Η νέα συλλογή του Γιώργου Ελευθεριάδη είναι πολυδιάστατη

Και τώρα τι; Και μετά τι; Ο σχεδιαστής μόδας Γιώργος Ελευθεριάδης διαπρέπει όχι μόνο επειδή αγαπάει τη δουλειά του αλλά κυρίως επειδή μιλά στην καρδιά μας. Ο τρόπος που συνδυάζει χρώματα, τις υφές, ο τρόπος που ονειρεύεται και ντύνει γυναίκες και άνδρες είναι μοναδικός. Στο μονοπάτι που έχει χτίσει, η ματιά του είναι άμεσα αναγνωρίσιμη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μας εκπλήσσει κάθε φορά. Είναι οι παλέτες των χρωμάτων, ο συνδυασμός τους, είναι τα ετερόκλητα υφάσματα που παντρεύει σ' ένα ρούχο. Στο δικό του φωτεινό μονοπάτι, κρατά πάντα τόνους χαμηλούς, ευγένεια ειλικρινή και εργατικότητα ζηλευτή.

Και τώρα τι; Για τον χειμώνα που έρχεται ο Γιώργος Ελευθεριάδης επιλέγει τη μοναδικότητα. «Στην εποχή της ομοιογένειας και της μαζικότητας, επιμένω στη δημιουργικότητα που δίνει αξία στην προσωπικότητα του κάθε ατόμου αλλά και στην ίδια τη ζωή, δημιουργώντας μια συλλογή με 20 κομμάτια ανά σχέδιο για μια μόδα πιο βιώσιμη, πιο ανθρώπινη».

Όπως μου λέει ο ίδιος, δημιούργησε μια συλλογή που συνδυάζει τις σειρές Y.E. και YESYMPHONY, συνοψίζοντας έτσι τη διαδρομή των τριάντα και πλέον χρόνων της δουλειάς του. «Η συλλογή είναι πολυδιάστατη, όπως η εποχή μας. Έδωσα έμφαση σε ρούχα που είναι διαφορετικά αλλά μπορούν να ενταχθούν στη σημερινή πραγματικότητα και να παραμείνουν στις ντουλάπες για πάντα. Οι φόρμες είναι ετερόκλητες, βασίζονται στη γεωμετρία, το signature tailoring και τους συνδυασμούς διαφορετικών υλικών».

Πολυτελή υφάσματα της exclusive σειράς του δίπλα σε καινούρια υφάσματα συνθέτουν μια συλλογή ρετροσπεκτίβα που κοιτάζει το μέλλον. Ολόμαλλα υφάσματα, κασμίρια και μεταλλικές leopard δαντέλες, vegan leather μεταξωτά κρεπ και βέβαια το αγαπημένο βαμβάκι του, γίνονται στα χέρια του δημιουργίες που μπορούν να μας συντροφεύσουν όλη μέρα. Τα ουδέτερα χρώματα δίπλα στο ταμπά, το χακί, το μαύρο, το κόκκινο, το πετρόλ αλλά και στα φθαρμένα μεταλλικά από χρυσές και ασημένιες ζωρζέτες να απογειώνουν τη χρωματική παλέτα.

Με την ευκαιρία της νέας συλλογής του κάναμε μια συνέντευξη, και το σχόλιό του, η παρατήρηση της κοινωνίας, οι αναφορές του και ο σεβασμός στην ιστορία έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Θυμάσαι το πρώτο ρούχο που έφτιαξες;
Αυτό που θυμάμαι ότι έκανα από πολύ μικρός είναι ότι έπαιζα και έκανα ρούχα με τα σεντόνια, πετσέτες και μαντήλια, ειδικά όταν παίζαμε θέατρο για τους γονείς μας,με τον αδελφό μου και τα εξαδέλφια μου στις καλοκαιρινές μας διακοπές.

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου ύφασμα και γιατί;
Τα βαμβακερά υφάσματα σε όλες τις μορφές τους είναι τα αγαπημένα μου. Το βαμβάκι έχει την πιο όμορφη αίσθηση όταν το φοράς. Φοριέται άνετα όλο τον χρόνο και είναι πολυτελές και καθημερινό, κάτι που ανταποκρίνεται απόλυτα με την αισθητική μου.

Τι σημαίνει μόδα για σένα;
Σίγουρα δεν είναι τα όμορφα ρούχα, αλλά το προσωπικό στιλ και ο τρόπος που εκφράζουμε την αισθητική μας.

Υπάρχει κάποια ταινία που να σ’ έχει εμπνεύσει να φτιάξεις ένα ρούχο;
Όχι, αλλά έχω φτιάξει πολλές φορές ρούχα για θεατρικά έργα και ταινίες.

Ποιο ροκ σταρ, ζώντα ή νεκρό, θα ήθελες να είχες ντύσει;
Τον David Bowie, τη Sade, την Kate Bush. Αισθάνομαι τυχερός που έχουν φορέσει ρούχα μου η Lady Gaga, η Rihanna, ο Ιάπωνας μουσικός και σύνθετης Riuichi Sakamoto, o συμπρωταγωνιστής του Bowie στο «Merry Christmas Mr Laurence».

