H Mαρία Παγκάλου (Little Miss Grumpy) σχεδιάζει την καραντίνα

Eίναι μία από τις πιο επιτυχημένες Ελληνίδες illustrators, με ένα υπέροχο και καταδικό της στιλ, αναφορές στην ποπ κουλτούρα που μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή μας και δημιουργίες γεμάτες χρώματα, γλύκα και χιούμορ. H Little Miss Grumpy, ή αλλιώς Μαρία Παγκάλου, χρησιμοποιεί συχνά την τέχνη της για να μας φτιάξει την διάθεση και να μιλήσει ακόμα και για δύσκολα θέματα, όπως αυτό της ψυχικής υγείας και των κρίσεων πανικού. Πρόκειται άλλωστε για δύο εξαιρετικά επίκαιρα ζητήματα, κυρίως στην εποχή της καραντίνας και της αβέβαιης, ανησυχητικής κατάστασης που επικρατεί στον έξω κόσμο.

Η Μαρία λοιπόν έβαλε τα δυνατά της για να μας χαρίσει μία αισιόδοξη, προσωπική ματιά σε μία χρονική περίοδο που την έχουμε περισσότερο ανάγκη, δημοσιεύοντας ένα νέο σχέδιο με «οδηγίες επιβίωσης» για το πώς μπορούμε να περάσουμε τις ημέρες της καραντίνας φροντίζοντας τους εαυτούς μας όσο καλύτερα γίνεται. Από yoga μέχρι μάσκες ομορφιάς και ξεχασμένα, ντροπιαστικά πράγματα του παρελθόντος, ο ινσταγκραμικός της πίνακας είναι σίγουρα μία φωτεινή ηλιαχτίδα σε μία δύσκολη και σκοτεινή στιγμή της ανθρωπότητας.

Φυσικά οι ακόλουθοί της εκτίμησαν ιδιαιτέρως την νέα της ανάρτηση και το σχέδιο έγινε viral στα ελληνικά social media σχεδόν αμέσως. Από το προφίλ της η Little Miss Grumpy προσέφερε επίσης συμβουλές για ήρεμες ημέρες και έκανε ακόμα και live μάθημα ζωγραφικής για όσους αναζητούσαν τρόπους να απασχοληθούν.

Ας μιλήσουμε καταρχάς για την τέχνη του σχεδίου και πώς μπήκε στη ζωή σου. Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στο να σχεδιάζεις και ποιες οι μεγαλύτερες δυσκολίες/προκλήσεις;
Η αγάπη μου για τη ζωγραφική ξεκίνησε από όταν ήμουν τριών ετών, όταν παίζαμε με τις ώρες με τον πατέρα μου σχεδιάζοντας και χρωματίζοντας. Μετά αναλύαμε και χαζεύαμε εικόνες από παραμύθια, φανταζόμασταν ποιος μπορεί να μένει σ’ αυτό το μικρό σπιτάκι και πού στο καλό πηγαίνει αυτή η πάπια με τα παπάκια της. Η μητέρα μου με έμαθε να τολμάω και να παλεύω για τα πάντα. Ήμουν στην αγκαλιά της, μωρό που θήλαζε ακόμα, όταν εκείνη χρωμάτιζε επαγγελματικά διαφάνειες με «Μικιμάους», προτού η δουλειά της αντικατασταθεί από τα ψηφιακά μέσα. Όλα αυτά κάπου σε πάνε, σου δίνουν ερεθίσματα και βάσεις.Η στιγμή που αντικρίζεις στο χαρτί μπροστά σου αυτό που σκεφτόσουν είναι μαγική. Μπορεί να μην είναι όπως ακριβώς το είχες φανταστεί, αλλά το τόλμησες. Πολλά από τα σχέδια μπορεί να αστοχούν, αλλά αυτά τα ένα-δύο που βγαίνουν καλά, σου παίρνουν το μυαλό. Αυτή είναι η δυσκολία και όλη η γοητεία.

