Anna Wintour: Τι μαθαίνουμε από τη νέα ανεπίσημη βιογραφία της με τίτλο «Anna»

Το 2018, όταν η δημοσιογράφος Amy Odell ανακοίνωσε την απόφασή της να γράψει τη βιογραφία της Άννας Γουίντουρ, άκουσε διάφορα. «Πολλοί μου έλεγαν “δεν θα μπορέσεις να το κάνεις ποτέ”, “η Condé Nast θα σε σταματήσει” ή “εκείνη θα σε σταματήσει”. Άλλοι πάλι άνθρωποι έλεγαν “νομίζω πως θα σε βοηθήσει, μην ανησυχείς”». Η πραγματικότητα ήταν κάτι ενδιάμεσο. Η Γουίντουρ απέρριψε όλα τα αιτήματα της βιογράφου για συνεντεύξεις, όμως έδωσε την ευλογία να μιλήσουν άνθρωποι του στενού της κύκλου.

Το βιβλίο «Anna» λέγεται ότι είναι ένα πλήρες πορτρέτο της πιο ισχυρής γυναίκας της μόδας και μιας από τις ισχυρότερες γυναίκες leaders της αμερικανικής επιχειρηματικότητας. Η Odell μίλησε με περισσότερους από 250 ανθρώπους, μελέτησε την ιστορία της οικογένειάς της, διάβασε περιοδικά και γραπτά της και συνέγραψε 430 σελίδες γεμάτες συναρπαστικές ή λιγότερο ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για τη ζωή, την καριέρα και τις συνήθειες της Άννα Γουίντουρ. Τι μαθαίνουμε για τη σιδηρά κυρία της μόδας:

