MonZouzou: Η κυρία με τις τσάντες

Το κέντημα έχει πάντα έναν αέρα παράδοσης που μας θυμίζει όχι μόνο αριστουργήματα φολκλορικής τέχνης αλλά σαλόνια αγαπημένων μαμάδων, γιαγιάδων, θειάδων, όμορφες στιγμές, τσάι και συμπάθεια.
Τελευταία, το κέντημα έχει επανέλθει και σαν non-binary πρακτική/χόμπι που την εξασκούν όλων των ειδών τα φύλα και οι ηλικίες, ενώ πολλοί ψυχολόγοι το προτείνουν και ως ευεργετική δραστηριότητα για την ψυχή και τα νεύρα, βοηθάει στην προσήλωση των στόχων και στην εσωτερική ηρεμία.

Η κυρία Άννα Λαζοπούλου-Οικονόμου, από τη Θεσσαλονίκη, πήρε αυτή την αγαπημένη παράδοση και, χρησιμοποιώντας τη δεξιοτεχνία της, την έκανε αξεσουάρ μόδας με εντυπωσιακά αποτελέσματα και, μάλιστα, με διακρίσεις.
Όμορφες τσάντες στολισμένες με κεντήματα σταυροβελονιάς, πολλά σχέδια, χρώματα, τάσεις και επιρροές που δίνουν μοναδικότητα σε κάθε ένα από τα κομμάτια της MonZouzou - αυτή είναι η ονομασία της φίρμας της. Μας τα εξηγεί καλύτερα η ίδια:

Πώς ασχοληθήκατε με το κέντημα σε τσάντες; Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
Ασχολούμαι με το εμπόριο ανταλλακτικών αυτοκινήτων εδώ και πολλά χρόνια. Λόγω της φύσης της δουλειάς και των συνθηκών που επικρατούν σε αυτήν, πολλές φορές αισθανόμουν την ανάγκη να ξεφύγω σε κάτι που θα μου έδινε ισορροπία και θα μου μάθαινε να έχω περισσότερη υπομονή. Κάπως έτσι έφτασα να θυμηθώ το παιδικό υποχρεωτικό μάθημα των οικοκυρικών, το κέντημα. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ήμουν παιδί της τάξης και της απόλυτης αντιγραφής, οπότε όλα μου φαίνονται βαρετά μετά από λίγο καιρό γι’ αυτό και έψαξα να βάλω το κέντημα σε κάτι χρηστικό, ώστε από τη μία να έχει ενδιαφέρον προσωπικό και απ’ την άλλη να ανοίγει εμπορικούς δρόμους. 

Το κέντημα ήταν στη ζωή σας από μικρή ηλικία;
Μικρές μαθαίναμε στο σχολείο να κεντάμε και φυσικά βλέπαμε την μαμά και την γιαγιά να κάνει το ίδιο. Προσωπικά δεν μου άρεσε η ασχολία αυτή, έως ότου είδα την δυνατότητα να κάνω κάτι διαφορετικό και όχι τόσο επαναλαμβανόμενο.

Τι είδους κεντήματα κάνατε;
Το κέντημα στα παλιότερα χρόνια είχε την μορφή της ασχολίας την ώρα που οι κυρίες ήθελαν να ξεσκάσουν λίγο από την καθημερινότητα αλλά με έργο γιατί έτσι ήταν μαθημένες. Επίσης, άρεσε πολύ η σύγκριση της μιας με την άλλη, άλλωστε σπάνια εργαζόταν σε εξωτερικές δουλειές. Τα περισσότερα προϊόντα παράγονταν εσωτερικά στα σπίτια από τις ίδιες ή τις τεχνίτριες  μοδίστρες  και όχι σε μεγάλες βιομηχανίες όπως τώρα. Κεντήματα έμπαιναν παντού στα σεμέν, στις  κουρτίνες, στα ρούχα όπου μπορούσε να ομορφύνει λίγο περισσότερο το αποτέλεσμα. Συνήθως αφορούσε κάτι από αυτές για αυτές ή την οικογένεια τους με σπανιότατα εμπορικό σκοπό.

