Ο «καθωσπρεπισμός» συνεχίζει να πουλάει
Λεπτομέρειες για τη ζωή του Ralph Lauren που έγινε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο πουλώντας «καθωσπρέπει» μόδα.
Ralph Lauren id:
Αυτός είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο της μόδας – και ο 280ός πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη, σύμφωνα με τη λίστα του Forbes για το 2020.
Αυτό δεν θα είχε και τόσο μεγάλη σημασία για τους κοινούς θνητούς, αν ο Lauren δεν ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Ο Βασιλιάς του Καθωσπρεπισμού», κάτι που μας δείχνει ότι για κάθε Βίβιαν Γουέστγουντ που θα φοριέται κάπου στην Ευρώπη, την ίδια στιγμή θα υπάρχουν χίλιοι αμερικάνοι που ταυτόχρονα θα ρίχνουν ένα παστέλ πουλόβερ στους ώμους τους.
Ο δρόμος του προς τη δόξα, θεωρείται «θρυλικός», ακριβώς όπως αρέσει στους Αμερικάνους να διηγούνται τις ιστορίες επιτυχίας. Παιδί Εβραίων μεταναστών από τη Λευκορωσία, μεγαλωμένος στο Μπρονξ, που ξεκίνησε το 1967 σχεδιάζοντας γραβάτες για την εταιρία Beau Brummel και μέσα σε πέντε χρόνια, το 1972, κατάφερε να ξεκινήσει τη δική του εταιρία Polo με κεφάλαιο 50.000 δολαρίων.
Η εταιρία του τώρα φτιάχνει όχι μόνο γραβάτες και τα γνωστά μπλουζάκια (ήταν ο πρώτος που σήκωσε τον γιακά στα μοντέλα του…) αλλά και κάθε είδους ρουχισμό, παπούτσια, κοσμήματα, είδη για το σπίτι, αρώματα, μέχρι και τις στολές όλων των αθλητών της Αμερικάνικης ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου 2012. Το σκάνδαλο που ξέσπασε όταν ανακαλύφθηκε ότι οι στολές ήταν όλες κατασκευασμένες στην Κίνα, τακτοποιήθηκε αμέσως μόλις ο Lauren υποσχέθηκε ότι, προς εξιλέωση, θα φτιάξει όλες τις στολές της Αμερικάνικης ομάδας για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς του 2014.
Ένα ντοκιμαντέρ για την Αυτοκράτειρα της Μόδας.
Ο Ralph Lauren έχει απλά, «καθωσπρέπει» γούστα, τα ίδια πάνω κάτω με κάθε άλλον υπερ-πλούσιο στη λίστα του Forbes: Έχει δεκάδες ακριβά αυτοκίνητα (Μπουγκάτι, Άλφα Ρομέο, Μπέντλεϊ, Φεράρι) και μία μεγάλη συλλογή από vintage ρολόγια.
Πριν λίγα χρόνια είχε κυκλοφορήσει ένα βιβλίο–τόμο 512 σελίδων (που πουλιόταν στην τιμή των 400 δολαρίων!) με φωτογραφίες από τη ζωή του. Τον πρόλογο εκείνου του βιβλίου είχε γράψει η Audrey Hepburn, όπου τον περιέγραφε ούτε λίγο ούτε πολύ σαν έναν «μάγο», έναν γητευτή «όλων των πραγμάτων που λατρεύω: όπως η εξοχή, τα πρωινά με ομίχλη, τα απογεύματα του καλοκαιριού, τα απέραντα τοπία, τα χωράφια με καλαμπόκια, οι λαχανόκηποι, τα τζάκια και τα Τζακ Ράσελ τεριέ.» Τέτοιος άνθρωπος είναι ο Ραλφ.
