Τα κρυφά ημερολόγια του Ρίτσαρντ Μπάρτον

24/9/1966, Ιταλία
Είμαστε κάτω στο Tor Vaianica. Μαγειρεύει, εγώ καθαρίζω λίγο. Κάνει χοτ-ντογκ και χάμπουργκερ και ομελέτες και σούπα. Κάνω σαλάτες και καθαρίζω - λίγο. Εκτός από τους ανθρώπους που κοιτάζουν και ζητούν περιστασιακά αυτόγραφα δεν κουραζόμαστε. Μια νεαρή χοντρή κοπέλα το περασμένο Σαββατοκύριακο μου ζήτησε να της υπογράψω πίσω - μόλις και μετά βίας καλύπτονταν από ένα μπικίνι. Αρνήθηκα και υπέγραψα στο χέρι της αντ ' αυτού.

Ένας έρωτας γεννιέται στην «Κλεοπάτρα».

30/10/1967, Παρίσι- Capo Caccia
Αγόρασα στην Ελίζαμπεθ ένα αεριωθούμενο αεροπλάνο και πετάξαμε μαζί του χθες. Κόστισε, ολοκαίνουργιο, 960.000 δολάρια. Δεν δυσαρεστήθηκε.

Μάλλον σκαστοί από τα γυρίσματα της «Κλεοπάτρας», αφού η Τέιλορ είναι με το μακιγιάζ της ταινίας.

10/1/ 1967
Είμαι τρελά «ερωτευμένος» μαζί της αυτή τη στιγμή, και θέλω να κάνουμε έρωτα κάθε λεπτό, αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι δυνατόν για μια-δυο μέρες. Αυτή θα έχει πρόβλημα με τα πόδια της για μερικές ημέρες.

10/11/1968
Είμαι τώρα 43. Είναι εννέα το πρωί. Ο ουρανός είναι γκρίζος αλλά φαίνεται πως θα βγει ο ήλιος. Χθες η Ελίζαμπεθ ήταν εντελώς απολαυστική. Ήπιαμε βότκα, αλλά όχι πάρα πολύ. Παίξαμε rummy για 1.000 δολάρια το σημείο. Κέρδισα 648.000 δολάρια! Αρνήθηκα να δεχθώ μια επιταγή. Θα πρέπει να μου καταβληθεί σε είδος, είπα.

Ειδυλλιακή οικογενειακή στιγμή. Τα σπασμένα αντικείμενα από τους ομηρικούς καυγάδες τους (σίγουρα) έχουν κρυφτεί για χάρη της φωτογράφησης.

Το διαμάντι 33,19 καρατίων που χάρισε ο Μπάρτον το ’68 στην Τέιλορ πουλήθηκε έναντι του ποσού των 8,8 εκατομμυρίων σε δημοπρασία. Όπως έλεγε ο Μπάρτον όταν γύριζαν την «Κλεοπάτρα» στην Τσινετσιτά, «Η μόνη ιταλική λέξη που ξέρει η Ελίζαμπεθ είναι Bvlgari».

Είναι μερικά αποσπάσματα από τα ημερολόγια του Μπάρτον, που βγήκαν σε βιβλίο από το Yale University Press (The Richard Burton Diaries), αφού τα παρέδωσε στο πανεπιστήμιο Swansea η τελευταία του σύζυγος Σάλι. Καλύπτουν τη μεγαλύτερη περίοδο του μεγάλου ηθοποιού από τα δεκατέσσερά του (1939) μέχρι ένα χρόνο πριν από το θάνατό του από εγκεφαλική αιμορραγία (1983). Υπάρχουν όμως και κενά που συμπίπτουν με τα τελευταία δύο χρόνια του πρώτου έγγαμου βίου του με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, χρόνια που σύμφωνα με τους βιογράφους τους το ζευγάρι καυγάδιζε συνέχεια (σε μια εξομολόγηση λέει για τις βόμβες που πετάει ο ένας στον άλλο), και την πρώτη περίοδο μετά το πρώτο διαζύγιό τους.