 

Έχετε αναμνήσεις από δικούς σας ανθρώπους να κεντάνε; Θυμόσαστε κάποιες σκηνές, κάποια συγκεκριμένα κεντήματα να μας πείτε;
Η γιαγιά ήταν μοδίστρα και ο παππούς γουναράς από τη Σιάτιστα και οι δυο έκαναν ρούχα. Η γιαγιά Άννα όμως κατάφερνε να έχουν εφαρμογή τα έργα της σε πολλά και διάφορα ρούχα όπως νυφικά, τραπεζομάντηλα, μαξιλάρια, αντίθετα από την τέχνη του γουνοποιού η οποία σιγά-σιγά τελείωνε. Εκείνη θυμάμαι να κεντάει και τα έργα της να είναι με μικρά λουλουδάκια παντού αλλά και την μαμά αργότερα με φίλες της στα δήθεν σουαρέ να δείχνουν τα καινούργια σχέδια που βρήκαν και να κρύβουν μικρές λεπτομέρειες η μια από την άλλη, ώστε να μην καταφέρουν όλες να πετύχουν το τέλειο αποτέλεσμα. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος αλλά υγιής, αφορούσε την εξέλιξή τους στην τέχνη και όχι τα χρήματα. Παράλληλα και η γιαγιά η άλλη από την Καππαδοκία είχε τις δικές της ομορφιές σε καθημερινά αντικείμενα και με τόσες ιστορίες που μας έλεγε, ίσως να θέλω να δω και αυτές αποτυπωμένες σε καμβά.

Μιλήστε μας για τη σταυροβελονιά. Είναι ο “βασιλιάς” των κεντημάτων;
Θα έλεγα πως είναι αν και δεν μπορώ να σχολιάσω με αντικειμενικότητα αφού μονό αυτό μπορώ να εκτελέσω. Βλέπω με τη βοήθεια του ίντερνετ διαφορετικές βελονιές από διάφορους λαούς. Ας πούμε οι Ιάπωνες έχουν ένα ενδιαφέρον διαφορετικό αλλά δεν μπορώ να τα κεντήσω. Θα φταίνε οι ρίζες μου οι οποίες δεν μου το επιτρέπουν.

Εσείς κάνετε και άλλου είδους κεντήματα; Και τι είδους;
Όχι, δεν  κάνω άλλα κεντήματα αν και ξεκίνησα με τα κλασικά αλλά δυστυχώς δεν έβρισκαν εφαρμογή στην καθημερινότητα μου και δεν μπόρεσα να τα ακολουθήσω. Άλλωστε, είναι πολύ  δύσκολη  η σταυροβελονιά και χρειάζεται πολλή υπομονή. Για εμένα  είναι άξιες θαυμασμού οι κυρίες που κάνουν αυτά τα έργα, εγώ διάλεξα ίσως το πιο εύκολο ως κέντημα, αλλά το πιο δύσκολο ως προϊόν.

Πώς ξεκίνησε το Monzouzou; Και πώς επιλέξατε αυτή την ονομασία;
Monzouzou σημαίνει το αγαπημένο μου προϊόν. Θεώρησα πως έτσι θα ήθελα να δουν το προϊόν μου οι πελάτες. Ξεκίνησε μετά από ένα ταξίδι στο Μιλάνο για τα  ανταλλακτικά, όπου είδα σε μια βιτρίνα ένα διακοσμητικό με κέντημα και σκέφτηκα να κάνω και εγώ κάτι αντί να εξασκήσω την υπομονή μου σε τραπεζομάντηλα. Άλλωστε πόσα τραπέζια θα μπορούσα να καλύψω στο σπίτι μου; Επίσης, ούσα έμπορος θεώρησα πως μπορώ να σχεδιάσω και να οργανώσω πιο εύκολα παραγωγή, διάθεση κλπ. Εντέλει αυτό δεν είναι βέβαια αλήθεια, καθώς ζούμε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης οικονομικής αλλά πάνω από όλα ιδεών και αξιών, οπότε δυσκολεύει όλο και πιο πολύ η εκτέλεση ενός σχεδίου.

Πρακτικά (διαδικαστικά) πώς δημιουργούνται αυτές οι τσάντες;
Εγώ σχεδιάζω το κέντημα, το κεντώ σε καμβά και μετά το δίνω σε παραγωγό δερμάτινων τσαντών στην Θεσσαλονίκη να μου κατασκευάσει την τσάντα. Δυστυχώς είναι λίγοι οι κατασκευαστές τσαντών οι οποίοι δέχονται να παράξουν ένα προϊόν τη φορά γιατί θυμούνται τα παρελθόντα χρόνια με εργασίες φασόν και μεγάλες ποσότητες. Πλέον όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από παραγωγή σε άλλες χώρες με χαμηλά κόστη και οι Έλληνες δεν το αποδέχονται. Η κάθε τσάντα είναι μοναδική, οπότε έχει την ίδια δυσκολία για εμένα και για τον κατασκευαστή του δέρματος αλλά και τεράστιο κόστος εκτέλεσης.