Τα υπόλοιπα, στο βιβλίο, τα γράφει ο ίδιος για τον εαυτό του. Μαζί με τις (κάπως αδέξιες στιλιστικά, πρέπει να παραδεχθούμε) νεανικές του φωτογραφίες, θυμάται τα παιδικά του χρόνια στο Μπρονξ, την επίδραση που είχε ο κινηματογράφος και η τηλεόραση στο προσωπικό του γούστο (ίσως αυτό εξηγεί πολλά), για το πώς γνώρισε και ερωτεύθηκε την γυναίκα του, την Ρίκι Αν Λόου-Μπιρ, το 1964 και για τα τρία παιδιά που απέκτησαν. Των οποίων επίσης βλέπουμε φωτογραφίες από παντού: στο κοσμικό Hamptons, στο εξοχικό της οικογένειας στην Τζαμάικα, στο ράντσο της οικογένειας στο Κολοράντο και στο μέγαρο της οικογένειας, upstate Νέα Υόρκη. Τέλεια, καλοφτιαγμένα, ντυμένα με τέτοια θεματική αρμονία που κανονικά θα έπρεπε να ζούνε στις βιτρίνες του μπαμπά τους.
Πραγματικά, μία τέτοια preppy ζωή είναι ακριβώς αυτό που πουλάει και η αυτοκρατορία του Lauren. Ο ίδιος άλλωστε δηλώνει: «Τα μάτια μου βλέπουν τη ζωή μου. Είναι η προσωπική μου κάμερα. Όλες μου οι εμπειρίες από την προσωπική μου ζωή αντικατοπτρίζονται στη δουλειά μου, γιατί αυτή είναι η βιβλιοθήκη μου.»
Και επειδή όλες οι ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές συνήθως καταγράφονται σε ένα home movie, ο Lauren δηλώνει ότι όποτε σχεδιάζει μία νέα συλλογή, νοιώθει σαν να γυρίζει μία ταινία. «Είναι σαν να θέλω να πω μία ιστορία και την γράφω μέσα από τα ρούχα που φτιάχνω.»
Τα αγαπημένα locations για αυτές τις «ταινίες» του Lauren, είναι τα παν-αμερικάνικα θέματα των συλλογών του: Αμερικάνικη Δύση, το Newport, το Hamptons, το Aspen (για να πάμε και κάπου αλλού) και η ζωή στην πόλη γενικότερα – και ειδικότερα στο πλούσιο, σοβαρό city των μεγάλων πόλεων.
Σχεδόν μόνιμος φωτογράφος και άνθρωπος-κλειδί στη διαμόρφωση του «Ralph Lauren look» υπήρξε ο Bruce Weber, χωρίς τον φακό του οποίου ακόμα και το πιο αψεγάδιαστο «στρέιτ» ρούχο υπάρχει κίνδυνος να θυμίσει μοντέλο από συνοικιακό κατάλογο ταχυδρομικών αγορών.
Στις ταινίες υπάρχουν και ήρωες. Ηρωίδες για την ακρίβεια. Οι αγαπημένες γυναικείες φιγούρες στη «σχολή Ralph Lauren», τουλάχιστον μέσα στα ‘70ς, υπήρξαν η Γυναίκα-Πιλότος (Aviatrix), το Μικρό Κορίτσι στο Λιβάδι (Prairie Girl), η Δυναμική Εξερευνήτρια (Safari Woman), η Ρωσίδα Επαναστάτρια, οι Καουμπόισσες, οι Αμαζόνες της Ιππασίας και φυσικά οι γλυκές Ντεμπυτάντ.
«Το όραμά μου είναι το ίδιο με εκείνο που είχα όταν ξεκινούσα» λέει στο βιβλίο του. «Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Δεν θέλω εκείνα που είχα φτιάξει το 1967 να είναι παλιά και αυτά που φτιάχνω σήμερα να είναι καινούργια.»
Κι εμείς θα θέλαμε η ζωή να είναι μία υπέροχη, φριζαρισμένη καρτ-ποστάλ, Ραλφ. Και με 6,4 δισεκατομμύρια δολάρια στο λογαριασμό μας, αν θα ήταν δυνατόν, παρακαλούμε.
