Η αμερικανική Vogue «ψηφίζει» Χίλαρι Κλίντον

Σε μια πολιτική αναμέτρηση που έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις δεν είναι λίγοι εκείνοι –διάσημοι και μη– που έχουν σπεύσει να πάρουν θέση, προκειμένου να επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Το «Τραμπ vs Κλίντον» παίζει σε καθημερινή βάση σε όλα τα τηλεοπτικά και ιντερνετικά μίντια του πλανήτη. Σύσσωμο το Χόλιγουντ και πολλές –κατά τ’ άλλα– αντικειμενικές εφημερίδες (βλ. Washington Post) έχουν ήδη τοποθετηθεί υπέρ της Χίλαρι, ενώ μόλις χθες προστέθηκε στη λίστα με τους υποστηρικτές της και η αμερικανική Vogue.

Όπως πολλά ξένα sites σχολίασαν, δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη το ότι τάχθηκε υπέρ της Κλίντον –αφού η σιδηρά κυρία της Vogue, Άννα Γουίντουρ, είναι στενή της φίλη και επιμελείται και τη στιλιστική πορεία της καμπάνιας της– αλλά το γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του περιοδικού που παίρνει θέση υπέρ ή κατά κάποιου υποψηφίου σε εκλογές.

Η Daily Mail σχολιάζει ότι η Γουίντουρ «έχει συγκεντρώσει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για τη Χίλαρι, επομένως δεν αποτελεί έκπληξη ότι η Vogue της έδωσε την “έγκρισή” της (αν και μάλλον όχι για το γούστο της στη μόδα)». Αναφέροντας μερικά παραδείγματα, εκτιμά ότι το ποσό που έχει δώσει προσωπικά η Γουίντουρ για την προεκλογική καμπάνια της Κλίντον ξεπερνά τα 50.000 δολάρια.

Το ίδιο το περιοδικό έγραψε στο editorial:

«Η Vogue δε έχει ιστορικό υποστήριξης πολιτικών. Οι αρχισυντάκτες εκφράζουν τις απόψεις τους πού και πού, αλλά το περιοδικό δεν έχει εκφραστεί ποτέ σε εκλογές με μια φωνή. Δεδομένων όμως των όσων διακυβεύονται σε αυτές τις εκλογές, και την ιστορία που πρόκειται να γραφτεί από την έκβασή τους, πιστεύουμε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει.

Η Vogue στηρίζει τη Χίλαρι Κλίντον για πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών».

Vogue endorses @HillaryClinton for president of the United States: https://t.co/4zstNuUu16 pic.twitter.com/k9tS50Gxy5

— Vogue Magazine (@voguemagazine) 18 Οκτωβρίου 2016

Γιατί τώρα και όχι νωρίτερα; Πολλοί ισχυρίζονται, και μάλλον αποκλείεται να είναι σύμπτωση πως η Vogue αποφάσισε να πάρει τώρα θέση εξαιτίας του σάλου που προέκυψε για τα σεξιστικά σχόλια του Τραμπ. Ένα βαθιά γυναικείο περιοδικό (υπο)στηρίζει την πρώτη γυναίκα πρόεδρο των Η.Π.Α. και μαζί της κάθε γυναίκα στον κόσμο.

Η Vogue στο επίμαχο άρθρο αναφέρει ότι έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς συνολικά έξι θέματα σχετικά με το προφίλ της Χίλαρι, αλλά σημειώνει ότι έχει επίσης φιλοξενήσει πολλές φορές στις σελίδες της και τον Ντόναλντ Τραμπ, ή πιο συγκεκριμένα τις γυναίκες της οικογένειάς του, Ιβάνα, Μάρλα, Μελάνια και Ιβάνκα.

Γιατί αποφάσισε να στηρίξει τη Χίλαρι;

«Κατανοούμε ότι η Κλίντον δεν είναι η τέλεια υποψήφια, όμως η υψηλή νοημοσύνη και η σημαντική της εμπειρία αντικατοπτρίζονται στην πολιτική και τις θέσεις της, οι οποίες είναι ξεκάθαρες, δυνατές και ελπιδοφόρες.

»Υποστηρίζει τη μεταρρύθμιση του μεταναστευτικού, προκειμένου να ανοίξει ένας δρόμος προς την υπηκοότητα. Τάσσεται κατά των φυλετικών διακρίσεων στη δικαιοσύνη και υπέρ της μεταρρύθμισης του ποινικού δικαίου και του εκσυγχρονισμού της αστυνόμευσης. Η υπηρεσία της ως υπουργός Εξωτερικών έχει δείξει ότι κατανοεί πώς να ενισχύσει τις συμμαχίες στο εξωτερικό, να ανταποκριθεί σε παγκόσμιες κρίσεις και να συνεχίσει την αμερικανική ηγεσία στον κόσμο. Υποστηρίζει δυναμικά τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας και στοχεύει στο τέλος των διακρίσεων εναντίον διεμφυλικών ατόμων. Γνωρίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σκληρά εργαζόμενες γυναίκες. Οι προτάσεις της για το φορολογικό σύστημα και η δέσμευσή της για επενδύσεις σε υποδομές θα είναι μια ανάσα για τη μεσαία τάξη. Θα συνεχίσει τη σημαντική δουλειά στη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας που ξεκίνησε ο πρόεδρος Ομπάμα. Είναι η φωνή της λογικής στα όπλα.

»Μπορεί η Κλίντον να ενώσει μια βαθιά διαιρεμένη Αμερική; Να επουλώσει τις πληγές αυτής της αφόρητα γεμάτης πολιτικής περιόδου; Οι διαφορές μας είναι πραγματικές και θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από έναν ιδιαίτερα ικανό ηγέτη για τις απαλύνει».

Και κλείνει με ένα μήνυμα που απευθύνεται σε κάθε γυναίκα του αναγνωστικού της κοινού:

«Και όμως δύο λέξεις μας δίνουν ελπίδα: Κυρία πρόεδρος. Οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου το 1920. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να μας φέρει στο χείλος μιας γυναίκας να ηγείται της χώρας μας για πρώτη φορά. Ας αφήσουμε αυτές τις εκλογές πίσω μας και ας γίνουμε η Αμερική που θέλουμε να είμαστε: αισιόδοξη, προνοητική, μοντέρνα».