Μπάρμπαρα Κάρτλαντ: H βασίλισσα των Άρλεκιν

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

Λονδίνο, Άνοιξη του ‘98

Ο μυστηριώδης Γουίλινγκ Τσιν καθόταν στο ροζ χολ του ροζ σπιτιού της αξιέραστης λαίδης Μπάρμπαρα Κάρτλαντ. Καθώς χάζευε τα βαλσαμωμένα φλαμίνκο, εμφανίστηκε η βοηθός της, η μις Ροουζ Πινκτέιλ.

«Κύριε Γουίλινγκ Τσιν, δυστυχώς η λαίδη Κάρτλαντ θα καθυστερήσει!».

«Δεν πειράζει μις Πινκτέιλ, θα περιμένω» ψέλλισε ο Τσιν, κατεβάζοντας το βλέμμα στη ροζ μοκέτα.

Τη μις Πινκτέιλ την έτρωγε η περιέργεια να μάθει τι είδους σχέση μπορεί να είχε αυτός ο άνθρωπος, σαφώς κατώτερης κοινωνικής θέσης, με την κυρία της - μια λαίδη της Τάξεως του Άγιου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Από τη μια ο τρόπος που τη ζήτησε έκρυβε μια εξοικείωση και από την άλλη, όταν τον ανήγγειλε στη λαίδη, η τελευταία εμφανώς ταράχτηκε.

Ο Γουίλινγκ Τσιν, καταλαβαίνοντας τις σκέψεις της μις Πινκτέιλ, αναστατώθηκε. Για να ξεφύγει από την αμηχανία, είπε: «Η λαίδη Κάρτλαντ πρέπει να δουλεύει πολύ. Χθες την είδα στην τηλεόραση να μιλάει για το CD της, που ηχογράφησε παλιότερα με ερωτικά τραγούδια».

«Είναι αξιοθαύμαστη η ενέργεια της λαίδης, αν σκεφτείτε, μάλιστα, την ηλικία της. Σήμερα, για παράδειγμα, όπως κάθε πρωί, ξύπνησε στις 7. Αφού έβγαλε η ίδια βόλτα τον Τούι Τούι, το πεκινουά της –θα το είδατε στο μουσείο της μαντάμ Τισό, δίπλα στο ομοίωμα της κυρίας μου-, κάθισε όπως κάθε μέρα και απάντησε σε εκατό γράμματα θαυμαστών της. Δέχεται πολλά γράμματα, εξαιτίας της Λέσχης Ειδυλλίου που έχει ιδρύσει. Στις 10 πήγε στο Harrod’s, αν και την πληγώνει το Harrod’s, γιατί της θυμίζει τον Ντόντι και αυτός την εγγονή της, την αδικοχαμένη πριγκίπισσα Νταϊάνα. Φυσικά γνωρίζετε πως η λαίδη Κάρτλαντ είναι η μητέρα της μητριάς της αδικοχαμένης πριγκίπισσας, της λαίδης Σπένσερ! Έπρεπε όμως να πάει για να προωθήσει τα καλλυντικά της που κυκλοφορούν από την Έλενα Ρούμπινστάιν (ε-ξαι-ρε-τι-κά!), τις κουρτίνες και τις μοκέτες με την υπογραφή της αλλά και τη βιογραφία που πρόσφατα εξέδωσε για την αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα. Μετά είχε ραντεβού με τους δημοσιογράφους στον καταυλισμό των τσιγγάνων, αφού χάρη σ’ αυτήν δημιουργήθηκε για να στεγάσει τους τσιγγάνους της Αγγλίας! Αυτή την στιγμή νομίζω θέμα της συνέντευξης που δίνει στο γραφείο της για το BBC είναι για τη διάδοση της φυτοθεραπείας, όπως και για τη μείωση των τιμών των βιταμινών, δύο εκστρατείες που έχει αναλάβει η ίδια αυτοπροσώπως. Ίσως φανώ αδιάκριτη, αλλά εσείς από πού γνωρίζετε τη λαίδη;»

«Από τον πόλεμο. Είχα πάει με την αδελφή μου για να δανειστεί νυφικό από το γραφείο που είχε οργανώσει η λαίδη με νυφικά από δεύτερο χέρι για τις άπορες κοπέλες που παντρεύονταν με στρατιωτικούς. Ήταν τόσο καλή! Νομίζω πως το τιμητικό δίπλωμα που πήρε γι’ αυτήν της την υπηρεσία από το Ανατολικό Στρατηγείο ήταν η ελαχιστότατη αναγνώριση που θα μπορούσε να της γίνει!».

«Τι πηγαίνει καλά σ’ αυτό το νησί; Η λαίδη το είπε ξεκάθαρα στην προχθεσινή Μίρορ: “Έχουμε βυθιστεί στην αγένεια και τη χυδαιότητα. Κανείς πια δεν κρατάει το λόγο του. Πρέπει να επιστρέψουμε στο ρομάντζο. Αυτό θέλει ο κόσμος: τις παλιές καλές ιστορίες με ηθικές αξίες, Καλούς τρόπους, άνδρες να κρατούν την πόρτα να περνούν οι κυρίες, έρωτα, έρωτα, όχι σεξ, σεξ”. Εσείς τι λέτε γι’ αυτό; Αλήθεια έχετε διαβάσει βιβλία της;»

Ο κύριος Γουίλινγκ Τσιν έλαμψε ολόκληρος. «Φυσικά. Και τα επτακόσια. Όμως, τα πιο αγαπημένα μου είναι το Love at the helm, το Love Live & sex, το The tears of love και φυσικά ένα από τα πρώτα της, το Love on the wind».