• Είναι στην ηγεσία της Vogue για 34 χρόνια, νούμερο ρεκόρ.
• Ό,τι κέρδισε το οφείλει στο εκλεπτυσμένο γούστο της, τη σχολαστικότητα και το απόλυτο κοντρόλ της δουλειάς και της εικόνας της. 
• Δεν έχει κλάψει σχεδόν ποτέ.
• Είναι εξαιρετικά πειθαρχημένο άτομο. Ξυπνάει στις 5:00 το πρωί, γυμνάζεται μεταξύ 5:30 με 6:00, στη συνέχεια τη χτενίζουν και τη μακιγιάρουν επαγγελματίες του είδους για ένα μισάωρο. Φτάνει στον εργασιακό της χώρο με τη λιμουζίνα πριν από οποιονδήποτε συνεργάτη της, κάνει ένα μόνο διάλειμμα για το μεσημεριανό της.
• Έχει τρεις προσωπικές βοηθούς. Μία φροντίζει να την περιμένει στο γραφείο το πρωί ένας καφές λάτε στη σωστή θερμοκρασία και ένα μάφιν βατόμουρο. Μια άλλη κουβαλάει τις τσάντες και τη χαρτούρα από τη λιμουζίνα στο γραφείο. Γενικώς, οι βοηθοί ασχολούνται με τα μικρά καθημερινά, ώστε η Άννα να αφοσιωθεί στα μεγάλα της δουλειάς της. 
• Όταν αποφάσισε να μετακομίσει από το Λονδίνο στην Αμερική, είχε στόχο να πάει στο Σαν Φρανσίσκο. Φαντάζεστε πόσο διαφορετική θα ήταν η μόδα και τα περιοδικά αν είχε πάει στην Καλιφόρνια αντί για τη Νέα Υόρκη;
• Απολύθηκε τουλάχιστον μία φορά, από το Harper’s Bazaar, γιατί ήταν «ξεροκέφαλη»
• Κάποτε πίστευε πως ο Μπιλ Γκέιτς είναι ελκυστικός. 
• Όταν προσλήφθηκε στο New York Magazine, έφερε στο γραφείο το δικό της τραπεζάκι και τη δική της καρέκλα, γιατί θεώρησε τα υπάρχοντα άθλια. Ο χώρος στον οποίο εργαζόταν ήταν λευκός και αψεγάδιαστος, εν μέσω μια παραδοσιακής, ακατάστατης, μπεζ δημοσιογραφικής αίθουσας σαν αυτές που βλέπουμε σε ταινίες του ’70. 
• Κάποτε ένας συνάδελφός της τη ρώτησε: «Πώς μπορείς και φοράς ψηλοτάκουνα κάθε μέρα;». Εκείνη απάντησε: «Δεν είναι μεγάλη η απόσταση από την πόρτα μέχρι τη λιμουζίνα».
•  Την έχουν δει να πετάει στυλό σε συνεργάτες.
• Η πόρτα του γραφείου της είναι πάντα ορθάνοιχτη, όχι όμως και τα αυτιά της σε ιδέες των συνεργατών της.
• Όταν ένας οίκος έψαχνε για σχεδιαστή, τη συμβουλευόταν, και εκείνη είχε έτοιμες λίστες με ονόματα δημιουργικών ανθρώπων.
• Απαγόρευσε να υπάρχει σχοινόπρασο στο μενού του MET Gala, γιατί κάνει την αναπνοή των καλεσμένων να μυρίζει άσχημα. 
• Από τότε που το MET φέρει την υπογραφή της άλλαξε πολλά. Όλα είναι χορογραφημένα. Η Conde Nast έχει προσλάβει ακόμη και έναν προπονητή κίνησης που κατευθύνει τους καλεσμένους ώστε να αναδεικνύουν τα κοστούμια τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο Instagram.
• Έστειλε μια καινούργια συντάκτρια για αποτρίχωση σβέρκου για να δείχνει ωραίο το καινούργιο της κούρεμα.
• Έκανε εξώφυλλο τη Μαντόνα στη Vogue, επειδή κάποιος τύπος που τον γνώρισε κατά τη διάρκεια μιας πτήσης τής είπε πως το περιοδικό δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. 
• Έχει ένα μαγικό ραβδάκι. Παράδειγμα: Όταν η Σερένα Γουίλιαμς αγωνιζόταν να πλασαριστεί στους κορυφαίους του τένις, μίλησε με τη Γουίντουρ, άκουσε τις συμβουλές της και κέρδισε το Γουίμπλετον.
• Από τότε που τα γραφεία της Condé Nast μεταφέρθηκαν στο World Trade Center 1, κάθε μεσημέρι τρώει στο εστιατόριο Palm μια rare μπριζόλα και μια σαλάτα καπρέζε χωρίς ντομάτες, καθώς σιχαίνεται τα λαχανικά. 
• Δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική της ζωή. Οι στενοί της φίλοι είναι πάντα κατά κάποιο τρόπο οι ηγέτες στους τομείς τους: βλέπε Χάρβεϊ Γουάινστιν, Χένρι Κίσινγκερ ή Ρότζερ Φέντερερ. Στα άψογα επιμελημένα δείπνα της φροντίζει να τους βάζει να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον για να γίνονται ωσμώσεις.
• Έχει κόλλημα με την τέχνη. Παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας της τέχνης, επισκέπτεται εκθέσεις και μουσεία, συλλέγει καταλόγους εκθέσεων τέχνης.
• Δε χάνει χρόνο για ανούσιες κουβέντες. Δίνει δύο λεπτά στον συνομιλητή της, τον κόβει χωρίς πολλές πολλές ευγένειες. Οι συναντήσεις της είναι ταχύτατες, «ναι, όχι και αντίο σας».
• Είναι οπαδός του μότο «καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε αγαπούν». Την τρέμουν οι πάντες, κυρίως το προσωπικό της. Δεν ταξιδεύουν μαζί της, δεν μπαίνουν στο ασανσέρ μαζί της, δεν την κοιτούν στα μάτια. 
• Έχει απολύσει τον Ρίτσαρντ Άβεντον, γιατί «τα εξώφυλλά του ήταν όλα ίδια», σταμάτησε να προβάλει τον Τζόρτζιο Αρμάνι στις σελίδες του περιοδικού παρά το γεγονός ότι ήταν διαφημιζόμενος, επειδή τον θεώρησε «ξεπερασμένο».