Τι υλικά χρησιμοποιείτε στα κεντήματα και τι στις τσάντες;
Κλωστές, καμβάδες και δέρμα φυσικά. Σε κάποιες βάζω πλέον και αξεσουάρ βίντατζ, πάντα ανάλογα με την σειρά που φτιάχνω γιατί πιστεύω στη μοναδικότητα και στην ανάγκη να λάμψει το παρελθόν σε μια άλλη μορφή αλλά και γιατί θεωρώ ότι αυτά δεν τα βρίσκεις τόσο όμορφα σήμερα. Πάντα υπάρχει η ιδιαιτερότητα του μοναδικού προϊόντος.

Μιλήστε μας για τις συλλογές σας που είναι πραγματικά πολλές και με ενδιαφέρουσες κατηγορίες, όπως bouzouki collection, mathematics κλπ.
Η παραγωγή μου δεν έχει να κάνει με την κλασική σειρά των εταιρειών παραγωγής μόδας, γιατί το κέντημα ξεπερνάει τις εποχές. Παρόλα αυτά κατά καιρούς κάνω κλασικά κομμάτια, τα οποία ανήκουν σε σειρές που έχουν εμπνευστεί από διαφορά γεγονότα, προϊόντα, καταστάσεις, εποχές και συναισθήματα. 
Τα μπουζούκια ας πούμε, έχουν επάνω τους εξαιρετικά σχέδια, έργα τέχνης και ήθελα να αποτυπώσω στον καμβά και ίσως να βάλω κι εγώ το χεράκι μου ώστε η Ελλάδα και τα προϊόντα της να φανούν με διαφορετικό τρόπο. Έτσι ξεκίνησα να κάνω αυτήν τη συλλογή. Μετά παράχθηκε η συλλογή «τα λουλούδια στα μπαλκόνια» (ξέρετε μπαλκόνια δεν έχουν όλες οι χώρες και σίγουρα όχι όλες τα ελληνικά χρώματα).
Άλλες συλλογές αφορούσαν τα πατώματα και τα μωσαϊκά της Θεσσαλονίκης σε διαφορά σπίτια διατηρητέα τα οποία χάνονται σιγά-σιγά, όπου προήλθε η σειρά «mathematics» βασισμένη στη επανάληψη των σχεδίων. Έχω τη σειρά «κοσμήματα», η οποία μπορεί να δώσει την άνεση σε μια κυρία να κουβαλάει μαζί της ένα κόσμημα χωρίς να είναι αληθινό αλλά να είναι εξίσου όμορφο και πολλές άλλες.

Τα σχέδιά σας ποικίλουν. Πώς τα επιλέγετε; Είναι δικά σας σχέδια;
Πολλές οι σειρές, πολλά τα σχέδια κανένα ίδιο, άλλα αφιερωμένα σε στιγμές, άλλα σε συναισθήματα, άλλα σε εικόνες. Κάποια σχέδια είναι κλασικά της σταυροβελονιάς συνδυασμένα με δικές μου ιδέες και άλλα είναι  μόνο δικά μου σχέδια, δηλαδή ζωγραφική  η οποία  αποτυπώνεται πάνω στον καμβά. Προσπαθώ  να είναι διαφορετικά έτσι ώστε να μπορεί να βρει ο καθένας  αυτό που του ταιριάζει.

Ακολουθείτε τις τάσεις της μόδας στα χρώματα και στα σχέδια ή έχετε τη δική σας προσωπική έμπνευση;
Ξεκινώ από την δική μου έμπνευση αλλά σίγουρα και αυτή είναι επηρεασμένη από τις τάσεις. Έχουμε πλέον μεγάλη επιρροή λόγω ίντερνετ. Αλλά λόγω της φύσης της δουλειάς δεν μπορείς να ακολουθήσεις όλα όσα προτάσσει η μόδα, καθώς έχεις να κάνεις με κέντημα το οποίο μπορεί να θέλει και ένα με δυο μήνες να κεντηθεί. Άρα από μόνο του περιορίζεται στην μοναδικότητα. Έχω και μια εμμονή με την αυθεντικότητα με τις όχι αντιγραφές οπότε δυσκολεύει αρκετά η εκτέλεση. Επίσης, δεν μπορεί να είναι ποτέ ίδιο ούτε καν σε μέγεθος. Παράλληλα χρειάζεται να κατανοώ τις ανάγκες των πελατών, οπότε προσαρμόζομαι με βάση αυτές κάποιες φορές.

