Μην παίρνετε Chanel, δεν φτάνουν για όλους!

Μην παίρνετε Chanel, δεν φτάνουν για όλους, θα μπορούσε να παραφράσει κανείς Τζίμη Πανούση διαβάζοντας τη νέα πολιτική πωλήσεων του οίκου Chanel στη Νότια Κορέα, που τέθηκε σε ισχύ από τις 10 Οκτωβρίου. 

«Μία τσάντα ανά πελάτη τον χρόνο» στη νοτιοκορεάτικη αγορά όρισε το brand, βλέποντας ουρές «χιλιομέτρων» έξω από τις μπουτίκ του στη Σεούλ. Στην ουσία, είπε στις Νοτιοκορεάτισσες και τους Νοτιοκορεάτες πως τα Chanel αγαθά δεν είναι για χόρταση. 

Το μέτρο (για την ώρα) αφορά δύο εμβληματικές σειρές τσαντών, την κλασική και διαχρονική Timeless Classic Flap Bag και την Coco Handle, καθώς και κάποια μικρά δερμάτινα είδη, κυρίως πορτοφόλια και τσαντάκια. Δεν είναι ακόμα σαφές αν οι περιορισμοί θα επεκταθούν και σε άλλες μπουτίκ του κόσμου. 

Timeless Classic Flap Bag και Coco Handle: Τα φωτεινά αντικείμενα του πόθου

Η σειρά Flap Bag ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου του 1955. Από τα σχεδιαστήρια της Chanel έβγαιναν ήδη εξαίσιες τσάντες για τουλάχιστον 25 χρόνια, όμως η καινούργια, που ονομάστηκε Chanel 2.55 από την ημερομηνία γέννησής της, διέφερε σημαντικά. Ενώ μέχρι τότε οι γυναίκες έπρεπε να κρατούν την τσάντα από το χερούλι της, τώρα μπορούσαν να την κρεμάσουν στον ώμο τους και να έχουν για πρώτη φορά και τα δύο χέρια τους ελεύθερα. Άλλη μια συνεισφορά της Κοκό Σανέλ στη γυναικεία άνεση. 

Η Classic Flap Bag δημιουργήθηκε το 1983 από τη φαντασία του Karl Lagerfeld. Ο δαιμόνιος σχεδιαστής πάτησε πάνω στη 2.55, της έβαλε δερμάτινο λουρί (αντί για αλυσίδα), της έβγαλε το κλασικό τετράγωνο και περιστροφικό κούμπωμα της Coco (γνωστό και ως «η κλειδαριά της Δεσποινίδας») και ενσωμάτωσε το δικό του CC κούμπωμα. Το 2005, στα 50ά γενέθλια της 2.55, ο Karl παρουσίασε μια νέα έκδοσή της. Από τότε μέχρι και σήμερα σε παραγωγή βρίσκεται η λαγκερφελντική 2.55 και η Timeless Classic Flap Bag, για την οποία επιβλήθηκε ο περιορισμός στη Νότια Κορέα. 

Κάθε Flap Bag, ας την πούμε ελληνιστί «φάκελο», στο εσωτερικό της έχει επένδυση από μπορντό δέρμα - λέγεται ότι το χρώμα παραπέμπει στην ποδιά που φορούσε η Κοκό Σανέλ ως παιδί στο ορφανοτροφείο. Κάθε Flap Bag στο εσωτερικό της έχει επίσης πολλές τσεπούλες που κλείνουν με φερμουάρ - λέγεται ότι στη μία η Κοκό έκρυβε τα ραβασάκι των εραστών της, σε μια δεύτερη το κραγιόν της και σε μια τρίτη τα χρήματά της.

Η Coco Handle μοιάζει με τη Flap Bag, μόνο που έχει τραπεζοειδές σχήμα, χερούλι και αποσπώμενη αλυσίδα για τον ώμο. Κυκλοφόρησε το 2015 ως κομμάτι της συλλογής Φθινόπωρο-Χειμώνας και χόρτασε κραξίδι γιατί έμοιαζε πολύ με άλλες τσάντες του οίκου. Κανείς δεν περίμενε ότι η Coco Handle θα μακροημερεύσει, όμως 6 χρόνια μετά γίνεται ανάρπαστη. Είναι 35% με 40% φθηνότερη από μια Classic Flap Bag βεβαίως βεβαίως. 

