Πώς λούζεσαι στο διάστημα;

Το πρωί της 27ης Απριλίου 2020, μετά από 205 μέρες στο διάστημα και 86,9 εκατομμύρια μίλια εκεί έξω, η 42χρονη Jessica Meir επέστρεψε στη Γη έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή της. Νωρίτερα φέτος, η Meir και η συνάδελφός της αστροναύτης Christina Koch (η οποία αυτή τη στιγμή κατέχει και το ρεκόρ της γυναίκας με τη μεγαλύτερης διάρκειας διαστημική πτήση στην ιστορία), μας έδωσαν μία γεύση του τι σημαίνει ένα 24ωρο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εξηγώντας ακόμα και λεπτομέρειες ομορφιάς όπως πώς είναι να λούζεσαι με μηδενική βαρύτητα ή πώς είναι μία καθημερινή ρουτίνα στη δουλειά, κάνοντας ας πούμε ένα διαστημικό περίπατο. Οι δύο τους αποτελούσαν την πρώτη διαστημική αποστολή με μόνο γυναίκες μέλη.

«Αυτοί που άνοιξαν το δρόμο για να είμαστε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα έχουν την απεριόριστη εκτίμησή μας… Ήταν πραγματικά μία απίστευτη εμπειρία και είναι δύσκολο να περιγράψεις με λέξεις τον συνδυασμό των συναισθημάτων που έχεις όταν ανοίγεις για να βγεις, για πρώτη φορά, την πόρτα του διαστημόπλοιου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που βγήκα από το σκάφος και κοίταξα κάτω και είδα μόνο τις μπότες μου και τη Γη από κάτω. Ένα υπέροχο θέαμα, πολύ συγκινητικό. Βγήκαμε έξω, κάναμε τη δουλειά που έπρεπε να κάνουμε και ήμασταν τυχερές γιατί μας έμεινε και λίγος χρόνος για να κοιτάξουμε κάτω και να απολαύσουμε τη θέα. Σίγουρα έχουμε πάρει ενθάρρυνση από μέντορες στους οποίους βλέπω τον εαυτό μου σε όλη μου τη ζωή και καταλαβαίνω ότι κι εμείς οι δύο μπορεί να προσφέρουμε το ίδιο σε μελλοντικούς αστροναύτες ή εξερευνητές κάθε είδους ή σε όποιον κυνηγάει το όνειρό του. Καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα ιστορικό κατόρθωμα και περνάει μία μεγάλη ευθύνη σε άλλους ανθρώπους. Όπως έχουμε δει στη ζωή μας είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάποιος να ταυτιστεί με κάποιον άλλο, να μοιραστεί μία εμπειρία μαζί του είτε είναι επειδή έχουν παρόμοιο background, είτε για το ποιά είναι η εμφάνισή τους, είτε για το ότι έχουν τα ίδια μακριά σγουρά καφέ μαλλιά, είτε για ο,τιδήποτε, ποιός ξέρει. Είμαστε πολύ χαρούμενες που είμαστε οι πρώτες γυναίκες που το κατάφεραν και ελπίζουμε σε λίγα χρόνια να είναι κάτι πολύ εύκολο να κάνει κανείς».

Η Jessica Meir μαζί με άλλα δύο μέλη του πληρώματος της NASA, άφησαν τη Γη, από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, το χάραμα της 25ης Σεπτεμβρίου 2019, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στις 17 Απριλίου 2020, η Meir επέστρεψε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο από αυτόν που άφησε. Η επιστροφή στη Γη είναι πάντα δύσκολη, προκαλεί μία δυσάρεστη αίσθηση που θυμίζει τρακάρισμα με αυτοκίνητο ενώ το σώμα προσπαθεί να συνηθίσει ξανά στην αίσθηση της βαρύτητας, κάτι που προκαλεί ναυτία. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με την αίσθηση να επιστρέφεις στη Γη και να βρίσκεσαι στο μέσον μίας θανατηφόρας πανδημίας. Ακόμα πιο δύσκολο αν είσαι από τους ανθρώπους που τους αρέσουν οι αγκαλιές, όπως λέει ότι είναι η Meir, η οποία πέρασε μία εβδομάδα σε καραντίνα. Για συμπαράστασή της είχε μερικά μέλη της οικογένειάς της και φίλους συναδέλφους της από τη NASA οι οποίοι όλοι ήδη είχαν μπει σε καραντίνα επί δύο εβδομάδες πριν συναντήσουν την Jessica. «Οι πρώτες ώρες είναι περίεργες. Προσπαθείς να πιάσεις το κινητό σου ή την ταμπλέτα και νομίζεις ότι ζυγίζουν 15-18 κιλά ενώ το μυαλό σου γνωρίζει ότι δεν είναι έτσι. Απομόνωση στη Γη, μετά την απομόνωση στο διάστημα. Επτά μήνες μετά και ακόμα δεν μπορώ να αγκαλιάσω τους δικούς μου», λέει η Jessica η οποία έχει διπλή εθνικότητα, Αμερικανική και Σουηδική.

