Μικροπράγματα του έξω που η καραντίνα μας έκανε να ξεχάσουμε

«Επιστροφή στην κανονικότητα», μία φράση που αρχικά ακούγεται τόσο ανακουφιστική όσο οι πρώτες ανοιξιάτικες ζέστες μετά από έναν δύσκολο χειμώνα. Μας γεμίζει ζωντανές εικόνες ξεγνοιασιάς και μας προτρέπει να τρέξουμε στα δρομάκια της Αθήνας για εξερεύνηση. Με μία δεύτερη σκέψη όμως, συχνά προκαλεί και αμφιβολίες, ενστάσεις και αμηχανία. Ποια ακριβώς είναι η κανονικότητά μας πλέον; Και πόσο σοφό είναι να θέλουμε να επιστρέψουμε σε εκείνη;

Όσοι υπήρξαμε αρκετά τυχεροί ώστε να έχουμε μείνει σπίτι όλον αυτόν τον καιρό, προστατεύοντας τους εαυτούς αλλά και τους γύρω μας, μετράμε πάνω από 45 ημέρες κλεισμένοι σε κουκούλια. Όταν το έξω απειλεί να σε βλάψει, βρίσκεις το θάρρος και τη μέθοδο για να μετατρέψεις το μέσα σε ολόκληρο κόσμο. Και έτσι, όταν επιτέλους κάποιος σου πει πως σιγά-σιγά μπορείς να ξεμυτίσεις, ίσως πλέον να έχεις ξεχάσει τον τρόπο. Ίσως να φοβάσαι να περπατήσεις ξανά ελεύθερος, κυρίως αν ο αόρατος εχθρός εξακολουθεί να παραμονεύει. Ίσως το κουκούλι να μοιάζει πιο σίγουρο.

Ιδού λοιπόν ορισμένα μικροπράγματα της ζωής πριν την πανδημία που μάλλον δεν έχεις ακόμα θυμηθεί και που σίγουρα θα σου δώσουν κίνητρο να κάνεις τα πρώτα σου βήματα εκτός σπιτιού. Με ασφάλεια αλλά και όρεξη.

To «θα βάλω τα καλά μου»
Οι περισσότεροι από εμάς 40 ημέρες τώρα, πλένουμε και ξαναφοράμε τις ίδιες φόρμες και πιτζάμες. Η ντουλάπα μας μοιάζει σαν ανεξερεύνητη σπηλιά και τα ρούχα του «έξω» μάλλον μαζεύουν σκόνη. Όμως με την σταδιακή άρση της καραντίνας έρχεται και ο καλός καιρός. Δηλαδή η πιο καλή αφορμή να φορέσουμε τα καλοκαιρινά μας και να προχωρήσουμε στο επόμενη κεφάλαιο της χρονιάς, φρέσκοι και φωτεινοί. Έχει μία ωραία χαρά να το αναρωτιέσαι τι θα βάλεις κάθε πρωί.

Οι βόλτες
Χωρίς να στέλνεις μηνύματα, να φοράς αθλητικά και να σκέφτεσαι πως πρέπει να γυρίσεις γρήγορα στο σπίτι. Μόνος ή με παρέα, ξεκινάς χωρίς ιδιαίτερο λόγο να περπατάς με τον ρυθμό που σου ταιριάζει και να ελίσσεσαι ανάμεσα σε όμορφα στενάκια, φωτισμένα από το χρυσό φως του ήλιου ή το ασημί του φεγγαριού. Ο Μάιος είναι ιδανικός για μακρινούς περιπάτους. Και πλησιάζει ολοταχώς.

Το κραγιόν
Και η μάσκαρα. Και οι σκιές. Και το ρουζ. Και τα γκλίτερ. Και εκείνο το απολαυστικό «κλικ-κλακ» που κάνουν οι συσκευασίες του μακιγιάζ όταν τις κουνάς από το ένα μέρος στο άλλο για να ετοιμαστείς. To δέρμα μας έχει ξεκουραστεί και είναι έτοιμο για στόλισμα. Με το πρώτο άγγιγμα της πούδρας στο μάγουλο, η διάθεση για έξω θα ανέβει αμέσως.

Τα μποτέ
Τίποτα δεν σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα από την περιποίηση. Χρωματιστά νύχια, σωστό πεντικιούρ, η μυρωδιά του λαδιού για τα χέρια που σου είχε λήψει. Περιοδικά το ένα πάνω στο άλλο στον καναπέ αναμονής, ανάλαφρες συζητήσεις, φωνές με αισιοδοξία στην χροιά τους. Ο πιο φθηνός και απολαυστικός τρόπος να κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου. Επέλεξε ένα μανό που συνήθως το αγνοείς. Ας κάνουμε καινούργια πράγματα.

Τα μαλλιά
«Το πιο σημαντικό πράγμα που χρειάζεται να έχει μία γυναίκα-εκτός φυσικά από ταλέντο- είναι ένας καλός κομμωτής,» είχε πει κάποτε η Joan Crawford. Και μάλλον είχε δίκαιο. Με κάθε τούφα ψαλίδας που φεύγει από πάνω μας, ας φύγουν μαζί και οι ανήσυχες σκέψεις. Ας εξαφανιστεί ο φόβος μαζί με την ρίζα!

Οι λιχουδιές του δρόμου
Μυρωδιές που είναι αδύνατον να μην σε δελεάσουν, ακόμα και αν δηλώνεις χορτάτος. Χρώματα που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα και σε προκαλούν περαιτέρω. Το street food είναι αυτό που νοστιμεύει την πόλη και ικανοποιεί τις λιγούρες της στιγμής με τον πιο ωραίο τρόπο. Τι θα ήταν άλλωστε μια εξόρμηση στο κέντρο χωρίς ένα παγωτό στο χέρι;

Tα θερινά σινεμά
Ό,τι πιο όμορφο έχει να προσφέρει το καλοκαίρι στην πόλη και, ευτυχώς, δεν θα το στερηθούμε ούτε και φέτος. Δεν έχει σημασία ποιο έργο θα επιλέξεις να δεις, απλώς απολαμβάνεις τον ουρανό, την χαλαρή ατμόσφαιρα, το hot dog και την μπίρα Για μία πραγματικά μαγική εμπειρία, το Σινέ Παρί με θέα την Ακρόπολη είναι ο ιδανικός προορισμός.

Τα ραντεβού με φίλους
Ας λήξουν οι βιντεοκλήσεις! Ακόμα και αν οι αγκαλιές είναι επίφοβες, το να βρεθείς ξανά με όλα εκείνα τα άτομα που έχεις επιλέξει για παρέα θα σε κάνει αμέσως να αισθανθείς πως η ζωή επιστρέφει σε ομαλούς ρυθμούς. Ένα χαμόγελο από την κολλητή σου φίλη και ένα αστείο της στιγμής είναι αρκετά για να σου θυμίσουν πως δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.

Οι μουσικοί του δρόμου
Σε έναν και μόνο περίπατο μπορείς να συναντήσεις ολόκληρη ορχήστρα. Ακορντεόν, νταμς, κιθάρες, ξυλόφωνα, βιολιά. Και να ακούσεις τραγούδια κάθε είδους, χρονικής στιγμής και γλώσσας. Aπό το Άστα Τα Μαλλάκια Σου μέχρι το Besame Mucho, το Let It Be και το Despacito. Να είσαι γενναιόδωρος. Και στα παλαμάκια και στα χρήματα που θα αφήσεις.