Τα ζαχαρωτά του Giambattista Valli: Μια συλλογή για να θυμάσαι

Φιόγκοι της Μίνι Μάους στο κεφάλι των μοντέλων φτιαγμένων από τα μαλλιά τους. Μια ροζ πατίνα στα μάγουλά τους, δυνατά μάτια με eyeliner και μάσκαρα υπό την επιμέλεια της make up artist Helene Vasnier με προϊόντα MAC. Τα κορίτσια και τα αγόρια βγήκαν βόλτα στο Παρίσι. «Couture αλλά φρέσκο, νεανικό, του δρόμου και φαν», περιγράφει τη συλλογή του ο Giambattista Valli για τον προσεχή χειμώνα, την οποία παρουσίασε στο Εspace Νiemeyer, στον Περισσό, ας πούμε, του Παρισιού, αφού εκεί είναι ή έδρα του Κομμουνιστικού Κόμματος που σχεδιάστηκε από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Oscar Neimeyer.

Think pink. Στον θόλο και το γυμνό τσιμέντο. Ο σχεδιαστής συνεχίζει στον δρόμο που δημιούργησε. Σταθερά στα φίνα πέδιλά τους περπάτησαν τα μοντέλα σ’ ένα πάρτι με πολύ παστέλ χρώμα, ακόμη περισσότερο τούλι και την αίσθηση αισιοδοξίας ότι τον χειμώνα όλα θα είναι καλύτερα. «Το παρελθόν είναι πολύ βαρύ και το μέλλον είναι πολύ αβέβαιο, οπότε το μόνο που μένει είναι να είμαστε ανοιχτοί και ελεύθεροι», θα πει μερικές ημέρες πριν το σόου στη βρετανική Vogue o σχεδιαστής. «Δεν έχεις προσδοκίες. Απλώς προετοιμάζεσαι».

Ο ίδιος δεν περπάτησε σε άγνωστη ατραπό: βολάν σε κοντά και μακριά φορέματα με ουρές αλλά και κάπες, φτερά που άλλοτε αγνοούν τη βαρύτητα άλλοτε ακολουθούσαν την κίνηση των μοντέλων. Δραματικοί όγκοι και γοργονέ τελειώματα σε φορέματα που προορίζονται για μεγάλες χαρές ενώ το σομόν, το φυστικί, το βεραμάν, το τιρκουάζ, το ιβουάρ και το φωτεινό κόκκινο παρέλασε δίπλα σε ασπρόμαυρα και ασημένια. Ένα φόρεμα με κόκκινα και λευκά λούκια από μεταξωτό τούλι φέρνει στο νου ζαχαρωτό. Δίπλα στις γκράντε τουαλέτες, κοστούμια με πολύ καλή εφαρμογή φορεμένα σε κορίτσια και αγόρια έδωσαν κι εκείνα τον τόνο της συμπεριληπτικότητας σε μια στιγμή που στη μόδα πολλά αλλάζουν και στην κοινωνία ακόμη περισσότερα οφείλουν να αλλάξουν.

Εύθραυστοι ματαντόρ και προσηνείς Αντουανέτες σε ένα σόου Υψηλής Ραπτικής που προβλήθηκε μέσω live streaming. «Παρίσι, το λύκνο της Υψηλής Ραπτικής», αναφέρεται στο πρόγραμμα. «Εκεί ανήκει αυτή η τέχνη». Εκεί, στο Παρίσι που φλέγεται από μια νέα ανανεωμένη ζωντάνια. «Η αίσθηση του αγνώστου ορίζει τις βόλτες στην Πόλη του Φωτός. Κομμάτια από τις αναμνήσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος ξεπηδούν. Το Παρίσι λάμπει, μια λάμψη που δημιουργήθηκε από βραδιές γεμάτες φώτα που αντανακλώνται στην υγρή άσφαλτο, την εκλεκτική και ηδονοβλεπτική αισθητική α λά Ράιαν Μέρφι. Κάτι ανάμεσα σε old Hollywood και American Horror Story.