Τα κομμωτήρια άνοιξαν. Πώς ήταν η πρώτη μέρα λειτουργίας;

Πρέπει να φορούν τελικά και οι πελάτες μάσκα και γάντια; Ποιες υπηρεσίες θα μπορούμε και ποιες όχι να κάνουμε τώρα στα κομμωτήρια; Θα βρω ραντεβού ή θα μπω σε λίστα αναμονής για 2 μήνες; Αυτές είναι μόνο μερικές από τις απορίες που είχαμε όταν συζητούσαμε ότι θα ανοίξουν επιτέλους τα κομμωτήρια. Μετά από 40 ημέρες καραντίνας και πειραματισμών με βαφές στο σπίτι παρακολουθώντας βίντεο στο youtube, ήρθε επιτέλους η στιγμή να περιποιηθεί τα μαλλιά και τα άκρα μας ένας επαγγελματίας. Μόνο που τίποτα δεν είναι όπως το αφήσαμε.

Σύμφωνα με τα νέα μέτρα, πελάτες και εργαζόμενοι θα πρέπει να φορούν υποχρεωτικά μάσκα (κάτι που αναιρέθηκε τελικά για τους πελάτες), οι θέσεις εργασίας να έχουν δύο μέτρα απόσταση η μία από την άλλη και το στέγνωμα με πιστολάκι θα γίνεται μόνο με ανοιχτά παράθυρα και πόρτες, ώστε να ανανεώνεται ο αέρας. Τα γάντια μιας χρήσης είναι υποχρεωτικά ενώ εργαλεία και καθίσματα πρέπει να αποστειρώνονται μετά από κάθε χρήση.

Στις 4 Μαΐου, τα κομμωτήρια άνοιξαν τις πόρτες τους για να υποδεχθούν τους πρώτους πελάτες, τηρώντας φυσικά όλα τα απαραίτητα νέα μέτρα. Μιλήσαμε με δύο επαγγελματίες του χώρου, τη Δήμητρα Δανίκα που διατηρεί hair & nail salon στο Κολωνάκι και την Άννα Κατσουγκρή, ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου Hairiffic στο Πέραμα, για να μας πουν την εμπειρία τους.

«Είχα πολλή αγωνία για την πρώτη μέρα. Αγχωνόμουν για τον συντονισμό διότι αν υπάρξει καθυστέρηση σε κάποιο ραντεβού είτε από τη μεριά του πελάτη είτε από εμάς, μπορεί να συγκεντρωθούν περισσότερα από το επιτρεπτό όριο άτομα στο χώρο. Ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά, υπήρξε απόλυτη συνέπεια στα ραντεβού και αποφύγαμε τα απρόοπτα», εξηγεί η Δήμητρα μετά από μία γεμάτη πρώτη ημέρα.

Ψάχνοντας για ραντεβού

Όπως σε πολλά κομμωτήρια, έτσι και στο Hairiffic τα ραντεβού της πρώτης ημέρας, αλλά και των επόμενων ημερών, είχαν κλείσει ήδη 2 εβδομάδες πριν την επίσημη άρση των περιοριστικών μέτρων. «Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, είχαμε συχνή επικοινωνία με τις πελάτισσες, τους δίναμε οδηγίες πώς να κάνουν μόνες τους κάποιες βαφές, ώστε να προστατεύσουν τα μαλλιά τους και όταν έρθουν σε εμάς να μην έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες αποτυχημένων πειραμάτων» σχολιάζει η Άννα και προσθέτει «Βέβαια το μεγαλύτερο άγχος τους ήταν πότε θα ανοίξουμε. Από την δεύτερη εβδομάδα της καραντίνας μας ρωτούσαν αν ξέρουμε κάτι και ζητούσαν να είναι το πρώτο ραντεβού όταν επιτραπεί ξανά η λειτουργία μας. Είμαστε ήδη κλεισμένοι για ένα μήνα».

Την ίδια κατάσταση περιγράφει και η Δήμητρα με τις πελάτισσες να της στέλνουν αγχωμένα μηνύματα για τα ραντεβού που δεν πρόλαβαν να πραγματοποιήσουν και για εκείνα που θα ήθελαν να κλείσουν. «Μας ζητούσαν να πάμε σε κατ' οίκον επίσκεψη, έστω και off the record και εξηγούσαμε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Εγώ ήμουν αρκετά ενεργή στο Instagram και είχα επικοινωνία με αρκετό κόσμο δίνοντας συμβουλές και tips όσο μπορούσα. Όμως ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα που ανακοινώθηκε ότι θα ανοίξουμε στις 4 Μαΐου, λάμβανα πολλά μηνύματα στη σελίδα που ζητούσαν ραντεβού. Αποφασίσαμε να δουλέψουμε με διευρυμένο ωράριο, αλλά ακόμα κι έτσι είμαστε ήδη κλεισμένοι για 2 με 3 εβδομάδες. Οι πελάτισσες που ήρθαν σήμερα, έκλεισαν από τώρα ραντεβού για τον επόμενο μήνα από άγχος μήπως δεν βρίσκουν».

