Κelly bag: H απαράμιλλη τεχνική της κατασκευής της

Υπάρχουν κάποια κομμάτια στη γυναικεία γκαρνταρόμπα, τόσο διαχρονικά, τόσο ακούραστα περιζήτητα, «αντικείμενα» που αντιστέκονται στο σαρωτικό πέρασμα των τάσεων της μόδας όσες δεκαετίες κι αν περάσουν. Ο οίκος Hermès ξέρει να φτιάχνει τέτοια διαχρονικά κομμάτια απαράμιλλης τέχνης (και τεχνικής) που φέγγουν αυτόφωτα στο στερέωμα του στυλ. Κάποια έρχονται αυτόματα στο μυαλό. Η ξακουστή Birkin bag, τόσο μοναδική όσο και η ιστορία πίσω από τη «σύλληψή» της, μέσα σε ένα αεροπλάνο το 1983, όταν η Jane Birkin κάθισε δίπλα στον διευθύνοντα σύμβουλο της Hermès, Jean-Louis Dumas και βρήκε την ευκαιρία να του πει τον «πόνο» της, τα πράγματά της έπεφταν μονίμως έξω από την τσάντα της. Το πρόβλημα θα λυνόταν… με «τσέπες». «Εγώ είμαι ο Hermès και θα βάλω τσέπες, για σένα», την διαβεβαίωσε ο Dumas που άρχισε να σχεδιάζει επί τόπου στο πρώτο πράγμα που βρήκε διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή, το χάρτινο σακουλάκι που βρισκόταν στο πίσω μέρος των αεροπορικών καθισμάτων.

Αλλά και η αδιαφιλονίκητα πρώτη, η Kelly bag, μια «petit sac Ηaut a Courroie, simplifié» που σχεδιάστηκε το 1930, αλλά κέρδισε το «αιώνιο» όνομά της και την αίγλη της το 1956, όταν η νεο-εστεμμένη πριγκίπισσα Γκρέις Κέλλι, για τις ανάγκες μιας φωτογραφίας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Life, την κράτησε μπροστά της θέλοντας να κρύψει την εγκυμοσύνη της που είχε αρχίσει να φαίνεται.

Όλα ξεκίνησαν από… την άμαξα του Δούκα

Ένας σελοποιός, ο Thierry Hermes, ήταν εκείνος που ίδρυσε στο Παρίσι το 1837, τη βιοτεχνία κατασκευής δερμάτινων σελών, χαλιναριών και άλλων ειδικών εξαρτημάτων και ειδών που θα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των ευγενών-ιππέων της πόλης. Όταν ανέλαβε τα «ηνία» της εταιρείας ο μοναχογιός του, Charles-Emile, άνοιξε και το πρώτο κατάστημα λιανικής πώλησης των εκλεκτών δερμάτινων ειδών τους, το 1880, στον αριθμό 24 της rue du Faubourg Saint-Honoré - τη ναυαρχίδα του Οίκου που παραμένει στην ίδια διεύθυνση έως σήμερα. Το όνομα «Hermès» θα κατακτήσει γρήγορα την ελίτ ολόκληρης της Ευρώπης, αλλά και της Ασίας και της Ρωσίας και της Βορείου Αφρικής και της Αμερικής. Το 1900 η top with straps τσάντα («Ηaut à Courroies»), η ευρύχωρη δερμάτινη τσάντα που δημιούργησε ο Hermès για να μεταφέρονται εύκολα οι σέλες ή οι μπότες των πελατών του, θα γίνει η επιτομή της χειροποίητης πολυτέλειας και η «άμαξα», το έμβλημα του αριστοκρατικού εκλεπτυσμένου γούστου. 