H αστροναύτης, πριν συμμετάσχει σε αυτή την αποκλειστικά γυναικεία βόλτα στο σκοτεινό διάστημα με τη συνάδελφό της Christina Koch, της άρεσε να αγγίζει τέτοιου είδους άκρα στην καριέρα της, όπως να κάνει καταδύσεις στα παγωμένα νερά της Ανταρκτικής μελετώντας την καταδυτική συμπεριφορά του αυτοκρατορικού πιγκουίνου σαν μέρος του διδακτορικού της στη θαλάσσια βιολογία.

Από μιά άποψη όμως, οι δύο γυναίκες είχαν συνηθίσει στην απομόνωση, ζώντας μέσα στους μικρούς χώρους του διαστημικού σκάφους, μιλώντας με τις οικογένειές τους μέσω βιντεοκλήσεων, κάνοντας γυμναστική ή να παίρνουν τα λαχανικά τους με ειδικό ντελίβερι.

Στις αναρτήσεις της στο ίνσταγκραμ, η Jessica πάντα αφήνει μηνύματα με συμβολισμό, όπως για παράδειγμα μία σειρά φωτογραφιών από σύννεφα που καλύπτουν τη Γη, με ημερομηνία 19 Μαρτίου, και το σχόλιο «Όλα είναι φευγαλέα στη φύση. Η καταιγίδα πάντα κοπάζει».

Στις 9 Ιανουαρίου 2020, η άλλη αστροναύτης της NASA, η Christina Koch, συμπλήρωσε 300 μέρες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Λίγες μόνο μέρες πριν είχε καταφέρει ένα ρεκόρ, της μεγαλύτερης σε διάρκεια πτήσης στο διάστημα από γυναίκα ολοκληρώνοντας 288 μέρες.

H καθημερινή ζωή στο διάστημα, καταγράφεται από τους αστροναύτες, άντρες και γυναίκες, με τον δικό τους τρόπο, παρουσιάζοντας μικρές ιδιαίτερες λεπτομέρειες που για εμάς μπορεί να φαίνονται αξιοπερίεργα, με φωτογραφίες που ποστάρουν στους λογαριασμούς τους στα κοινωνικά δίκτυα.

Η αστροναύτης Karen L. Nyberg, μηχανικός πτήσης στο πλήρωμα του Expedition 36 έζησε σχεδόν 6 μήνες στο διάστημα. Σε διάφορες αναρτήσεις της στο Twitter είχε δείξει διάφορες στιγμές της καθημερινότητάς της όπως «μία μικρή στιγμή της στο χώρο ραψίματος στο διαστημικό σταθμό, ένα απόγευμα Σαββάτου, με λίγο προσωπικό χρόνο».

Η ίδια εξηγεί και πώς γίνεται το λούσιμο στο διάστημα: 

Στο διάστημα δεν υπάρχει ντούς για να λουστείς. Ακόμα κι αν υπήρχε, το νερό δεν θα έπεφτε προς τα κάτω αλλά θα διασκορπιζόταν στο χώρο σε μικρές σταγόνες. Η Κάρεν λέει ότι αυτά που χρειάζεται για λούσιμο είναι: μία μικρή σακούλα με ζεστό νερό, ένα μπουκάλι σαμπουάν που δεν χρειάζεται ξέβγαλμα, μια πετσέτα και μία χτένα.

«Ξεκινάω πιέζοντας τη σακούλα για να βγει ζεστό νερό από μία τρύπα επάνω στο κεφάλι μου, βλέποντας στον καθρέφτη πώς να το κατευθύνω. Μερικές φορές το νερό απομακρύνεται από το σημείο που είσαι οπότε πρέπει να προσπαθείς να το πιάσεις. Μετά απλώνω το νερό στο κεφάλι μου μέχρι τις άκρες των μαλλιών μου».

Η Κάρεν προσπαθεί να κρατάει τα μαλλιά της με τέτοιο τρόπο, σαν να στέκονται όρθια πάνω από το κεφάλι της. Με τον ίδιο τρόπο που άπλωσε το νερό, απλώνει και το σαμπουάν και κάποιες φορές το διευκολύνει να πάει παντού στα μαλλιά, χρησιμοποιώντας τη χτένα και την πετσέτα για να μπορέσουν να καθαριστούν καλά οι τρίχες. Με την πετσέτα γίνεται και το στέγνωμα των μαλλιών -πετσέτα η οποία θα ξαναχρησιμοποιηθεί γιατί, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, στο διάστημα δεν υπάρχει πολύς χώρος για πολλά πράγματα. Μετά το στέγνωμα η Κάρεν προσθέτει λίγο ακόμα νερό για να ολοκληρώσει το λούσιμο με μία αίσθηση φρεσκάδας.

Το εντυπωσιακό έρχεται τώρα, καθώς τα μαλλιά στεγνώνουν. Καθώς το νερό εξατμίζεται, μετατρέπεται σε υγρασία στον αέρα και το κλιματιστικό σύστημα θα συγκεντρώσει αυτή την υγρασία για να την επεξεργαστεί και να την μετατρέψει σε πόσιμο νερό. Τελευταίο πέρασμα με τη χτένα και είναι έτοιμη.

«Όσο στεγνώνουν τα μαλλιά τα αφήνω ελεύθερα. Μετά, τα περνάω ξανά σε αλογοουρά».