Το φιλμ του Σίντνεϊ Πόλακ που αποτέλεσε την επιτομή του ανδρικού casual ντυσίματος
Τρεις Μέρες του Κόνδορα: Η κατασκοπική ταινία του 1975, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και το ιδιαίτερο ανδρικό στυλ των γήινων τόνων
Ο αναλυτής της CIA Joe Turner (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) - με το κωδικό όνομα Κόνδορας - επιστρέφει από το μεσημεριανό του γεύμα, όταν και βρίσκει όλους τους συναδέλφους του δολοφονημένους. Αποφασισμένος να αποκαλύψει τη συνωμοσία πίσω από τις δολοφονίες, θα έρθει αντιμέτωπος με σοκαριστικές πληροφορίες για ανώτερα στελέχη της υπηρεσίας του. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν, καθώς καταλαβαίνει πως και οι ίδιοι οι ανώτεροί του τον θέλουν νεκρό. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα κατασκοπικά φιλμ όλων των εποχών, με τις «Τρεις Μέρες του Κόνδορα» να κλείνουν στις 25 Σεπτεμβρίου τα 50 χρόνια από την κυκλοφορία τους στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πέρα όμως από την αξία της ταινίας καθαυτή, η δημιουργία του Σίντνεϊ Πόλακ υπήρξε ιδιαίτερα επιδραστική και όσον αφορά την ανδρική μόδα της εποχής, αλλά και των επομένων δεκαετιών. Με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ να υπενθυμίζει με την περσόνα του Τέρνερ το τέλος των έντονων χρωμάτων και μοτίβων της δεκαετίας του 1960 και τη μετάβαση στην κυριαρχία των γήινων χρωμάτων της καθημερινότητας.
Η εναλλαγή αυτών των δύο στιλ όρισε ως έναν βαθμό την αισθητική της κινηματογραφικής περιόδου 1970 με 1975. Είναι η περίοδος όπου το «γκανγκστερικό» σινεμά γνωρίζει μέρες δόξας με τους δύο «Νονούς», το πλασάρισμα του Μάρτιν Σκορσέζε με το "Mean Streets", καθώς και με το σπουδαίο "Chinatown" με τον Τζακ Νίκολσον. Ωστόσο, η αισθητική της προηγούμενης δεκαετίας δεν έχει πει την τελευταία της λέξη, καθώς ταινίες όπως το "Cabaret" με τη Λάιζα Μινέλι και κυρίως το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» βασίζονται στις φανταχτερές εμφανίσεις και την πλούσια χρωματική παλέτα. Ειδικότερα η ταινία του Κιούμπρικ λειτουργεί αριστουργηματικά όσον αφορά τα κοστούμια, με την εναλλαγή του ντυσίματος από φανταχτερό σε γήινο να απεικονίζει ανά πάσα στιγμή και τη ψυχική κατάσταση του πρωταγωνιστή Άλεξ Ντελάρτζ (Μάλκολμ ΜακΝτάουελ). Στις «Τρεις Μέρες του Κόνδορα» οι αποχρώσεις είναι σαφείς. Κυριαρχούν χρώματα όπως το γκρίζο, το μπεζ και το μαύρο, τα οποία αντανακλούν μια γενικότερη στροφή που παρατηρήθηκε κατά τη δεκαετία του 1970, μια στροφή προς μια πιο φυσική, «οργανική» αισθητική.
Ο Ρέντφορντ φοράει με την ίδια άνεση ένα tweed σακάκι (το οποίο αποτελεί οπτικό σήμα κατατεθέν της ταινίας), ένα τζιν πουκάμισο, ένα μπλε πουλόβερ, ένα μάλλινο παλτό, ακόμα και μια γραβάτα η οποία σήμερα δε θα έβρισκε θέση σε καμία γκαρνταρόμπα. Τα τζιν του Ρόμπερτ Ρέντφορντ είναι στενά, έχουν την τέλεια ξεθωριασμένη μπλε απόχρωση, ενώ επίσης χαρακτηριστικά είναι και τα φαρδιά πέτα του σακακιού που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή. Το χαρακτηριστικό Aviator γυαλί συμπληρώνει το image του, αναδεικνύοντας τη χρήση των γυαλιών μυωπίας, συνδέοντάς την με τη γοητεία του πρωταγωνιστή και προσδίδοντας την απαιτούμενη αίσθηση μυστηρίου. Παρά το γεγονός ότι το ντύσιμο θεωρούταν μοντέρνο για την εποχή, εντούτοις αποδείχτηκε κλασικό καθώς παρά τις όποιες στυλιστικές υπερβολές των επόμενων δεκαετιών, το casual ανδρικό ντύσιμο βασίστηκε εν πολλοίς σε αντίστοιχα - με αυτά στο φιλμ του Πόλακ - αξεσουάρ.
