Η Δέσποινα Κουτσομητροπούλου γράφει τις σκέψεις της για τον Μάρτιο
Ο Μάρτιος είναι ένας υπέροχος μήνας. Μήνας κάθαρσης. Μια πλατφόρμα μετάβασης στο γλυκύτερο κομμάτι της άνοιξης. Μια ευκαιρία εξαγνισμού μέσα κι έξω. Καθαρισμός. Εμμονή με την καθαριότητα; Καμία σχέση. Μόνο τον μήνα Μάρτη. Τους άλλους μήνες ακαταστασία και δημιουργικότητα.
Καθαρισμός. Στο κινητό. Παλιά νούμερα. Μόνο μικρά ονόματα. Χωρίς επίθετο. Χωρίς άλλο προσδιορισμό. Ονόματα. Άσφαιρα. Ξεχασμένα. Δεν θυμάμαι καν ποιος είναι. Delete. Συμμάζεμα. Σε όλα. Unfollow στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε όλους όσοι είναι αρνητικοί, τοξικοί, αραχνιασμένοι. Όλα πιο ουσιαστικά. Follow στα ισπανικά που θέλεις να μάθεις. Follow σε ό,τι σε ενδιαφέρει. Με τη σειρά τους. Multitasking. Μερσί, δεν θα πάρω...
Στο μεταξύ, κοίτα και λίγο ταβάνι. Για αράχνες μιλάμε.
Άνθρωποι που με κάνουν να νιώθω άσχημα. Πράγματα που με χαλάνε. Πανωφόρια με σκόνη στις βάτες. Αυτά που θα δώσω. Αυτά που θα πετάξω. Αυτά που θα κρατήσω. Αυτά που θα καθαρίσω. Αυτούς που δεν θέλω να βλέπω. Εκείνους που θέλω να ξαναδώ. Και όλους όσοι μου έλειψαν. Σαν κλεμμένο παιδικό όνειρο που επιστρέφει.
Περνάει με την καρότσα κι «Ο Αλέξανδρος, το καλό παιδί». Οικονομική σταθερότητα. Όνειρο θερινής νυκτός. Τέλειες σχέσεις. Αγάπης αγώνας άγονος. Ξεμακραίνεις. Χωρίς να απομακρύνεσαι.
Απλόχερη αίσθηση. Έτσι ο ορίζοντας είναι πιο ανοιχτός.
Πέταξες τις συρμάτινες κρεμάστρες;
Διαχείριση. Τώρα αρχίζει ο πόλεμος της ντουλάπας. Ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά κάτω. Πουπουλένια μπουφάν και παλτό πάνω. Αποχαιρετισμός στα χοντρά πουλόβερ και στα μάλλινα κασκόλ.
Άλλη παλέτα. Χρώματα. Κόκκινο. Κίτρινο. Γαλάζιο. Ροζ Nude. Αυτό το γυμνό ροζ...
Μάρτιος. Λατρεμένος. Ούτε «Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης». Εξορκισμός στις τοξίνες. Στα σκουπίδια ό,τι τσαντίζει. Ό,τι βαραίνει. Πέτα ό,τι μαραίνει. Μυρίζει καλοκαίρι. Λεβάντα ανακατωμένη με ήλιο και λεμόνι. Ανθισμένες νεραντζιές. Λεμονιές που χαχανίζουν. Μοσχοβολιά. Περιμένω την παρφουμαρισμένη βιολετί έκρηξη. Λατρεμένες πασχαλιές.
Ξεφορτώσου ό,τι σου τη δίνει. Φορτωμένες ψυχές. Κι αν δεν μπορείς να βγάλεις επιτυχώς τους... λεκέδες, πάρε σφουγγάρι και ένα οικολογικό υγρό καθαρισμού και βγάλε το άχτι σου στο σπίτι.
Δώσ’ του να καταλάβει. Μέχρι να φωνάξει έλεος...