Την περίοδο που υπήρξε ερωτευμένος και παντρεμένος με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ (1964-1974, ο πρώτος γάμος) οι εξομολογήσεις του γίνονται πιο πυκνές. Κι ενώ θα περίμενε κανείς πιο γλαφυρές λεπτομέρειες, αυτές λείπουν αφήνοντας την κίτρινη πλευρά μας νηστική. Ωστόσο το πάθος του για την «Ε.» καταγράφεται διαρκώς: «δεν μπορώ να πάρω τα χέρια μου από πάνω της», «η Eλίζαμπεθ είναι το αιώνιο one-night-stand μου», «εκείνη είναι μια άγρια, υπέροχη ερωμένη και ταυτόχρονα ντροπαλή και πνευματώδης. Δεν μπορεί κανείς να την κοροϊδέψει… Μπορεί και αντέχει τις αδυναμίες μου, το μεθύσι μου και νιώθω έναν πόνο στο στομάχι μου, όταν είμαι μακριά της… Θα την αγαπώ για πάντα». Δεν λείπει και η αυτοκριτική του εξαιτίας του πάθους του για τις άλλες γυναίκες: «Την έβρισα, μέθυσα, έδωσα μια άθλια δικαιολογία στον εαυτό μου και μετά ξανάρχισα τα ίδια... Μερικές φορές είμαι τόσο γιος του πατέρα μου που επιτρέπω στον εαυτό μου να σέρνεται. Είχε το ίδιο χάρισμα, με μια κουβέντα του να καταστρέφει τα πάντα, είχε την ίδια βίαιη συμπεριφορά ώρες-ώρες και ήταν το ίδιο πιστός στη μαμά όσο εγώ στην Ελίζαμπεθ».Υπάρχουν πολλές καταχωρήσεις που αφορούν τα πάθη του: ποτό, υπνωτικά, τα πολλά πακέτα τσιγάρων που κάπνιζε. Πολλές ασήμαντες λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με φαγητά, το πως είναι ο καιρός την ημέρα που γράφει, αλλά και πολλά κουτσομπολιά για γνωστούς τους, όπως ο Γουόρεν Μπίτι, ο Βιτόριο ντε Σίκα, ο Τζεφιρέλι, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο Ωνάσης κ.ά. Το βιβλίο βγήκε με επιμέλεια του καθηγητή Κρίς Γουίλιαμς που επιμένει πως οι «400 χειρόγραφες σελίδες μαρτυρούν έναν άνθρωπο σκεπτόμενο».

Για την ιστορία

Ο έρωτας του Μπάρτον και της Τέιλορ ξεκίνησε στα γυρίσματα της «Κλεοπάτρας» το 1963. Είχαν συναντηθεί και παλιότερα σ’ ένα πάρτι, που όπως ομολογούσε αργότερα η Τέιλορ: «Με φλέρταρε συνέχεια, όπως και κάθε άλλη γυναίκα. Εγώ όμως επαναλάμβανα στον εαυτό μου: Δεν πρόκειται να γίνω άλλη μια "τρύπα" στη ζώνη του...!», για να αλλάξει αυτή την ατάκα μετά την πρώτη νύχτα που πέρασε με τον Μπάρτον στην Κάντιλακ : «Αυτό ήταν, έγινα μία ακόμη "τρύπα"...». Ο παράνομος έρωτάς τους ξεσήκωσε το Χόλιγουντ, τους χώρισε από τους συζύγους τους κι ενώ από την αρχή της σχέσης τους όλα έδειχναν πως θα ήταν το κοινό τους μέλλον (τσακωμοί, πάθος και χωρισμοί) προχώρησαν σε γάμο. Είναι χαρακτηριστικό το πως ο Μπάρτον παρουσίασε για πρώτη φορά επισήμως την Τέιλορ. Έπαιζε «Άμλετ» στο Τορόντο και όταν ανέβηκε η δεύτερη αυλαία εμφανίστηκε στο πλευρό του η Τέιλορ «Θα ήθελα να κάνω αναφορά σε ένα σημείο του έργου. Πράξη τρίτη. Σκηνή πρώτη: "Δεν θα έχουμε άλλους γάμους..."» είπε. Μια δήλωση που δεν ίσχυσε αφού λίγο αργότερα παντρεύτηκαν με το γάμο τους να κρατάει μέχρι το 1974. Χώρισαν, ξαναπαντρεύτηκαν το 1975 για να χωρίσουν για πάντα ένα χρόνο μετά.

Πάντως αξίζει να θυμηθούμε πως και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ είχε δώσει στη δημοσιότητα γράμματά του σ’ εκείνη. «Εάν με εγκαταλείψεις, θα πρέπει να αυτοκτονήσω. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς εσένα» (Για την Τέιλορ). «Πρέπει επίσης να ξέρεις πόσο ελεεινά σου φέρομαι. Αλλά το βασικότερο και πιο δολοφονικό πράγμα είναι το ότι παρεξηγιόμαστε ολότελα μεταξύ μας…και εκπέμπουμε σε διαφορετικά μήκη κύματος» (Για τη σχέση τους). «Υπάρχει ο πόθος και η χρησιμοποίηση, η ζήλεια, η λαχτάρα και η σπατάλη δύναμης, αλλά δεν υπάρχει η βλακεία του έρωτα. Ποιος επινόησε αυτόν τον όρο; Έκαψα το μυαλό μου και ακόμα απάντηση δεν πήρα».

«Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ». Η μεταφορά του θεατρικού έργου ίσως έδωσε στο ζευγάρι την ευκαιρία στο ζευγάρι να δώσουν την καλύτερη κοινή τους κινηματογραφική εμφάνιση.

To άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2012