Η ενδυματολογική πρόταση της ταινίας έχει σίγουρα μια διαχρονικότητα, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα σε ανθρώπους των γραμμάτων και της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Οι βιβλιοφάγοι της εποχής ταυτίστηκαν με την περσόνα του Ρέντφορντ, υιοθετώντας σε μεγάλο βαθμό το στυλ του, με την τάση αυτή να περνάει και στις επόμενες δεκαετίες. Ένα στιλ σαφές και ταυτόχρονα λιτό, λειτουργικό, παραδοσιακό που ταυτόχρονα μπορεί να αποπνέει και μια νεωτερικότητα. Η πυκνή υφή των ρούχων αποτελεί και σήμερα επιλογή πολλών ανδρών, με το αντίστοιχο ντύσιμο να θεωρείται κλασικό και διόλου παράταιρο, παρά τις συχνές αλλαγές στην ανδρική μόδα. Στην ταινία, η στυλιστική πρόταση των Πόλακ και Ρέντφορντ ήταν εν πολλοίς και μια δήλωση «αυτοσυγκράτησης», για έναν χαρακτήρα που κινδύνευε ανά πάσα στιγμή.
Οι αλλαγές στο ντύσιμο του πρωταγωνιστή, ανάλογα με την πλοκή της ταινίας, εξήραν ουσιαστικά την προσαρμοστικότητά του χωρίς να αποτελούν κάποια ιδιαίτερη επιταγή μόδας. Ο Ρέντφορντ ήταν ένας πράκτορας προετοιμασμένος για όλα, με αντίστοιχο ντύσιμο το οποίο μπορούσε να αλλάξει άμεσα, αν το απαιτούσε η περίσταση. Η αισθητική ήταν απόλυτα ταιριαστή με τον βιβλιοφάγο χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, ενώ τόνιζε ιδιαίτερα το γεγονός ότι μια θέση ισχύος βασίζεται στη γνώση, τη σκέψη και τον προγραμματισμό και όχι απλά σε μια διοικητική θέση καθαυτή. Ήταν ένα ιδανικό ντύσιμο για μια εποχή αβεβαιότητας, ειδικότερα για τις ΗΠΑ οι οποίες ακόμη συνέρχονταν από το σκάνδαλο του Γουότεργκεϊτ.
Οι αναρτήσεις τους στο Instagram
Οι «Τρεις Μέρες του Κόνδορα» πρότειναν ουσιαστικά ένα νέο για την εποχή είδος "action hero", έναν σκεπτόμενο άνδρα του οποίου η δύναμη βασιζόταν στην ευφυΐα και όχι στη σωματική υπεροχή. Το ντύσιμο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ αντανακλούσε ακριβώς αυτό, με το στυλ να τονίζει την εγκεφαλική προσέγγιση στη δύναμη και κατά προέκταση στην αρρενωπότητα. Από το παράδειγμα του Ιντιάνα Τζόουνς (ειδικά στις στιγμές όπου υπερτερεί η ιδιότητα του καθηγητή) μέχρι και την εμφάνιση χαρακτήρων όπως ο Jason Bourne και ο Jack Bauer (24), η ενδυματολογική κληρονομιά της ταινίας του Πόλακ είναι μια υπενθύμιση πως κάποιες από τις πιο επιδραστικές στιγμές στη μόδα προκύπτουν από την ταύτιση με χαρακτήρες που ενσαρκώνουν τις αξίες της εποχής τους, ντυμένοι με ρούχα που κάνουν αυτές τις αξίες ορατές.
Τα πιο διαβασμένα άρθρα του Look μια φορά την εβδομάδα στο mail σου! Εγγράψου εδώ >>>
Mετά από εννέα μήνες στον ρόλο
