Η Μόδα σε αριθμούς
Πόσες ώρες χρειάζονται για να ραφτεί ένα φόρεμα Haute Couture από την πρώτη βελονιά μέχρι το τελευταίο κουμπί;
Οι αριθμοί της μόδας και η σημασία τους στο στιλ, τις τάσεις, τις καταναλωτικές συνήθειες, την υψηλή ραπτική, το πρετ-α-πορτέ, το online shopping κ.ά.
10
Από τις προσωπογραφίες ευγενών ανδρών της Γερμανίας και της Ιταλίας του 16ου αιώνα, έχουν μετρηθεί 10 διαφορετικά καπέλα της αντρικής μόδας της εποχής.
3.500
Η πιο παλιά αναφορά σε επίδειξη μόδας ήταν του John Galliano στη συλλογή Άνοιξα-Καλοκαίρι 2004 που είχε έμπνευση την αρχαία Αίγυπτο πριν από 3.500 χρόνια.
Μοντέλο με δημιουργία του Άγγλου σχεδιαστή μόδας John Galliano για τον Οίκο Dior SS2004 Haute Couture © EPA/BARTHELEMY FRANCE OUT
7
Στο νούμερο 7 της οδού ντε λα Παί, στο Παρίσι, ιδρύθηκε το 1858, ο Οίκος Μόδας του Βρετανού σχεδιαστή Charles Frederick Worth, ο οποίος θεωρείται από τους ιστορικούς μόδας ο «πρώτος couturier».
Charles Frederick Worth, House of Worth ©metmuseum.org
1868
Η χρονιά που ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Μόδας και Υψηλής Ραπτικής (FHCM) η οποία προωθεί την κουλτούρα της Γαλλικής γυναικείας και αντρικής μόδας και καθορίζει το επίπεδο ποιότητας που πρέπει να πληροί μία συλλογή για να συμμετέχει στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής.
1812
Είναι η χρονιά όταν εμφανίστηκε στις ΗΠΑ, λόγω των συνθηκών του πολέμου, το Ready-to-wear για τη μαζική κατασκευή πανομοιότυπων στρατιωτικών στολών. Σύντομα η μαζική κατασκευή πέρασε και σε αντρικά ρούχα και αξεσουάρ ανώτερης ποιότητας, με κομψή ραφή, ποικιλία μεγεθών και «σοβαρών» χρωμάτων. Το πρετ-α-πορτέ μόλις είχε γεννηθεί.
1903
Ήταν η χρονιά που το κατάστημα των τεσσάρων Αδερφών Ehrich στη Νέα Υόρκη, έβγαλε στο δρόμο μοντέλα για να δείξουν τα ρούχα των συλλογών τους και να δελεάσουν τη μεσαία τάξη των γυναικών να μπει στο κατάστημά τους. Θεωρείται ότι ήταν η πρώτη επίδειξη μόδας της χώρας.
11 μ.μ.
Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του παραπάνω καταστήματος που έμεναν ανοιχτά μέχρι τις 11 το βράδυ, έχοντας μάλιστα και πολλά 10χρονα παιδιά ως υπαλλήλους, κάτι που εξόργισε την Επιτροπή Εμπορίου του Κογκρέσου.
90%
Το ποσοστό των ρούχων που πουλιόταν στις ΗΠΑ μέχρι το 1951, ήταν πρετ-α-πορτέ. Την ίδια εποχή, στη Γαλλία, το ποσοστό των ρούχων πρε-α-πορτέ που πουλιόταν έφτανε τα δύο-τρίτα της κατανάλωσης.
1960
Η δεκαετία που συνέβησαν οι μεγάλες επαναστάσεις της Μόδας με, ίσως τη μεγαλύτερη, την εμφάνιση των ρούχων unisex. Σχεδιαστές όπως ο Pierre Cardin και ο Rudi Gernreich ξεκίνησαν τη δημιουργία σχεδίων και υλικών όπως τα στρετς ζέρσεϊ, οι κελεμπίες και οι πουκαμίσες, τα παντελόνια κ.ά. που απευθύνονταν σε γυναίκες και άντρες.
1995
Η χρονιά που ξεκίνησε η πρώτη ιστοσελίδα μόδας, το "Fashion Net". Σύντομα ακολούθησαν η αμερικανική Fashion Mall και η γαλλική ELLE.
1996
Η χρονιά που μεταδόθηκε το πρώτο ζωντανό webcast της επίδειξης του Yves Saint Laurent από τη Fashion Live. Το CNN Style και το περιοδικό Hint κατέφθασαν το 1998.