Πώς περνάς τις περισσότερες ώρες σου στην απομόνωση της καραντίνας;
Για εμένα δεν έχει μεγάλη διαφορά η ζωή μου πριν και μετά. Δεν βγαίνω πολύ από το σπίτι τον χειμώνα. Δουλεύω από το σπίτι έτσι κι αλλιώς και συνεχίζω, ζωγραφίζω, κοιμάμαι όποτε θέλω και ξυπνάω όποτε θέλω. Κάνω μάσκες ομορφιάς, με παίρνει ο ύπνος και με αυτές καμιά φορά. Διαβάζω ένα εξαιρετικό βιβλίο, ευτυχώς μεγάλο, παραδίδω online μαθήματα ζωγραφικής μέσω live στο Instagram. Υποδύομαι ότι κάνω γυμναστική, αλλά κάτι δεν κάνω καλά γιατί την επόμενη δεν είμαι πιασμένη. Προσπαθώ να μην βλέπω ειδήσεις αλλά να διαβάζω άρθρα από έγκυρα sites. Καμιά φορά με λούζει κρύος ιδρώτας από τον πανικό και βλέπω βίντεο με γάτες για να ξεχαστώ.

Είσαι μόνη ή με συγκατοίκους;
Έχουμε μαζευτεί όλη η οικογένεια στο πατρικό. Πέντε άτομα και δύο σκυλιά σε εξήντα τετραγωνικά. Θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί σε αυτό. Δεν βγαίνουμε να πάμε ούτε στο φούρνο. Φτιάχνει η γιαγιά μου η Πιπίνα ψωμί.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζεις;
Δεν ξέρω τι είναι πιο δύσκολο. Θα πω πως είναι όλο αυτό το άγχος που προκύπτει και από τις συνεχείς κακές ειδήσεις που είτε παρακολουθώ είτε όχι, φτάνουν στα αφτιά μου μέσω των γονιών μου που τα συζητάνε. Αλλά κι όλο το θέμα με το οικονομικό κομμάτι που ο καθένας μας έχει να τραβήξει. Έχουμε μια οικογενειακή ταβέρνα κοντά πενήντα χρόνια και πρώτη φορά την κλείνουμε. Είναι περίεργο που καθόμαστε όλοι μαζί Κυριακή μεσημέρι να φάμε. Όμορφο, αλλά περίεργο.

Ποια τρία θετικά πιστεύεις ότι μπορεί να προκύψουν από όλο αυτό;
Η ευκαιρία που μας δίνεται να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας για κάποιο μεγάλο διάστημα που σίγουρα πολλοί αποφεύγαμε. Θα μας βοηθήσει να ξεσκαρτάρουμε τις σκέψεις μας, να μας δούμε λίγο κατάματα, να μάθουμε να μας αντέχουμε. Ο πλανήτης θα πάρει μια ανάσα. Μικρή αλλά τόσο σημαντική. Θα μάθουμε να εκτιμάμε περισσότερο την ελευθερία μας, τους φίλους, τις συναθροίσεις, τις αγκαλιές και τα φιλιά.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις όταν βγεις έξω;
Θα πάω σουπερμάρκετ. Το ξέρω πως μπορώ να το κάνω και τώρα αλλά δεν το κάνω, παραγγέλνουμε τα πράγματα από μια λίστα που μαζεύεται κάθε εβδομάδα. Θέλω να πεταχτώ στο σουπερμάρκετ να πάρω δυο πράγματα, ασήμαντα, ένα σιρόπι σφενδάμου και ginger ale ας πούμε.

Έχεις κάποιο μήνυμα για τους υπόλοιπους;
Ας είμαστε όπως θέλουμε, ας κοιτάμε το ταβάνι με τις ώρες, ας κοιμόμαστε σαν τις αρκούδες, ας περνάνε οι μέρες χωρίς να κάνουμε τίποτα παραγωγικό ή κάνοντας μόνο παραγωγικά πράγματα, ας τρώμε υγιεινά ή ας τρώμε ότι θέλουμε. Τελευταία φορά που είχαμε τόσο ελεύθερο χρόνο ήταν το καλοκαίρι της έκτης δημοτικού προς την πρώτη γυμνασίου. Μην χάνετε το χιούμορ σας.