Άλλοι γυμνάζονται, άλλοι τραγουδάνε και άλλοι μάς διαβάζουν παραμύθια
Κορίτσια σε απομόνωση: Ασπρόμαυρα πορτρέτα από τις καραντίνες
Η ειλικρινής όμορφη και μελαγχολική πλευρά της καραντίνας
Ο λογαριασμός Instagram «Girls of Isolation» της Olivia Gatwood δημιουργεί ασπρόμαυρα κολάζ από φωτογραφίες-πορτρέτα της καραντίνας
«Καθώς στεκόμουν μισόγυμνη στην κουζίνα, αδειάζοντας σχολαστικά κουτιά και μεταφέροντας τρόφιμα από τις τσάντες στο ψυγείο, το βάρος της πανδημίας του κορωνοϊού με χτύπησε. Αισθάνθηκα πάρα, πάρα πολύ λυπημένη. Αποφάσισα να το απαθανατίσω με ένα αυτο-πορτρέτο. Είχα δει το “Portrait of a Lady On Fire” το προηγούμενο βράδυ και με είχε συνεπάρει η ιδέα του έρωτα ως μία πράξη μαρτυρίας και το πώς στην απομόνωση εγώ είμαι ο μόνος μάρτυρας του εαυτού μου, πράγμα που νομίζω ότι αποτελεί τη βάση κάθε αυτο-πορτρέτου», ανέφερε η Olivia Gatwood στο αμερικανικό Elle.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το «Girls of Isolation». Ακόμα και την περίοδο της καραντίνας οι φωτογραφίες που γεμίζουν τα social media είναι επιτηδευμένες. Είτε πρόκειται για εικόνες που τραβήχτηκαν την προ του κορωνοϊού εποχή, είτε για φωτογραφίες που βγήκαν μετά από υπερβολικά πολύ προετοιμασία, με βασικό σκοπό να μάς δείξουν πόσο καλά και περιποιημένα εκμεταλλεύονται την καραντίνα οι πρωταγωνιστές τους.
Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που οι περισσότεροι συνεχίζουμε να μην ταυτιζόμαστε με τα άτομα που ακολουθούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η υπέρμετρη αισιοδοξία, η χαρά για τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, η υπερβολική προσπάθεια για τέλεια outfits και μακιγιάζ μέσα στο σπίτι δεν συναντώνται στις ζωές της πλειοψηφίας αυτή την περίοδο. Πιθανότατα, μάλιστα, δεν συναντώνται καν στις ζωές των περισσότερων που κάνουν αυτές τις δημοσιεύσεις. Σε ειλικρινείς συζητήσεις με φίλους και γνωστούς, ανακαλύπτουμε πως οι πιο πολλοί αισθάνονται συχνά μελαγχολία μέσα στην κατάσταση της καραντίνας, φοράνε αποκλειστικά φόρμες και πιτζάμες, αν όχι και μόνο εσώρουχα, και περνάνε τις ώρες και τις μέρες τους τριγυρνώντας απλά στα δωμάτια του σπιτιού, παρά κάνοντας κάτι πράγματι παραγωγικό.
Αυτή, μάλλον, είναι αιτία που ο λογαριασμός «Girls of Isolation» μάς γεμίζει με μία οικειότητα. Αφότου η Gatwood, η οποία στα 28 της έχει ήδη καταφέρει να είναι διεθνώς αναγνωρισμένη για τα ποιήματά της, ανάρτησε το δικό της μελαγχολικό ασπρόμαυρο αυτο-πορτρέτο, ζήτησε από τους ακολούθους της να της στείλουν τα δικά τους, ώστε να φτιάξει ένα κολάζ. Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι μέσα σε 24 ώρες έφτασαν στα μηνύματά της εκατοντάδες τέτοιες φωτογραφίες, τις οποίες βρήκε όλες τόσο όμορφες, ώστε να θεωρεί άδικο να επιλέξει τις καλύτερες ανάμεσά τους. Τι έκανε; Δημιούργησε στο Instagram το «Girls of Isolation» για να τις συμπεριλάβει όλες.
Η Gatwood δεν θέτει αυστηρούς προσδιορισμούς στο ποιος μπορεί να στείλει φωτογραφία. Αρκεί αυτό το άτομο να αυτοπροσδιορίζεται ή να αισθάνεται ότι συνδέεται με τη λέξη «κορίτσι». Η ίδια αναφέρει ότι στα δικά της μάτια ξεχωρίζουν τα αυτο-πορτρέτα, όπου πρωταγωνιστεί η αυθεντικότητα της στιγμής, παρά μία κατασκευασμένη και ποζάτη ομορφιά. Συγκεκριμένα, αναφέρει για την αξία των αυτο-πορτρέτων που βλέπουμε στο «Girls of Isolation»: «Δεν νομίζω ότι στα κορίτσια δίνεται αρκετή αυτονομία, όσον αφορά τη σωματικότητά τους, αλλά και τους χώρους που καταλαμβάνουν. Ένα αυτο-πορτρέτο, για παράδειγμα, σε μία κρεβατοκάμαρα, συνδυάζει και τα δύο αυτά στοιχεία. Ξαφνικά, το κορίτσι μπορεί να ελέγξει πώς θέλει να την βλέπουν και κάθεται σε έναν χώρο που η ίδια έχει σχεδιάσει. Οπότε, ακόμα και αν κάποιος δεν στείλει στον λογαριασμό, νομίζω ότι η λήψη ενός πορτρέτου του εαυτού του αυτή τη στιγμή ίσως καταπραΰνει τα συναισθήματα που προκύπτουν από την έλλειψη ελέγχου. Ακόμα κι αν το συναίσθημα είναι μικρό, ακόμα κι αν κρατήσει για λίγο».
Αυτο-πορτρέτα καραντίνας από το «Girls of Isolation»