10 – 30°C
Το εύρος που πρέπει να κυμαίνεται η θερμοκρασία για τη συσκευασία και μεταφορά προϊόντων ένδυσης πρετ-α-πορτέ, το οποίο προσδιορίζεται, μαζί με συγκεκριμένες συνθήκες εξαερισμού και υγρασίας, σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς. Η ιδανική, μάλιστα, θερμοκρασία ορίζεται στους 20°C ± 5°C.
150
Ο μέσος όρος ωρών που χρειάζονται για τη δημιουργία ενός και μόνο, απλού ρούχου υψηλής ραπτικής, από την πρώτη βελονιά μέχρι το τελευταίο κουμπί.
1.000
Ο μέσος όρος ωρών που χρειάζονται για τη δημιουργία ένα σύνολο υψηλής ραπτικής που περιλαμβάνει κέντημα και άλλες πρόσθετες διακοσμήσεις. Ένα συγκεκριμένο σχέδιο (το νούμερο 39) του Karl Lagerfeld από τη συλλογή της Chanel Φθινόπωρο-Χειμώνας 2018, χρειάστηκε τόσες ώρες για να ολοκληρωθεί.
1.600
Ο αριθμός των ωρών που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί το νυφικό υψηλής ραπτικής της fashion blogger Chiara Ferragni από τον Dior, σχεδιασμένο από τη Maria Grazia Chiuri.
5
Πέντε δραχμές πουλιόταν το πρώτο τεύχος του περιοδικού Γυναίκα -του μεγαλύτερου και σπουδαιότερου Ελληνικού περιοδικού μόδας. Η τιμή αργότερα μειώθηκε στις 3 δραχμές.
Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους της «Γυναίκας», που κυκλοφόρησε 1950. Φεβρουαρίου
30.000
Τόσα τεύχη πούλησε εκείνο το πρώτο τεύχος του περιοδικού Γυναίκα που κυκλοφόρησε την 1η Φεβρουαρίου 1950.
1892
Η χρονιά που κυκλοφόρησε η Vogue, στην Αμερική, ως εβδομαδιαίο περιοδικό. Το 1909 πουλήθηκε στον Condé Nast και από το 1910, άρχισε να εκδίδεται κάθε δεκαπενθήμερο. Η Βρετανική Vogue προστέθηκε το 1916 και ακολούθησαν η Γαλλική, Αυστραλιανή, Ισπανική και Γερμανική. Η Ισπανική Vogue εκδόθηκε μόνο για δύο χρόνια (1918-1920) ενώ η Γερμανική μόνο για μερικά τεύχη το 1928.
17 Δεκεμβρίου 1892, το πρώτο εξώφυλλο της Vogue, Illustration by A.B. Wenzell
1926
Πρώτη εμφάνιση του Μικρού Μαύρου Φορέματος δια χειρός Coco Chanel, στη Vogue. Το φόρεμα χαρακτηρίσθηκε ως «η Ford», εξαιτίας της απλότητας, του στιλ του και της διαχρονικής προοπτικής του. Θεωρήθηκε δε η επιτομή της ελευθερίας γιατί απεγκλώβισε τις γυναίκες από το βασανιστήριο του κορσέ.
Coco Chanel © Από το διαφημιστικό booklet για το άρωμα Chanel No5 (1993)
1964
Η χρονιά που εμφανίστηκε η μίνι φούστα και άλλαξε τη μόδα.
74%
Αυτό είναι το ποσοστό του καταναλωτικού κοινού των Generation Z, από 18 -29 ετών, που προτιμούν να αγοράζουν ρούχα από φίρμες φιλικές προς το περιβάλλον.
2.700
Τόσα είναι τα λίτρα νερού που χρειάζονται για να παραχθεί ένα μόνο βαμβακερό T-shirt.
6.000+
Οι ώρες που χρειάζονται για να δημιουργηθούν οι τουαλέτες με τα περισσότερα κεντήματα και διακοσμήσεις της υψηλής ραπτικής.
4
Τόσα είναι τα άτομα που δουλεύουν για μία και μόνο τουαλέτα υψηλής ραπτικής στην Chanel: μία αρχιμοδίστρα και τρεις βοηθούς.
10
Ο αριθμός των προβών που χρειάζονται για μία «βαρέως» κεντημένη και αποκλειστικά σε ένα κομμάτι, τουαλέτα υψηλής ραπτικής για μία πελάτισσα. Τα πιο απλά σύνολα που φτιάχνονται για να φορεθούν από μοντέλα στην πασαρέλα χρειάζονται λιγότερες πρόβες (μόνο δύο) και έξι με επτά εβδομάδες για να ολοκληρωθούν. Μερικές «καλές πελάτισσες» έχουν μανεκέν-κούκλα με τις διαστάσεις τους στους οίκους που προτιμούν, για να μην ταξιδεύουν στο Παρίσι για πρόβες κάθε τόσο…
70
Τόσες μοδίστρες απασχολούνται στο ατελιέ του Valentino στη Ρώμη, ενώ όταν είναι περίοδος επιδείξεων, φτάνουν και τις 80.
