Η υπέροχη Ingrid Bergman μέσα από ένα φωτογραφικό αφιέρωμα

Γεννημένη στη Στοκχόλμη σαν σήμερα, 29 Αυγούστου το 1915, η Ιngrid Bergman υπήρξε μία από τις κορυφαίες Χολιγουντιανές ηθοποιούς της δεκαετίας του 40 και του παγκόσμιου κινηματογράφου για πάντα. Το 1943 ήταν υποψήφια για Όσκαρ για το ρόλο της στην ταινία “Για ποιον χτυπά η καμπάνα”. Την επόμενη χρονιά κερδίζει το ετεροχρονισμένο ως συνήθως βραβείο για την ταινία “Gaslight”. To 1945 είναι για τρίτη φορά υποψήφια για την ταινία “The Bells of St. Mary's”.

Στα μέσα της δεκαετίας του '40 ξεκίνησε τη συνεργασία της με τον μάστερ Alfred Hitchcock. 1945, “Spellbound” με τον Gregory Peck. 1946, “Notorious” με τον Cary Grant. 1949, το λιγότερο επιτυχημένο “Under Capricorn”.

Το 1949 ταξιδεύει για την Ιταλία για τα γυρίσματα της ταινίας "Strompoli" με σκηνοθέτη τον Roberto Rossellini. Eρωτεύονται. Εγκαταλείπει τον σύζυγό της Peter Lindtstrom με τον οποίο έχουν μια κόρη, την Pia Lindtstrom. O πουριτανός τύπος εξοργίζεται και δεν συγχωρεί. Το Φεβρουάριο του 1950 γεννά το γιο τους Roberto και τον Iούνιο του 1952 τις δίδυμες κόρες τους, Ιsotta και Ιsabella Rossellini. Blue Velvet. Eυχαριστούμε.

Το 1952 δημιουργεί μαζί με τον Humphrey Βοgart ένα από τα πιο δυνατά ζευγάρια στην ιστορία του κινηματογράφου στην ταινία Καζαμπλάνκα. Και οι δύο πρωταγωνιστές θεωρούσαν την ιστορία σχεδόν γελοία και εξωπραγματική και συχνά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ήθελαν να τα παρατήσουν. Αγαπημένος της ρόλος αυτός της Maria δίπλα στον Gary Cooper στο "Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα".

Συνεχίζει την κινηματογραφική της πορεία στην Ιταλία. Επιστρέφει στο Χόλιγουντ το 1956 για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία "Anastasia". Δεύτερο Όσκαρ. Μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής επιλέγει προσεκτικά τις ταινίες της.

Στη δεκαετία του '60 επικεντρώθηκε σε θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές, συνεργαζόμενη με τον τρίτο της σύζυγο, θεατρικό παραγωγό Lars Schmidt μετά το χωρισμό της από τον Rosselini το 1957.

Το 1974 κερδίζει το τρίτο της Όσκαρ για το ρόλο της στο “Έγκλημα στο Όριεν Εξπρές” του Sidney Lumet. To 1975 χωρίζει ξανά. Το 1978 παίζει στη συγκλονιστική “Φθινοπωρινή Σονάτα” του Mπέργκμαν -με τον οποίο δεν είχε καμία συγγένεια παρά το κοινό τους επίθετο. Νέα υποψηφιότητα για Όσκαρ. Τελευταίος της ρόλος στην τηλεοπτική μίνι σειρά “Α Woman Called Golda” του 1982.

Τη νύχτα των 67ων γενεθλίων της πέθανε στον ύπνο της στο Λονδίνο από επιπλοκές μετά από επέμβαση για καρκίνο του μαστού.

Ζει μέσα από τις ταινίες της.