Tο τρέξιμο είναι τσάμπα. Οι εγγραφές στα γυμναστήρια μπορεί να φθίνουν, όμως -το βλέπουμε γύρω μας- ο κόσμος τρέχει. Ειδικά οι γυναίκες. Τρέχουν παντού. Εδώ μπαίνει το www.ladiesrun.gr το πρώτο site στην Ελλάδα για θηλυκούς δρομείς. Όχι για τις πρωταθλήτριες του μαραθωνίου (τις έχει και αυτές) αλλά για κάθε κυρία που ενδιαφέρεται για το σώμα, την υγεία και την ευεξία της. Που έχει ανακαλύψει ότι το τρέξιμο τη βοηθά να αποδράσει από τα προβλήματα και να νιώσει καλύτερα με τον εαυτό της. Η ιστοσελίδα, σαν ένα street style blog, φωτογραφίζει running ladies στην πόλη κι εκείνες μιλούν, με τα δικά τους λόγια, για το “κόλλημα” τους. Έτσι διαβάζουμε φράσεις όπως “τρέχω με τσεμπέρι γιατί με ενοχλεί η φράντζα μου” αλλά και “όταν διανύω μεγάλες αποστάσεις, σκέφτομαι τη ζωή μου όλη. Με άλλο σενάριο κάθε φορά...”. Οι δρομείς φωτογραφίζονται να τρέχουν στον Εθνικό κήπο, στην Πλάκα, ακόμα και στη Σταδίου ή εκτελώντας διατάσεις δίπλα στους ευζώνους, μπροστά στο Προεδρικό Μέγαρο.
(Κεντρική φωτό: Ιρέν Μαμφρέντος. Τρέχω για να νιώσω δυνατή. Όπως ένιωσα όταν τερμάτισα στο 10άρι της Αθήνας. Θα το ξανακάνω σίγουρα, αλλά χωρίς να κοιτάω το χρονόμετρο. Δεν με ενδιαφέρει να βελτιώσω το χρόνο μου. Προς το παρόν μπαίνω σε αγώνες για την ατμόσφαιρα.)
Ηρώ Διαπούλη. Ειδικά αν έχω μια δύσκολη μέρα, βάζω τα ακουστικά μου και φεύγω. Είναι ό,τι ακριβώς χρειάζομαι. Προτιμώ να τρέχω μόνη μου γιατί όταν έχω παρέα «παρασύρομαι» έξω από το ρυθμό μου.
EXTRA INFO
Μαθαίνουμε ότι σχεδιάζεται και ο πρώτος αγώνας δρόμου αποκλειστικά για γυναίκες. Είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλές πόλεις του εξωτερικού εδώ και αρκετά χρόνια, με τεράστια επιτυχία. Μάλιστα, στην πρώτη Ελληνική διοργάνωση η έναρξη και ο τερματισμός θα φιλοξενηθούν εντόςς του παραδεισένιου “κρατιδίου” του Αστέρα, στο Καβούρι!
Παρακολουθήστε τις ιστορίες των πρέσβειρων του γυναικείου τρεξίματος και στο facebook.
Βάλια Παπαγεωργίου. Το μόττο μου είναι αυτό του Bill Bowerman : «If you have a body, you are an athlete». Είναι ανεβαστικό, σου δίνει κουράγιο και την πίστη ότι ο καθένας μπορεί να τα καταφέρει.
Έλενα Σύρακα. Τρέχω μόνο έξω, στο ύπαιθρο, γιατί λατρεύω την επαφή με τη φύση. Προτιμώ να είμαι μόνη μου για λόγους ρυθμού και για λόγους… μοναχικότητας. Με ξεκουράζει να βυθίζομαι στις σκέψεις μου.
Κάτια Τρακαδά. Στο τρέξιμο με ανεβάζει κάθε τι που αντιλαμβάνομαι την ώρα που κινούμαι, αναπνέω, λαχανιάζω. Γίνομαι ένας πιο γρήγορος, αλλά και πιο ουσιαστικός παρατηρητής όλων όσων συμβαίνουν γύρω μου, από το θρόισμα των φύλλων και το φτερούγισμα ενός πουλιού, μέχρι τη μούντζα ενός συγχυσμένου οδηγού.
Κατερίνα Τριανταφύλλου. Πάντα βάζω στόχους όταν αθλούμαι γιατί με «ανεβάζει» πολύ η επίτευξή τους. Στο τρέξιμο, οι στόχοι έχουν να κάνουν κυρίως με το χρόνο. Κάθε φορά προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, ίσως και περισσότερο από αυτό που μπορώ, για να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα.
Ελεάννα Βλαστού. Κάποιοι λένε «τρέχω για να μην κάνω δίαιτα». Εγώ θα έλεγα «τρέχω για να μην τρελαθώ». Ο κόσμος έχει πάρει τους δρόμους και τρέχει τα τελευταία χρόνια κυρίως διότι αυτός είναι ο μόνος (φθηνός) τρόπος για να επιτευχθεί αποσυμπίεση και διαλογισμός ταυτόχρονα.
Τίνα Κεφαλά. Εγώ είμαι επαγγελματίας αθλήτρια και αφιερώνομαι μόνο στην προπόνησή μου. Ένας ερασιτέχνης όμως; Κάνει κι ένα σωρό άλλο πράγματα. Προσωπικά τρέφω τεράστιο σεβασμό για τους ανθρώπους που έχουν τις ζωές τους, τις δουλειές τους, τις οικογένειές τους και παράλληλα προπονούνται και για αγώνες δρόμου.
Φωτο: Jordan Makarof, Βασίλης Καλέγιας