Οι Måneskin της Eurovision στη διαφημιστική καμπάνια της Gucci
Πρωταγωνιστούν σε ένα τολμηρό διαφημιστικό με θέμα τον έρωτα
Οι Måneskin, οι Ιταλοί θριαμβευτές της φετινής Eurovision, πρωταγωνιστούν στη διαφημιστική καμπάνια της Gucci Aria για τα 100 χρόνια του οίκου.
100 χρόνια μετά την ίδρυσή του και καμιά εξηνταριά από την ίδρυση της Eurovision, ο οίκος Gucci ανακαλύπτει πως ο θεσμός σχετίζεται στενά με τη μόδα και οι πρωταγωνιστές του έχουν πολύ στιλιστικό ψωμί.
Κι έτσι, οι φετινοί νικητές Måneskin έγιναν «μούσες» του καλλιτεχνικού διευθυντή Alessandro Michele και επιστρατεύθηκαν για να πρωταγωνιστήσουν στη διαφημιστική καμπάνια Gucci Aria.
Από τότε που οι Måneskin αγωνιούσαν για την τύχη τους στα live του X Factor της ιταλικής τηλεόρασης μέχρι σήμερα, οι δουλειές τους μεγάλωσαν πάάάάρα πολύ. Δείτε τι γίνεται στο TikTok για να νιώσετε τη δημοφιλία τους. Ωστόσο αρέσουν και στις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, γιατί είναι ωραίοι τρελοπαντιέρηδες! (το λέω και ξαλαφρώνω). Οι έρωτες που εμπνέουν είναι πολύ κοντά στο πνεύμα της συλλογής Gucci Aria.
Μπροστά στους φακούς των Mert Alas και Marcus Piggott και με την εποπτεία και την καλλιτεχνική διεύθυνση του Alessandro Michele, οι θριαμβευτές της Γιουροβίζιον αποτυπώνουν το πώς ο έρωτας μάς δίνει χαρά και ευχαρίστηση και μας ωθεί σε επανάσταση και δημιουργία.
Ας δούμε όμως την εικόνα, πέρα από τα θεωρητικά λόγια κάποιου διαφημιστή. Οι Måneskin φέρουν στην Gucci την glam rock αισθητική τους, αλλά κυρίως το αβυσσαλέο σεξαπίλ τους. Το διαφημιστικό ξεκινά με την προειδοποίηση πως η θέαση επιτρέπεται σε άτομα άνω των 18 χρονών, γιατί, όπως καταλαβαίνετε, κάποιοι βγάζουν τα μάτια τους. Η οθόνη ξεχειλίζει από ηδονή, έρωτες, φιλιά, θωπείες, γυμνά σώματα, μαστίγια, κλειδαρότρυπες. Και οι τέσσερις Måneskin είναι ουάου χωρίς να ξεχωρίζει ο φρόντμαν Damiano David, που έχει και το μεγαλύτερο σουξέ στον κόσμο.
Στο διαφημιστικό μπορεί να δει κανείς και παλιά Gucci κομμάτια, που άφησαν ιστορία μέσα σε 100 χρόνια, όπως Gucci Jackie του 1961, που ξέρουμε όλοι για ποια έγινε.
Τέλος, δεν πρέπει να τελειώσει αυτό το κείμενο χωρίς να περιλαμβάνει μια ατακάρα-σοφία του Alessandro Michele: «Τα ρούχα είναι το δέρμα στο οποίο αποφασίζουμε να ζήσουμε». Δεν είναι τέλειο;