σε χαλάει καθόλου, θα το σκεφτείς για του χρόνου, καλά να είμαστε...

Tip: Τα μαγιό που είναι σαν εσώρουχα, με «πάνω κομμάτια» φτιαγμένα σαν ενισχυμένα σουτιέν, είναι η σωτηρία της σαραντάρας. Και ποτέ, ποτέ μην μπαίνεις στον πειρασμό (α) να αγοράσεις μαγιό χωρίς να δοκιμάσεις ή (β) να πετάξεις το σουτιέν σου στην παραλία....

Στα 50+

Έχεις κάμποσα μαγιό από προηγούμενες χρονιές, ίσως και δεκαετίες, μια χαρά είναι, δε βαριέσαι – τα φοράς μόνο για να μη σε συλλάβουν για προσβολή δημόσιας αιδούς, μια και καθόλου δεν σε νοιάζει να είσαι τρέντυ, πόσο μάλλον σέξυ. Απλώς να σκεπάζονται τα επίμαχα θέλεις, άντε και να υποστηρίζονται όσο γίνεται, τα ανυποστήριχτα…

Tip: Αισθάνεσαι βαθιά ευγνωμοσύνη (στην τύχη, στη ζωή κλπ) που βρίσκεσαι στη θάλασσα, μέσα στην οποία βγάζεις το μαγιό σου και το περνάς στον αγκώνα σου, όπως κάνουν άλλοι με τις μάσκες στην ξηρά. Κολυμπάς και χαίρεσαι, αράζεις στον ήλιο και το απολαμβάνεις. Αυτό, πράγματι, είναι ζωή.