Πώς το Blade Runner άλλαξε τη μόδα μέχρι σήμερα

Η ταινία Blade Runner κυκλοφόρησε το 1982, μόλις η μόδα είχε αρχίσει να ανακαλύπτει τη μουσική και όλοι μαζί ένα ροζ, γυαλιστερό σύννεφο. Την εποχή που άρχιζε ένα μεγάλο πάρτι στα media με νέα σύμβολα τα σούπερ μοντέλα και τα αστέρια του MTV, η ταινία του Ridley Scott ήρθε να δώσει μία νέα, πιο σκοτεινή τροπή στα πράγματα και να επηρεάσει τη μόδα αυτών που έβλεπαν λίγο πιο πέρα από το ολονύχτιο disco πάρτι.

Επηρεασμένος από τα φουτουριστικά σκηνικά των κόμικς του μεγάλου Moebius, ο Scott, ο production designer Lawrence Paull, και ο art director David Snyder έστησαν το σκηνικό και «ζωγράφισαν» τις φιγούρες των ηρώων τους. Τα κοστούμια σχεδίασαν οι Michael Kaplan και Charles Knode ενώ μεγάλο ρόλο στο look του φιλμ έπαιξε και ο διάσημος «εικαστικός φουτουριστής», σχεδιαστής Syd Mead που δεν σχεδίασε μόνο τα ιπτάμενα οχήματα και τα άλλα, μαγικά, τεχνικά γκάτζετς του φιλμ αλλά και τα κτήρια από νέον και τα μεγάλα μάτριξ που προέβαλλαν διαφημιστικά κλιπ.

Προσπαθήσαμε βήμα-βήμα να ξεχωρίσουμε μερικές από τις κυριότερες τάσεις της μόδας και trends που έφερε αυτή η κλασσική ταινία, οι οποίες παίζουν ακόμα και σήμερα όχι μόνο στις πασαρέλες των μεγάλων οίκων μόδας αλλά και στη μόδα του δρόμου, εκεί που ανήκει άλλωστε και ο μύθος και η σχέση των ανθρωποειδών με τους ανθρώπους.

Total black αισθητική με φουτουριστικές λεπτομέρειες όπως τη φόρεσε ο ρέπλικα Rutger Hauer σε έναν κόσμο αφιλόξενο για τους παρίες. Λεπτομέρεια: καλωσόρισες bleach.

Τα διαστημικά κορίτσια της Chanel με διαφάνειες και γυαλάδες, σε ένα σκληρό περιβάλλον όπως τα μοντέλα που φωτογράφιζε η Φέη Ντάναγουέη στα «Μάτια της Λώρα Μαρς». Η εποχή έχει επανέλθει ατόφια, ίδια.

Όταν οι σχεδιαστές της Comme des Garçons σχεδιάζουν σήμερα τις κουβέρτες επιβίωσης για τα μοντέλα, έχουν στο μυαλό τους, τους πρόσφυγες στις θάλασσες της Μεσογείου και τους κατοίκους των δυστοπικών πόλεων του μέλλοντος που κινούνται κάτω από την όξινη βροχή με διάφανα αδιάβροχα.

Ομπρέλες νέον. Το μεγάλο χιτ του e-shopping σήμερα.

Μια Chinatown λουσμένη στο νέον. Κάθε πόλη του μέλλοντος (ήδη) έχει τη δική της Chinatown.

Διαφάνειες. Νεκρές νύφες. Καταραμένες νεράιδες. Από τον Tim Burton μέχρι τις μικρές, τινέιτζερ goth girls που ξεφυτρώνουν παντού μόλις πατήσουν τα 12, αυτή η σκοτεινή εκδοχή ενός μπαρόκ, θηλυκού φουτουρισμού είναι πάντα in.

To μικρό μαύρο φόρεμα και πώς να το ανανεώσετε. Ποτέ δεν λείπει από καμία πασαρέλα, καμία ντουλάπα. Για φέτος, σκίστε το λίγο στις ραφές και κόψτε άτσαλα σαν «δόντια κροκόδειλου» τον ποδόγυρο. Το έκανε το ’82, η Daryl Hannah.

Δυστοπικό disco-chic. Η ηρωίδα-ρομπότ Πρις της Daryl Hannah υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιρροές του Blade Runner στον κόσμο της μόδας. Όταν η disco πέθανε, την ανάστησαν τα club kids με πολλά layers, μεταποιημένα παλιά ρούχα από ντίσκο ντίβες και με σκοτεινή διάθεση.

Grungy – Sexy - Deconstructed. Διαμελίστε την Μπάρμπι που κρύβετε μέσα σας. Ντυθείτε καταλάθος-σέξι. Αποδομήστε το αίσθημα, το ρούχο και το νόημά του.

Λευκό μέικ-απ. Η Pris, παίζοντας με την εικόνα «Joan Jett μέσα σε χλωρίνη» βάφεται κάτασπρη και περνάει επάνω από τα μάτια της ένα μαύρο σπρέι με αερογράφο. Ο αερογράφος όχι μόνο έγινε το αγαπημένο εργαλείο των γραφιστών στα ’80ς αλλά και λατρεμένο αξεσουάρ των make-up artists μέχρι (και κυρίως) σήμερα.