Ποιά σχέδια είναι τα πιο δημοφιλή; Και ποιά είναι τα δικά σας πιο αγαπημένα;
Ίσως τα πιο δημοφιλή να είναι τα σχέδια με λουλούδια, αλλά και όσα αποτυπώνονται σε μαύρες τσάντες.
Για εμένα όλα είναι αγαπημένα, δεν κάνω κάτι που δεν το αγαπώ. Δεν βγαίνει στον καμβά ποτέ κάτι που δεν μου αρέσει την δεδομένη στιγμή.
Έχει λόγο η κάθε γραμμή.

Οι τσάντες σας έχουν βραβευτεί. Μιλήστε μας λίγο για αυτές τις διακρίσεις.
Έχουν βραβευτεί  από το Εlle οι τσάντες ως First Elle Bag Designer 2020 και βέβαια αισθάνθηκα ιδιαίτερη τιμή γι’ αυτό και τους ευχαριστώ πολύ. Τότε άρχισε μια διαφορετική εποχή για το προϊόν μου ως προς τον σκοπό του. Θέλησα πραγματικά να κάνω μόδα και ίσως κάποιοι να με είδαν κιόλας. Η αλήθεια είναι πως τίποτε δεν κατακτιέται με μια βράβευση όπως και με μια κίνηση, όλα θέλουν επιμονή και υπομονή και πιστεύω πως έχω αρκετά και από τα δύο.

Οι πωλήσεις σας γίνονται μόνο online ή δίνετε και σε καταστήματα;
Έχω ένα e-shop το www.Monzouzou.com και δίνω και σε όποια καταστήματα ενδιαφέρονται για το προϊόν μου. Όπως είπαμε, η ιδιαιτερότητα του να έχεις μοναδικό προϊόν και να λες κάτι τόσο διαφορετικό από όλους δεν επιτρέπει και πάρα πολλές πωλήσεις. Δεν κάνω υπερπαραγωγή δεν είμαι υπέρ του υπερβολικού κέρδους και ούτε υπέρ των δεσμεύσεων. Δυστυχώς η ελληνική αγορά έχει περιορισμούς πολλούς. Απευθύνομαι βέβαια σιγά-σιγά και σε κάποιες άλλες χώρες στήνω βήμα-βήμα την πολιτική μου, χωρίς να βιάζομαι ιδιαίτερα. Άλλωστε πιστεύω πως  δεν πρέπει  να ενοχλείς τις εποχές και η εποχή δεν είναι η καλύτερη για επιθέσεις στην αγορά αλλά για τον σχεδιασμό των κινήσεων και βέβαια αν μπορείς να στηρίξεις οικονομικά την εξωτερίκευση συναισθημάτων την δημιουργία και την ομορφιά.

Υπάρχει κινητικότητα στις online αγορές; Πιστεύετε ότι η τσάντα είναι πιο εύκολο να πωληθεί online απ’ ό,τι ας πούμε ένα ζευγάρι παπούτσια ή ρούχα;
Ναι, υπάρχει κινητικότητα στη δημιουργία e-shop και ο κόσμος ελπίζει πως αυτό που έχασε μέσα στην καραντίνα θα το βρει στο διαδίκτυο. Επίσης, πρέπει να συμβαδίζεις με την εποχή να μην της πας κόντρα και σίγουρα η τσάντα πωλείται πιο εύκολα από τα παπούτσια ή τα ρούχα τα οποία θέλουν να εφαρμόσουν επάνω στο σώμα. Βέβαια όπως όλα και αυτό έχει το ρίσκο και τις ανάγκες του  για διαφήμιση, προώθηση, εξέλιξη.

Τι τσάντες έχετε ετοιμάσεις για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του ‘22;
Πάρα πολλά σχέδια από λουλούδια έως γραμμικά επίσης συνδυασμούς με αλλά υλικά και αναδρομές στο παρελθόν, αλλά πάντα με ματιά στο  μέλλον .