Απλά μαθήματα πολιτικής (παρα)οικονομίας

Αλήθεια, τι φοβήθηκαν οι άνθρωποι της Chanel και έθεσαν τους περιορισμούς; Πως δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτή την τρελή ζήτηση για τα πολυτελή προϊόντα τους ή ότι θα πληθωριστεί η γοητεία του οίκου; Τίποτα από τα δύο. Στην πραγματικότητα είδαν να αναπτύσσεται μια μορφή παραοικονομίας και αισχροκέρδειας γύρω από το όνομα Chanel. 

Όλα ξεκίνησαν τον Μάιο του 2020, όταν στο διαδίκτυο κυκλοφορούσαν φήμες πως η Chanel θα αυξήσει τις τιμές των προϊόντων της και στη Σεούλ χαλάρωνε το πρώτο λοκντάουν κατά του κορωνοϊού. Το χάραμα της 12ης Μαΐου βρήκε εκατοντάδες άτομα έξω από το πολυκατάστημα Lotte στο κέντρο της Σεούλ, να συνωστίζονται με κίνδυνο της ζωής τους και να περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να αγοράσουν τη Chanel της αρεσκείας τους πριν η τιμή της γίνει απαγορευτική. Λες και τα περίπου 5.000 με 8.000 δολάρια (ανάλογα με το μέγεθος) που κόστιζε μέχρι τότε δεν ήταν απαγορευτική τιμή… 

Έκτοτε οι ουρές δεν έφυγαν ποτέ έξω από τα πολυκαταστήματα Lotte και Shinsegae και τη Μέκκα του shopping Myeong-dong, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια παράπλευρη αγορά. Πλέον στην αναμονή δεν υπάρχουν όρθιοι - όλοι πηγαίνουν με την καρεκλίτσα τους, όπως οι γιαγιάδες στους Χαιρετισμούς. Επίσης στην αναμονή δεν υπάρχουν κανονικοί πελάτες, αλλά έμποροι, οι οποίοι πιάνουν στασίδι από τα μαύρα μεσάνυχτα, μπαίνουν πρώτοι στα καταστήματα, κάνουν σκούπα τα πολυπόθητα προϊόντα και στη συνέχεια τα μεταπωλούν με ένα καπέλο 300-400 δολαρίων. Αν έχεις να διαθέσεις 8.000 δολάρια για μια τσάντα, δεν θα τσιγκουνευτείς τα 300 δολάρια για τον μεσάζοντα! 

Πλάι στη φτώχεια και την εξαθλίωση ταξικού χαρακτήρα που αποτυπώνεται σε θεάματα αντικαπιταλιστικής ψυχαγωγίας τύπου «Παιχνίδι του Καλαμαριού» και «Παράσιτα», στη Νότια Κορέα υπάρχει μια τεράστια αγορά πολυτελών προϊόντων που τζιράρει κάθε χρόνο 12.5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι γνωστές αντιφάσεις του καπιταλισμού. 

Θα έχει οικονομικό αντίκτυπο ο περιορισμός διακίνησης των Chanel προϊόντων στη Νότια Κορέα; Θα δείξει. Πάντως με κάτι τέτοια μέτρα «τεχνητής έλλειψης», συνήθως μετατρέπεις ένα αντικείμενο σε φετίχ για συλλέκτες, αυξάνεις την τιμή μεταπώλησής του και κινείς μια δευτερογενή αγορά. Η Chanel, που αυξάνει τις τιμές των προϊόντων της κάθε χρόνο και κρατά σταθερή την παραγωγή συγκεκριμένων κομματιών της, κλέβει επενδυτικά κόλπα από το χρηματιστήριο της τέχνης. Αν είχες διαθέσει 220 δολάρια σε μια Chanel 2.55 το 1955, σήμερα θα μπορούσες να την σπρώξεις έναντι 6.000 δολαρίων. Σαν να λέμε ότι είχες αγοράσει έναν Πικάσο της «μπλε περιόδου» και μετά από 50 χρόνια ο Πικάσο έγινε ό,τι έγινε. Ήδη στο site του οίκου δημοπρασιών Sotheby’s υπάρχει λίστα με 11 τσάντες της Chanel που αξίζει τον κόπο να έχει στην κατοχή του ένας συλλέκτης. Ξεκίνα την αποταμίευση.