Σου αρέσει η γειτονιά σου; Τι ξεχωρίζεις;
Επέλεξα το Μεταξουργείο διότι μου άρεσε η πολυπολιτισμικότητά του, το γεγονός ότι πολλοί καλλιτέχνες άρχισαν να μένουν εδώ αλλά και πολλοί αλλοδαποί δίπλα στους Έλληνες γείτοέες τους. Είναι πολύ όμορφο να το ζεις αυτό, είναι απελευθερωτικό. Είναι και η αίσθηση γειτονιάς, που λίγες περιοχές την έχουν πλέον. Δυστυχώς όμως, όπως όλες οι περιοχές έκτος πολύ συγκεκριμένων σημείων στο κέντρο της Αθήνας, είναι παρατημένες, βρώμικες, αφημένες στην τύχη τους. Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς αισθάνονται όταν το βλέπουν αυτό οι επισκέπτες της πόλης μας, ειδικά οι τουρίστες που έρχονται από χώρες με άλλη οργάνωση του αστικού χώρου.

Τι ρόλο παίζει η τέχνη στη δική σου δημιουργία;
Σημαντικό: η μουσική και η λογοτεχνία με βοηθάνε να παραμένω ανοιχτός και απελευθερωμένος από την καθημερινότητα. Είμαι λάτρης των εικαστικών τεχνών σε όλες τις μορφές τους. Τριάντα πέντε χρόνια ταξιδεύοντας στον κόσμο, έχω δει αμέτρητα μουσεία, εκθέσεις, συναυλίες. Έχω κερδίσει πολλά ως άνθρωπος και ως δημιουργός. Εδώ θέλω να μοιραστώ μια παρατήρησή μου: στην εποχή που διανύουμε, η τέχνη έχει γίνει περισσότερο διακοσμητική, όπως και η μόδα. Όλοι φτιάχνουν όμορφα έργα, ρούχα ή αντικείμενα για να αρέσουν κι όχι για να προτείνουν. Είναι λίγες οι περιπτώσεις καλλιτεχνών/ δημιουργών που συνομιλούν ή ανατρέπουν τα δεδομένα και δημιουργούν νέα. Δεν έχουμε αρκετούς οραματιστές κι αυτό είναι ενδεικτικό για το πού βαδίζουμε ως κοινωνίες.

Η μόδα είναι μια μορφή τέχνης;
Η μόδα είναι μια δημιουργική δουλειά που κάποιες φορές μπορεί να γίνεται τέχνη. Σχεδιαστές όπως η Madame Gres, η Madeleine Vionnet, η Elsa Schiaparelli, ο Kansai Yamamoto, ο Yohji Yamamoto, οι Comme des Garcons, o Martin Margiela, o John Galliano και η Iris van Herpen το έχουν κάνει αυτό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και το vision και το κοινό που μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το επίπεδο. Στη χώρα μας είναι ανύπαρκτο και σίγουρα δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει την μόδα σήμερα. Περισσότερο και από τη δημιουργία, τον καταναλωτή ενδιαφέρουν τα logos.

Η μόδα έχει αλλάξει: γίνεται inclusive, τα πρότυπα πολλαπλασιάζονται, η ομορφιά δεν έχει ένα μόνο καλούπι. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτό;
Σίγουρα υπάρχει μια τάση αποδοχής σε όλους τους τύπους σώματος και αυτό είναι πολύ καλό. Η μόδα και το marketing των πολυεθνικών το χρησιμοποιούν προς όφελός τους, δημιουργώντας μια τεράστια σειρά προϊόντων για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που μέχρι πριν ήταν έκτος. Η ουσία στην πραγματικότητα όμως γύρω μάς δείχνει ακριβώς το αντίθετο: βλέπουμε ρατσισμό, ομοιογένεια, μαζικότητα και φοβία σε οποιαδήποτε διαφορετικότητα. Καθόλου προσωπικότητα και δημιουργική έκφραση. Η αισθητική που μας πλασάρεται βασίζεται μόνο σε ξεπερασμένα κλισέ που αντικαθιστούν την πραγματική πρόοδο και εξέλιξη. Στα 80s που μεγάλωσα υπήρχε δημιουργική επανάσταση, εμφανίστηκαν νέα μουσικά κινήματα και μαζί τους στυλ ντυσίματος και συμπεριφορών, τουλάχιστον στους νέους ανθρώπους, που ακόμη και σήμερα επηρεάζουν. Σήμερα είτε είσαι λευκός, μαύρος, λεπτός, ευτραφής φορώντας ένα μακό ή μια ζώνη που γραφεί ένα logo πιστεύεις ότι είσαι κοινωνικά αποδεκτός, ότι έχεις άποψη και στιλ. Είναι να γελάς ή στην πραγματικότητα να κλαις για το ποσό εύκολα μας χειρίζονται.

Σε ποιανού την ντουλάπα θα ήθελες να κάνεις επιδρομή;
Έχω φορέσει 35 χρόνια ό,τι θα ήθελα, έχω τη δική μου που έχει πολλή ιστορία μαζεμένη.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου λουλούδια;
Οι υάκινθοι.

Έχεις κάποιο motto;
Μην αλλάξεις, εξέλιξε αυτό που είσαι.

Ποια είναι η πιο πολύτιμη συμβουλή μόδας που ακολουθείς;
Να είμαι ο εαυτός μου.

Ένας χρυσός κανόνας για να είσαι καλός φίλος;
Να αγαπάς, να ακούς, να είσαι ειλικρινής.

Ποια συμβουλή θα έδινες στον 15χρονο εαυτό σου;
Να είμαι ο εαυτός μου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πολυτέλειά σου;
Ο προσωπικός μου χρόνος.

Πώς διαχειρίζεσαι την απόρριψη στη δουλειά;
Δεν το έχω βιώσει ακόμη, αλλά όλα στη ζωή μπορούν να συμβούν.

Ποιο θα ήταν το ένα αξεσουάρ που θα επέλεγες;
Δεν φορώ αξεσουάρ.

Yiorgos Eleftheriades, Τσακάλωφ 29, Κολωνάκι, 2103616272, www.yiorgoseleftheriades.com/shop/