Κεφάλαιο ένα…Kelly

Μέσα στα εργαστήρια κατασκευής της Hermès, πάνω στα ξύλινα τραπέζια, ανάμεσα στα αμέτρητα εργαλεία, η μικρή τσάντα-όνειρο δεν λογαριάζεται απλά ως ένα ακόμη κομμάτι στη μακρά λίστας αναμονής (που μπορεί να φτάσει και τους 12 μήνες), αλλά ως εκπαιδευτική «ύλη» για κάθε επίδοξο δερματοτεχνίτη. «Η τσάντα Kelly είναι μία από τις πιο περίπλοκες τσάντες που διαθέτουμε όσον αφορά το savoir faire, την τεχνογνωσία δηλαδή που απαιτείται, η οποία ουσιαστικά βασίζεται στις παλιές, παραδοσιακές τεχνικές κατασκευής σελών και χαλιναριών», εξηγεί ο Olivier Fournier, υπεύθυνος για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Hermès International.

Κατασκευάζοντας την Kelly

Ηχητικό φόντο, το μελωδικό, ρυθμικό χτύπημα των ραπτομηχανών. Μια Kelly χρειάζεται 36 διαφορετικά κομμάτια δέρματος και 20 ώρες για να κατασκευαστεί, ενώ κάθε μεταλλικό εξάρτημά τοποθετείται επίσης με το χέρι. «Εάν μάθεις να κατασκευάζεις μια Kelly, εάν ‘κατακτήσεις’ όλες τις λεπτές, παραδοσιακές τεχνικές της, τότε μπορείς να κατασκευάσεις οποιοδήποτε άλλο σχέδιο τσάντας του οίκου», λέει ο Fournier. «Ακολουθούμε πιστά εδώ και αιώνες ένα μοντέλο χειροτεχνίας χωρίς παρεκκλίσεις, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι για να έχουμε την ποιότητα και τη μοναδικότητα που θέλουμε στα δερμάτινα είδη μας, χρειαζόμαστε αυτή την παλιά μαεστρία, την παλιά γνώση».

Πράγματι, τόσα πολλά εξαρτώνται από μια μόνο βελονιά και ένα ντελικάτο νήμα που για να βρεις την άκρη του πρέπει να πας 200 χρόνια πίσω. Tα «χειροτεχνεία» του οίκου - 51 μόνο στη Γαλλία, το καθένα στον «τομέα» του: για γυναικεία ready-to-wear, αρώματα, παπούτσια, κοσμήματα, ανδρικά ενδύματα, μεταξωτά μαντήλια, έπιπλα - αποτελούν φυσικούς χώρους μετάδοσης και διατήρησης της γνώσης και των μυστικών μιας πολύτιμης χειροτεχνικής κληρονομιάς. Έτσι και το καινούργιο εργαστήριο που άνοιξε τις πόρτες του τον Σεπτέμβριο, στο χωριό Saint-Vincent-de-Paul, στα περίχωρα του Μπορντό. Όχι πολύ μακριά από την πόλη, ούτε όμως και από τους εύφορους αμπελώνες, μια ομάδα 180 τεχνιτών (αριθμός που θα αυξηθεί σε περισσότερους από 250 μόλις ολοκληρωθεί η εκπαίδευση τους και οι διαδικασίες… πρόσληψης) επιλέγει, κόβει, ράβει, μοναδικής ποιότητας δέρματα από όλο τον κόσμο, δίνοντας σχήμα και μορφή στις εμβληματικές τσάντες της Hermes, μια δημιουργική αλληλουχία που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και σίγουρα με το μέλλον.

«Η κατασκευή μιας τσάντας είναι εξαιρετικά απαιτητική, τόσο σε χρόνο όσο και σε δεξιότητες», εξηγεί η Emilie, που εργάζεται στο εργαστήρι στο Saint-Vincent-de-Paul. «Υπάρχει λίγη από την ψυχή μας σε κάθε τσάντα», συμπληρώνει περήφανα. Η Emilie ανήκει στην ομάδα του Hermès από το 2015.

