«Ανατρέχοντας στις γενέθλιες στιγμές του συνταγματικού μας πολιτισμού, εντοπίζουμε όλα αυτά που ακόμη και σήμερα μας συνέχουν και μας ενώνουν»
Από το Σουφλί στο Προεδρικό Μέγαρο
Ο μεταξοϋφαντουργός Γιώργος Τσιακίρης, μας εξηγεί πως δημιουργήθηκαν τα αξεσουάρ που σχεδίασε η Κατράντζου ως εθιμοτυπικά δώρα.
Τα μεταξωτά φουλάρια και οι γραβάτες που σχεδίασε για την Προεδρία της Δημοκρατίας η Mary Katrantzou φτιάχνονται στο Σουφλί. Αυτές είναι όλες οι πληροφορίες.
Όλοι μάθαμε για τα μαντήλια και τις γραβάτες που σχεδίασε η σχεδιάστρια Mary Katrantzou για να χρησιμοποιηθούν ως δώρα εθιμοτυπίας της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Εμείς φτάσαμε στο μακρινό Σουφλί για να μάθουμε και ποιος υπέγραψε την παραγωγή τους.
Στο ακριτικό Σουφλί λοιπόν, την «πόλη του μεταξιού», εκεί όπου από τα βάθη των αιώνων παραδοσιακά παράγονται από μεταξοσκώληκες νήματα και υφάσματα, τυπώθηκαν τα μαντήλια και οι γραβάτες της Προεδρίας. Τον περασμένο Μάιο συνέβη το εξής: κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής της στη Θράκη, η ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου πήρε σαν δώρο ένα μεταξωτό μαντήλι. Το όμορφο αυτό αναμνηστικό την οδήγησε στην απόφασή της να δημιουργηθεί μια σειρά από τρία σχέδια μεταξωτών μαντηλιών και αντίστοιχων γραβατών σε περιορισμένο αριθμό των 200 και 150 κομματιών αντίστοιχα προκειμένου να δοθούν ως εθιμοτυπικό δώρο της Προεδρίας για την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση.
Με την κίνηση αυτή, η ΠτΔ όχι μόνο έδειξε το μοντέρνο της πρόσωπο επιλέγοντας τη Μαίρη Κατράντζου να τα σχεδιάσει, αλλά και την υποστήριξή της στους τοπικούς παραγωγούς της περιοχής που ανέλαβαν την παραγωγή τους.
Ο Γιώργος Τσιακίρης, μεταξοϋφαντουργός και ιδιοκτήτης του Οίκου Μεταξιού Τσιακίρης, που ανέλαβε το πρότζεκτ, θυμάται: «Τα πρώτα δείγματα παραδόθηκαν στην Προεδρία τον περασμένο Οκτώβριο. Ύστερα από τη συνάντηση των δύο γυναικών, της προέδρου και της σχεδιάστριας, διαμορφώθηκαν τα τελικά σχέδια και χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη νέα σειρά. Επιλέχθηκε το μετάξι γιατί με τις ιδιότητες της ίνας του, όπως η στιλπνότητα και η ανθεκτικότητα, αναδεικνύουν τα λαμπερά χρώματα των σχεδίων. Η παραγωγή τελείωσε τέλη Νοεμβρίου και τα αξεσουάρ κυκλοφόρησαν αρχές Δεκεμβρίου».
Πώς έγινε όμως η παραγωγή του μαντηλιού στο Σουφλί, ποια είναι η διαδικασία; ρωτήσαμε τον Γ. Τσιακίρη: «Με την ολοκλήρωση της ύφανσης (χρησιμοποιήθηκε ολομέταξο ύφασμα twill) ακολούθησαν τα πρώτα στάδια επεξεργασίας του υφάσματος, δηλαδή το αποκολάρισμα, το πλύσιμο και η επίστρωση, έτσι ώστε να γίνει κατάλληλο για την εκτύπωση. Μετά την εκτύπωση τα χρώματα σταθεροποιήθηκαν πάνω στο ύφασμα με την παραμονή του σε περιβάλλον κορεσμένου ατμού. Στη συνέχεια πλύθηκαν και επεξεργάστηκαν, έτσι ώστε να έρθουν στην τελική τους μορφή. Τα αξεσουάρ με τη σύγχρονη τεχνολογία της ψηφιακής εκτύπωσης, αποδόθηκαν χωρίς να υπάρχει κάποια διαφοροποίηση από το πρωτότυπο σχέδιο, ενώ τα μαντήλια ράφτηκαν με ειδική ραφή από γυναίκες της περιοχής».
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα σχέδια επιμελήθηκε και προσέφερε αφιλοκερδώς η Μαίρη Κατράντζου. Τα θέματα της συλλογής των μαντηλιών περιλαμβάνουν στοιχεία του Μινωϊκού πολιτισμού, γραμματοσειρές της ελληνικής αλφαβήτου, παραστάσεις αγγείων, περιστέρια, μαιάνδρους, τη γαλανόλευκη κ.ά. Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι καθαρά ελληνικά: το μπλε της θάλασσας, το γαλάζιο του ουρανού, το λευκό, της τερακότας, το κόκκινο και το κίτρινο. Οι εικόνες παραπέμπουν στη σύνδεση της σύγχρονης Ελλάδας με το ιστορικά πλούσιο παρελθόν της. Αντίστοιχα οι γραβάτες απεικονίζουν ζευγάρια περιστεριών που κρατούν στο στόμα τους ένα κλωνάρι ελιάς και μικρά ιστιοφόρα.
Μάθαμε ακόμα ότι ο βραβευμένος στα Printing Awards 2020 Οίκος μεταξιού Τσιακίρης χρησιμοποιεί για τις εργασίες του εγκαταστάσεις τυποβαφείου που έχουν αναβαθμιστεί με τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό ψηφιακής εκτύπωσης σε μεταξωτά υφάσματα. Προμηθεύει με τα προϊόντα του περισσότερες από 100 ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ ένα 15% περίπου του κύκλου εργασιών του αφορά εξαγωγές σε ευρωπαϊκές κυρίως χώρες. Συνεργάζεται με πολλούς διάσημους Έλληνες σχεδιαστές μόδας όπως Παρθένης, Μπράτης, ThemisZ κ.ά. και διαθέτει τα αποκλειστικά δικαιώματα για δημιουργίες του Γιάννη Τσεκλένη.