Bags: Inside Out. Μια έκθεση αφιερωμένη στο πιο ποθητό αξεσουάρ

Από σακίδια πλάτης έως κουτιά αποστολής, από τις πανάκριβες τσάντες Birkin έως τις αποσκευές της Louis Vuitton, από τσάντες-έργα τέχνης όπως της Τρέισι Έμιν ή το Αυγό Φαμπερζέ της Τζούντιθ Λάιμπερ, η έκθεση Bags: Inside Out που φιλοξενείται στο μουσείο Victoria & Albert του Λονδίνου εξερευνά την εξέλιξη, τον σχεδιασμό, το στιλ, τις χρήσεις, τη ματαιοδοξία, τις επιθυμίες και την τέχνη που εμπεριέχει το απόλυτο γυναικείο αξεσουάρ.

Ανοίγει στις 12 Δεκεμβρίου και είναι πιθανότατα η πιο πλήρης έκθεση τσάντας, καθώς οι επισκέπτες θα δουν κατ’ αποκλειστικότητα μερικά πολύ σπάνια κομμάτια.

Μπαίνοντας σε εργοστάσια και ατελιέ, το event Bags: Inside Out φιλοδοξεί να αναδείξει τη διαχρονική γοητεία αυτού του αντικειμένου που κρύβει τα πιο πολύτιμα υπάρχοντα του κατόχου του και την ίδια στιγμή αποτελεί στιλιστική δήλωση.

Στο μουσείο Victoria & Albert εκτίθενται 300 τσάντες όλων των μεγεθών και όλων των βαλαντίων, από μικροσκοπικά πορτοφόλια έως υπερμεγέθεις βαλίτσες, που εμφανίστηκαν από τον 16ο αιώνα έως σήμερα.

Η πρώτη ενότητα της έκθεσης αναδεικνύει τη χρηστική σημασία της τσάντας, που προστατεύει τα υπάρχοντά μας, από ρούχα διακοπών μέχρι πολύτιμα έγγραφα, την πούδρα και τα χρήματά μας. Στα σπάνια εκθέματα περιλαμβάνεται μια θήκη για τη Μεγάλη Σφραγίδα της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας, μια τσάντα που χρησιμοποιούσε η Βασίλισσα Μέρι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να φυλάσσει την αντισφυξιογόνο μάσκα της, το κόκκινο κουτί αποστολής του Γουίνστον Τσόρτσιλ, η βαλίτσα της Βίβιαν Λι, καθώς και ένα εντυπωσιακό μπαούλο του Louis Vuitton από τις αρχές του 1900.

Με τίτλο Status and Identity, το δεύτερο μέρος της έκθεσης εξετάζει τον κεντρικό ρόλο της τσάντας στην κουλτούρα των διασημοτήτων καθώς και τη χρήση της από μια πολιτική, κοινωνική ή εικαστική ελίτ ως statement. Εκτίθεται μια Hermès «Kelly» που πήρε το όνομά της από την Γκρέις Κέλι, μια τσάντα «Lady Dior» προς τιμή της πριγκίπισσας Νταϊάνα, μια Fendi «Baguette» που εμφανίζεται σε σκηνή του «Sex and the City» και μια χρυσή Louis Vuitton «Monogram Miroir» διά χειρός Marc Jacobs που έγινε διάσημη από τις σεσημασμένες τσαντόφιλες Πάρις Χίλτον και Κιμ Καρντάσιαν. Στα highlights και η πρώτη τσάντα Hermès Birkin, που φτιάχτηκε ειδικά και ανήκει στην Τζέιν Μπίρκιν, και οι τσάντες Mulberry που κράτησαν οι Κέιτ Μος και Αλέξα Τσανγκ.

Στην ίδια ενότητα αναλύεται η χρήση της τσάντας ως καμβάς για σλόγκαν, πολιτικές δηλώσεις και μηνύματα και ο ρόλος της ως μια δημόσια πλατφόρμα έκφρασης πεποιθήσεων. Εκτίθεται μια τσάντα-δίκτυ του 1825 κατά της δουλείας, η tote της Άνιας Χίντμαρτς «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ πλαστική τσάντα» και η «My Body My Business» από τον καλλιτέχνη και ακτιβίστρια Μισέλ Πρεντ.

Το τελευταίο τμήμα της έκθεσης καταδύεται στη διαδικασία σχεδιασμού, κατασκευής και πώλησης μιας τσάντας. Σκίτσα, σχέδια, υλικά, δείγματα και συνεντεύξεις με σχεδιαστές πιάνουν το θέμα τσάντα από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την τοποθέτησή της στο ράφι μιας μπουτίκ.

Από την έκθεση του μουσείου, όπως άλλωστε και από το ίδιο το αξεσουάρ, δεν λείπει το χιούμορ, ο σουρεαλισμός και η ανατροπή. Έτσι οι επισκέπτες θα δουν μια τσαντούλα του 17ου αιώνα με το σχήμα βατράχου, μία άλλη του Τομ Μπρόουν με τη μορφή του σκύλου του Έκτορα και μια Chanel ως χαρτοκουτί για γάλα.

Η έκθεση ολοκληρώνεται με τους πειραματισμούς των σχεδιαστών πάνω σε καινοτόμα και περιβαλλοντικά βιώσιμα υλικά. Δεσπόζει το σακίδιο «Ocean Legend» Falabella Go της Stella McCartney, κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα πλαστικά απορρίμματα που βρέθηκαν στους ωκεανούς, και μια τσάντα κατασκευασμένη από παροπλισμένες μάνικες πυρόσβεσης από τους Elvis και Kresse.