Στο Saint-Vincent-de-Paul, κάθε τεχνίτης (οι περισσότεροι είναι ντόπιοι που προσλαμβάνονται μέσω επαγγελματικών σχολείων ή γραφείων απασχόλησης, συχνά με μικρή εμπειρία στη διαχείριση δερμάτων) μπορεί να χρησιμοποιεί περισσότερα από δώδεκα εργαλεία, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεται πως η «προσοχή στη λεπτομέρεια» ξεκινά από το ίδιο του… το σώμα. Κάθε κίνησή σου έχει ρόλο και σκοπό, λέει η Emilie, και πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος ακόμα και στη στάση του σώματός σου. Η γωνία των γοφών σου προς τον πάγκο, ο ίσιος κορμός, η πίεση που ασκούν τα χέρια σου, όλα επηρεάζουν το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα, είτε το καταλαβαίνεις, είτε όχι.

Ποιος είπε ότι το «μαντάρισμα» δεν είναι πολυτέλεια;

«Πολυτέλεια είναι αυτό που μπορεί να επισκευαστεί». Η φιλοσοφία του οίκου και ένα μότο που εμπνεύστηκε ο πρώην διευθύνων σύμβουλος Robert Dumas-Hermès, ζωντανεύει στα εργαστήρια επιδιόρθωσης και μεταποίησης. Σε τουλάχιστον 15 ειδικά σημεία σε ολόκληρο τον κόσμο, η Hermès επισκευάζει κάθε χρόνο μέχρι και 120.000 διαφορετικά δικά της κομμάτια, από μια τσάντα μέχρι μια παμπάλαια σέλα. Ένας τεχνίτης της Hermès μπορεί να επιδιορθώσει κάτι που κατασκευάστηκε ακόμη και 30 χρόνια πριν.

Από το δέρμα στα… μανιτάρια

Η αυστηρή προσήλωση στην παράδοση δεν σημαίνει βέβαια πως η Hermès αποποιείται την τεχνολογική εξέλιξη και την καινοτομία. Ήταν άλλωστε ο εγγονός του Thierry, Emile-Maurice Hermès που χρησιμοποίησε πρώτος το φερμουάρ σε τσάντες χειρός, το 1922. Η τσάντα Victoria της Hermès που παρουσιάστηκε στη συλλογή φθινόπωρο/χειμώνας 2021 είναι κατασκευασμένη από δέρμα μυκηλίου. Το «εκλεκτό» μυκήλιο, οικολογικό και… βίγκαν, δεν προέρχεται από ζώα αλλά από μανιτάρια. Αναπτύχθηκε από την εταιρεία βιοτεχνολογίας MycoWorks που έδωσε στο καινοτόμο υλικό το όνομα «Sylvania». «Οι νέες τεχνολογίες δεν αντικαθιστούν απαραίτητα αυτό που κάνουμε με τα χέρια μας ακολουθώντας την παράδοση», εξηγεί ο Fournier. «Είναι συμβατά αυτά μεταξύ τους, η παράδοση και η καινοτομία» λέει και προσθέτει πως «είναι και μια φανταστική ευκαιρία να δημιουργήσουμε, εξερευνώντας νέα υλικά» (προς το παρόν πάντως, το συγκεκριμένο υλικό χρησιμοποιείται μόνο για την κατασκευή της Victoria).

«Δεν υπάρχει συνταγή της επιτυχίας, ακόμη και για την Hermès», λέει ο Fournier που ξέρει πως κάποια κομμάτια χρειάζονται χρόνια για να τελειοποιηθούν και να εδραιωθούν. «Βασικό συστατικό της όμως, είναι η ελευθερία να δημιουργείς». Και μια στιγμή στο χρόνο… όπως με τη φημισμένη Birkin και την αριστοκρατική Kelly.

Μια σύντομη ιστορία της Kelly bag

Πως φτιάχνεται μια Kelly bag

Πως ξεχωρίζεις μια αυθεντική Hermès από μια ψεύτικη