Alber Elbaz: 44 σχεδιαστές τον τίμησαν με ένα συγκινητικό catwalk

Συνήθως μια επίδειξη κλείνει όταν ο σχεδιαστής υποκλιθεί και χαιρετήσει το κοινό του. Στην επίδειξη του AZ Factory, του project που προετοίμασε ο Αλμπέρ Ελμπάζ και δεν πρόλαβε να παρουσιάσει, τα πράγματα έγιναν ανάποδα. Σε αυτό το σόου που πραγματοποιήθηκε στο Carreaux du Temple κι έκλεισε την Εβδομάδα Μόδας Παρισιού για το καλοκαίρι του '22, ο χαιρετισμός από τους μεγαλύτερους σχεδιαστές του κόσμου ήταν η εκκίνηση. Ένα χάδι για τον ανταγωνιστικό κόσμο της μόδας και μια υπόσχεση ότι το έργο και η προσωπικότητα του Αλμπέρ Ελμπάζ δεν θα ξεχαστεί.

Love brings love. «Η αγάπη φέρνει αγάπη», ήταν το μάντρα του θα γράψει ο Hamish Bowles μετά το σόου. «Πάντα είχε στο νου του το Τhéâtre de la Mode», θα πει ο σύντροφός του Alex Koo, μια κίνηση που έκαναν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι μεγαλύτεροι μόδιστροι του Παρισιού δείχνοντας τις δημιουργίες του σε όλον τον κόσμο για λόγους φιλανθρωπικούς αλλά και τόνωσης του συναφιού τους. Την Κυριακή το βράδυ, βλέποντας το συνάφι να κάθεται δίπλα δίπλα (ανάμεσά τους η Μαρία Γκράτσια Κιούρι, η Βίβιεν Γουέστγουντ, ο Ρικάρντο Τίσι, ο Πιερπάολο Πιτσόλι, ο Ζαν Πωλ Γκωτιέ, ο Ολιβιέ Ρουστέινγκ, ο Νικολά Γκεσκέρ), συνειδητοποιήσαμε ότι το όνειρό του έγινε πραγματικότητα.

Την επίδειξη άνοιξε με αυτοπεποίθηση η Adut Akesh, με μια δημιουργία του AZ Factory, του brand που ξεκίνησε ο ίδιος αλλά δεν πρόλαβε να δει να καρπίζει. Από την πασαρέλα πέρασε το αποτύπωμά του. «Αυτή η δημιουργία δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε εκείνος να με εμπνεύσει», γράφει ο σχεδιαστής του Schiaparelli, Daniel Roseberry. Οι καρδιές του Ελμπάζ στο Gucci ρούχο του Alessandro Michele, στο μπούστο του Gaultier, στο see through φόρεμα Alaia, στο κοστούμι Vetements και στο πανωφόρι των Viktor & Rolf. Το αγαπημένο του φούξια από τη Donatella, τον οίκο Louis Vuitton, τον Demna Gvasalia και τον Pierpaolo Piccioli. Ο τελευταίος αποκάλυψε και μια ιστορία: «όταν τελείωσε η πρώτη μου επίδειξη, ο Αλμπέρ μου έστειλε αυτή τη ποδιά σχεδιαστή (custome couturier apron την αναφέρει). Δεν χρειαζόταν προβολείς να τον φωτίζουν για να είναι καλός. Ήταν».

Το πρόσωπό του τυπωμένο στη δημιουργία Lanvin να μοιάζει με έργο του JR, το οποίο φούσκωνε καθώς το μοντέλο περπατούσε. Τους αγαπημένους του όγκους, των οποίων ήταν μαέστρος, τίμησαν ο Balmain, o Burberry, o Balenciaga, o Thom Browne. Είδαμε βολάν και ντραπαρίσματα από τον Raf Simons, τον Rick Owens, τον Dries Van Noten. Στη δημιουργία του τελευταίου είδαμε και τον Ελμπάζ ζωγραφισμένο στον ταφτά. Ήταν παρών και στο πουλόβερ του Ralph Lauren, στο μετάξι του Balmain, στη δημιουργία της Rosie Assoulin και στο υπέροχο σμόκιν YSL. Ήταν παντού.

«Πάντοτε ένιωθα ότι εκτιμούσε την ελευθερία: την ελευθερία να δημιουργεί σχέδια σε διαφορετικά μεγέθη από xxs έως xxxxl, αλλά και με το τελευταίο του έργο AZ Factory, την ελευθερία να αποφασίζουν οι γυναίκες τι τους αρέσει - ένας συνδυασμός πραγματισμού και κομψότητας», θα γράψει για εκείνον ο Αρμάνι. Το σόου ολοκληρώνεται με τη συλλογή AZ Factory, ρούχα που θαρρείς χάιδεψε ο ίδιος λίγο πριν βγουν στη σκηνή. Στο κοινό και η Μπριζίτ Μακρόν, η μόδα είναι βαριά βιομηχανία και ξέρουν να το αναγνωρίζουν στο Παρίσι. Και για το τέλος, η Άμπερ Βαλέτα, με ένα ρούχο που είχε φορέσει και εκείνος με κεντημένο δικά του σκίτσα στον ποδόγυρο και μ΄ ένα παχύ παπιγιόν, κλίνει λίγο το κεφάλι και κονφετί από καρδιές πέφτουν από ψηλά. Συνήθως μια επίδειξη κλείνει όταν ο σχεδιαστής υποκλιθεί και χαιρετήσει το κοινό του. Έστω κι από ψηλά.