«Γνωρίζετε πως το πρώτο της, το Jigsaw, το έγραψε όταν ήταν είκοσι ενός χρονών; Πιο πριν έγραφε τα κοσμικά στην Ντέιλι Εξπρές. Με αυτές τις υπέροχες ιστορίες αγάπης έσωσε την οικογένειά της από την πλήρη χρεοκοπία. Και τι οικογένεια! Ο παππούς της, πολύ πλούσιος επιχειρηματίας, αυτοκτόνησε σε μια οικονομική κρίση! Ο πατέρας της πέθανε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα δύο αδέλφια της σκοτώθηκαν στο Δεύτερο!  Η λαίδη δεν ήθελε και να παντρευτεί. Έλεγε πως δεν θα άφηνε άνδρα να τη φιλήσει, αν δεν της είχε κάνει πρόταση γάμου. Ευτυχώς της είχαν γίνει σαράντα εννιά προτάσεις…». Σ’ αυτό το σημείο η μις Πινκτέιλ προσέχοντας το κοκκίνισμα στις παρειές του κυρίου Τσιν, άφησε για μια στιγμή να περάσει από το μυαλό της, πως μάλλον κάτι ερωτικό έπρεπε να έτρεχε, αλλά αρνούμενη να το πιστέψει, συνέχισε. «Τελικά, ενέδωσε στον Αλεξάντερ ΜακΚορκοντέιλ, πρώην στρατιωτικός, γενιάς βασιλικών τυπογράφων, παρακαλώ! Αλλά χώρισαν και κανένας δεν έμαθε γιατί! Αν και επειδή παντρεύτηκε μετά τον ξάδελφό του φήμες είχαν κυκλοφορήσει πως η σχέση τους είχε ξεκινήσει από πριν…»

«Κυρία Πινκτέιλ, νομίζω γίνεστε αναξιοπρεπής!».

«Με συγχωρείτε για την εντύπωση που σας έδωσα. Δεν ήταν στις προθέσεις μου. Εξάλλου όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και τα παιδιά της κυρίας, η Raine από τον πρώτο της γάμο και οι Ian και Glen από το δεύτερο έχουν άριστες σχέσεις και φροντίζουν την κυρία που έμεινε μόνη μετά το θάνατο και του δεύτερου συζύγου της το ‘63».

«Εμένα με συγχωρείτε, είμαι λίγο ταραγμένος…»

«Δεν πειράζει, αν και αναρωτιέμαι γιατί... Τέλος πάντων. Εξάλλου όλα αυτά που σας είπα τα έχω μάθει από την ίδια την λαίδη. Πολλές φορές όταν, από τη 1 έως τις 4 το πρωί, μας υπαγορεύει σ’ εμάς τους γραμματείς τα βιβλία της μας λέει ιστορίες από το παρελθόν. Ξέρετε πόσες λέξεις μας υπαγορεύει καθημερινά; Περίπου 7.000 γεμάτες έρωτα, αφού γράφει 10 μυθιστορήματα το χρόνο, ενώ το ’83 έγραψε 23 και μπήκε στα Ρεκόρ Γκίνες! Υπολογίζω πως είναι έτοιμα άλλα τρία, αλλά νομίζω πως έχει στα συρτάρια της άλλα εκατόν εξήντα –αλλά θα προλάβει να τα χτενίσει; Αρκετά, όμως, φλυάρησα, και πρέπει να περιποιηθώ τις ροζ περούκες της γιατί έχει να βγει το βράδυ σε μια εκδήλωση του Πυροσβεστικού Σώματος του Χερφορντσάιρ. Νομίζω πως άκουσα την πόρτα ν’ ανοίγει. Μάλλον, θα έχουν τελειώσει. Ανεβαίνω να δω μήπως χρειάζονται κάτι…»

Καθώς είδε την μις Πινκτέιλ να χάνεται στις σκάλες, ο κύριος Τσιν ξεφύσηξε ανακουφισμένος. «Αυτή η βοηθός είναι πολύ φορτική», σκέφτηκε, κι έβγαλε το μαντήλι από την τσέπη να σκουπίσει τους κόμπους ιδρώτα που φάνηκαν στο μέτωπό του. Ο χρόνος τον πίεζε. Από στιγμή σε στιγμή θα τη συναντούσε πάλι. Έπρεπε να εξηγήσει. Να της εξηγήσει για τη συμπεριφορά του, τότε την άνοιξη του ΄45… Όμως αυτό, πια, ήταν εύκολο. Το δύσκολο ήταν αν η λαίδη επέμενε να μάθει γιατί πήρε την απόφαση σχεδόν μισό αιώνα μετά να την ξαναδεί. Έπρεπε να βρει μια πάρα πολύ καλή δικαιολογία. Καμία από αυτές που είχε προβάρει δεν τον κάλυπτε. Το σίγουρο ήταν πώς δεν θα μπορούσε να της αποκαλύψει τον πραγματικό λόγο που τον οδήγησε σήμερα μπροστά της, έτοιμο να της δώσει εξηγήσεις και να πάρει εξηγήσεις… για εκείνη την άνοιξη. Ένα μέντιουμ του είχε αποκαλύψει πως σε δύο χρόνια, στις 21/5/2000, η λαίδη Κάρτλαντ θα έφευγε από τη ζωή, στα ενενήντα οκτώ της χρόνια, στην Ιταλία!

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 2012