2.200
Ο αριθμός των μοδιστρών σε όλο τον κόσμο, που είναι εξουσιοδοτημένες για να εργαστούν σε ατελιέ υψηλής ραπτικής. Η «κοινότητά τους» ονομάζεται «τα μικρά χεράκια» (les petite mains).
€7,50
Αυτό είναι το ποσό για το οποίο νοικιάζεις ένα παντελόνι τζιν, για έναν χρόνο, στην Ολλανδική εταιρεία MUD. Πρόκειται για ένα είδος leasing για τζιν που αντιπροσωπεύει μία νέα καταναλωτική φιλοσοφία. Νοικιάζεις αγαθά για ένα συμφωνημένο διάστημα, αν θέλεις τα αλλάζεις, αν θέλεις τα επιστρέφεις, αν θέλεις τα κρατάς ακόμα περισσότερο. Η MUD αναλαμβάνει ακόμα και τις επιδιορθώσεις που μπορεί να χρειαστούν στο ρούχο, σε αυτό το διάστημα. Η ιδέα αυτή διατήρησε ανέπαφες τις τιμές των ρούχων από τις αυξήσεις στις τιμές του βαμβακιού.
© Mud Jeans - Lease a Jeans
2
Δύο φορές τον χρόνο, οι μεγάλοι οίκοι μόδας παρουσιάζουν τις συλλογές τους υψηλής ραπτικής. Οι Ανοιξιάτικες/Καλοκαιρινές συλλογές παρουσιάζονται τον Ιανουάριο και οι Φθινοπωρινές/Χειμερινές τον Ιούλιο.
Chanel Haute Couture Spring Summer 2021 ©Anton Corbijn
16
Ο αριθμός των οίκων μόδας που νόμιμα δικαιούνται να χρησιμοποιούν την ονομασία "haute couture". Για το δικαίωμα της ονομασίας, το κάθε μέλος πρέπει να κάνει τουλάχιστον ένα fitting, να παρουσιάζει 50 διαφορετικά look μέσα στη χρονιά και να λειτουργεί ατελιέ με προσωπικό, στο Παρίσι.
7
Τα «ανταποκρινόμενα» μέλη των οίκων υψηλής ραπτικής που δεν έχουν την έδρα τους στο Παρίσι: Azzedine Alaïa, Elie Saab, Fendi Couture, Giorgio Armani, Valentino, Versace και Viktor & Rolf.
4.000
Ο εκτιμώμενος αριθμός πελατών οίκων υψηλής ραπτικής, σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους είναι και η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας.
€9.000 έως €1.000.000
Το εύρος των τιμών ενός συνόλου υψηλής ραπτικής – από το πιο απλό μέχρι την πιο πολύπλοκη τουαλέτα. Σε αντίθεση με τα πρετ-α-πορτέ, τα ρούχα της υψηλής ραπτικής δεν έχουν σταθερή τιμή, η οποία ρυθμίζεται από το τελικό κόστος ωρών εργασίας και αγοράς των υλικών.
Dior, Ready To Wear Shows/Autumn-Winter 20/21 ©dior.com/Photo Sophie Carre
1943
Ήταν η χρονιά που πραγματοποιήθηκε η πρώτη εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη, με έναν και μοναδικό σκοπό: να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από τη Γαλλική μόδα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, όταν οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία μόδας δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στο Παρίσι. Θεωρήθηκε ως η κατάλληλη στιγμή αφού, πριν από τον πόλεμο, οι Αμερικάνοι σχεδιαστές βασίζονταν κυρίως στη γαλλική κουλτούρα της μόδας, για έμπνευση.
1989
Τότε ακούστηκε για πρώτη φορά ο όρος "fashion victims". Τον είπε ο Αμερικάνος σχεδιαστής Oscar de la Renta. Σύμφωνα με τον John Fairchild, «Ο Όσκαρ κι εγώ καθόμασταν στο Caravelle και ο Oscar κοίταξε γύρω του και είπε, ‘Αυτοί οι άνθρωποι είναι σκέτη κόλαση, μοιάζουν σαν θύματα της μόδας’, και αυτή ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε από κάποιον αυτή η έκφραση.»