 Punk chic. Απογειώθηκε στα ‘90s και επανήλθε τα τελευταία χρόνια με ιδιαίτερη έμφαση στα καλτσόν και τις μπότες πάνω από το γόνατο. Αξεπέραστη Pris.

Φως και σκοτάδι, άνθρωποι και ανθρωποειδή. Το δίπολο επανέρχεται σε κάθε του μορφή. Και οι μπότες πάνω από το γόνατο επιμένουν – εδώ με μεταλλικά πτερύγια για έξτρα θύματα.

Pixels. Η ψυχή κάθε φωτογραφίας, κάθε ανάλυσης εικόνας. Τα πρωτοαγαπήσαμε στις μεγάλες κάθετες επιφάνειες των matrix του Blade Runner.

Tech-noir. Καλύπτρες full face και γυαλιά πούλμαν. Από τους μπάτσους μέχρι τις cyber μοντέλες.

Το παπιγιόν. Με πουκάμισο με μικρά λαχούρια, γιλέκο, καπέλο με κορδέλα, μουστάκι και τριγωνικό goatee. Όπως όλοι οι hipsters τα τελευταία χρόνια.

Κρύσταλλα και γκλίτερ. Διαγαλαξιακές λάμψεις σε μικρά κρύσταλλα και μεταλλικές ψηφίδες που θυμίζουν τις τελευταίες προτάσεις του Saint Laurent. Ακόμη και το φίδι έχει φορεθεί με στιλ.

Μεγάλα μανίκια, τεράστιοι γιακάδες. Και μεγάλα μυωπικά γυαλιά - όπως τα φόρεσε ο αδίστακτος μεγαλοβιομήχανος Eldon Tyrell.

Τεράστιες γούνες. Συνθετικές, μεταπυρηνικές, με μεγάλους γιακάδες εσκιμώου και λιωμένο μέικ-απ.

Smoky eyes, κατακόκκινο κραγιόν. Μπαρουτοκαπνισμένη, νυχτερινή ματιά με πολλή σκιά και χείλη κόκκινα γυαλιστερά σαν να έχουν μόλις γευτεί αίμα. Από τα ‘40ς στα ‘80ς και από εκεί στα ‘10ς.

Το κιμονό. Ιαπωνικές επιρροές. Η Ανατολή μπλεντάρει με τη Δύση. Αξεσουάρ, ιδεογράμματα, τατουάζ και φυσικά οι υπέροχες, μεταξωτές ρόμπες.

Βάτες. Συγκλονιστικά τετράγωνες, ρομποτικές. Έχουν επιστρέψει. Δείτε από τις δραματικές, σατέν βάτες του Tom Ford για την Άνοιξη του ’18 μέχρι τις χειμωνιάτικες συλλογές των Μarc Jacobs, Vivienne Tam, Capucci, Wanda Nylon.

Ταγιέρ με υπερβολικά στενές φούστες. Στενά σακάκια, στρατιωτικό παράστημα, αυστηρό ύφος. Είπαμε πολύ στενές φούστες; Θυμηθείτε πώς περπατούσε η Rachael / Sean Young.

Φακοί επαφής. Μάτια λέηζερ. Μάτια γάτας. Μάτια αλμπίνου. Μάτια χαμαιλέοντα. Μάτια οφθαλμαπάτη. Μάτια βαμπίρ. Μάτια χωρίς κόρες. Από μάτια David Bowie μέχρι μάτια Marilyn Manson, όλα παίζουν.

Δεκαετία 1940. Τα κορίτσια του Χόλιγουντ σε τέλειο ασπρόμαυρο.

Ο,τιδήποτε θυμίζει Dashiell Hammett και film noir. Κατά προτίμηση το φως μέσα από τις λοξές σκιές που κάνουν οι περσίδες. Εγώ θα έβαζα δίπλα και έναν παλιό, μαύρο ανεμιστήρα.

Άφιλτρα τσιγάρα, μακριά κόκκινα νύχια, jungle red. H Rachael ως δολοφονική Joan Crawford παγιδευμένη σε μία αέναη χρονική λούπα. Από το παρελθόν στο μέλλον και ξανά.

Μπερδεμένα prints, κουλτούρες, υφάσματα, υλικά. Ο Blade Runner/ Harrison Ford του ’82 μοιάζει σαν να έχει ντυθεί σε high end street μεγαλοκατάστημα του 2018.

Η καμπαρντίνα. Θα τη χρειαστείτε για να επιβιώσετε σε έναν φουτουριστικό κόσμο απόλυτου χάους.

 

Δερμάτινα παλτό. O Blade Runner/ Ryan Gosling του 2017/2049 ακολουθεί τη γραμμή του προκατόχου του. Προσθέστε έναν γούνινο γιακά.

Τατουάζ μονόκερως. Είναι σαν να λες «ήμουν κι εγώ εκεί».

Οριγκάμι μονόκερως. Ακριβώς.