Με ποιον τρόπο εξυπηρετείς όμως τον κόσμο όταν υπάρχει τόση ζήτηση; Ακολουθείται σειρά προτεραιότητας σύμφωνα με το πόσο νωρίς έστειλες μήνυμα για ραντεβού ή υπάρχει άλλη λογική; Τόσο η Άννα, όσο και η Δήμητρα εξηγούν ότι έδωσαν προτεραιότητα σε πιο απλές ή «επείγουσες» υπηρεσίες, όπως η βαφή ρίζας, το ρεφλέ ή το κούρεμα. Πιο χρονοβόρες τεχνικές όπως η ολική αλλαγή χρώματος ή οι ανταύγειες προσπάθησαν να τις βάλουν αργότερα, προς το τέλος του μήνα ή συνέστησαν στις πελάτισσες να τις αναβάλλουν για λίγο. Ο λόγος είναι φυσικά η έλλειψη χρόνου, αφού μπορούν καθημερινά να εξυπηρετήσουν λιγότερα άτομα και στο ενδιάμεσο πρέπει να γίνεται απολύμανση, γεγονός που προσθέτει έξτρα χρόνο μεταξύ των ραντεβού για ασφάλεια. Όπως καταλαβαίνετε, τέλος τα 3ωρα και τα 5ωρα στα κομμωτήρια για λίγο καιρό.

Νέα μέτρα ή ολική ανακαίνιση;

Οι υποχρεωτικές αποστάσεις, η αποστείρωση και τα προϊόντα μιας χρήσης ακούγονται σχετικά απλά, πώς μεταφράζεται όμως αυτό στην πραγματικότητα για τον επαγγελματία;

Στη Dimitra Danika τοποθετήθηκαν πλέξιγκλας μεταξύ υπαλλήλου και πελάτη στη ρεσεψιόν και στο μανικιούρ. Δεν υπάρχουν θέσεις αναμονής, ενώ μπέρτες, πετσέτες και ποτήρια είναι μιας χρήσης ώστε να πετιούνται μετά από κάθε ραντεβού. Οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν προκειμένου να υπάρχουν τα 2 μέτρα απόσταση, παντού στο χώρο υπάρχουν αντισηπτικά και τα άτομα που μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα σε αυτόν είναι 11, εκ των οποίων 7 οι υπάλληλοι. Φυσικά, εκτός από τους υπαλλήλους, γίνεται ενημέρωση στους πελάτες να εισέρχονται στο χώρο με μάσκα και γάντια. Για παν ενδεχόμενο όμως, υπάρχουν και έξτρα σε περίπτωση που κάποιος ξεχάσει να φέρει δικά του. Μετά από κάθε χρήση γίνεται απολύμανση στα εργαλεία και οι πόρτες του χώρου παραμένουν διάπλατα ανοιχτές για να ανανεώνεται ο αέρας. 

Παρόμοιο είναι και το σκηνικό στο Hairiffic όπου ο κλίβανος που αποστειρώνονται τα εργαλεία μεταφέρθηκε από την κουζίνα εντός του σαλονιού ώστε να βλέπουν οι πελάτες ότι γίνεται αποστείρωση μετά από κάθε χρήση. Οι θέσεις εργασίας αραίωσαν και εδώ, ενώ μετά από κάθε πελάτη, η θέση, ο πάγκος και γενικά ο χώρος απολυμαίνεται. Ο χώρος αναμονής στο εσωτερικό έχει και εδώ καταργηθεί, οπότε αν κάποιος προσέλθει νωρίτερα στο ραντεβού θα πρέπει να περιμένει έξω από το κατάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί το προηγούμενο και να αποστειρωθεί η θέση. Νάυλον μπέρτες και γάντια μιας χρήσης χρησιμοποιούνται ήδη, ενώ στον κατάλογο έχουν προστεθεί μάσκες, αντισηπτικά και περισσότερα εργαλεία.

Τι γίνεται αν φτερνιστείς;

Ακούγεται αστείο αλλά δεν είναι. «Αν κάποιος μέσα στο χώρο του κομμωτηρίου φτερνιστεί, τα πιστολάκια πρέπει να σταματήσουν να λειτουργούν για 10 λεπτά προκειμένου να μην μεταφέρουν τα σταγονίδια με τον αέρα» λέει η Δήμητρα ενώ εξηγεί ότι υπάρχουν κι άλλες τεχνικές δυσκολίες καθώς «στα αντρικά κουρέματα, η μάσκα ενοχλεί οπότε τους ζητάμε να βγάλουν το λάστιχο από το αυτί και να την κρατήσουν με το χέρι. Το ίδιο και από την άλλη πλευρά. Υπάρχει μια τεχνική δυσκολία σε όλο αυτό και επίσης οι πελάτες δυσανασχετούν όταν φοράνε για πολύ ώρα τη μάσκα. Δεν είναι εύκολο για κανέναν».

Αυτό που θέλουν οι γυναίκες

Θα περίμενε κανείς ότι μετά από τόσες ημέρες εγκλεισμού στην ασφάλεια του σπιτιού, η είσοδος σε ένα κομμωτήριο με κόσμο θα προκαλούσε μια νευρότητα και μια ανασφάλεια στις πελάτισσες. Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα έγιναν αλλιώς. «Μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι όλες οι πελάτισσες είχαν πολύ καλή διάθεση. Τη στιγμή που καθόντουσαν στην καρέκλα έδειχναν ανακουφισμένες, σαν να κάνουν κάτι γνώριμο που τους δίνει την αίσθηση της επιστροφής στην κανονικότητα. Ερχόντουσαν όλες πολύ χαρούμενες και πρόσεξα ότι ζητούσαν όλες χτένισμα στο τέλος. Η εικόνα ήταν ταυτόχρονα γλυκιά και αστεία: φασκιωμένες με τις μάσκες και τα γάντια και με μαλλί μπούκλα». Εντάξει, μπορεί να είχαν κάπου να πάνε, θα πω εγώ. Τι όχι; «Πολλές μου έλεγαν κιόλας ότι δεν είχαν κάπου να πάνε, θα γύριζαν σπίτι να δουλέψουν από τον υπολογιστή. Ήθελαν όμως να είναι χτενισμένες», περιγράφει η Δήμητρα γελώντας.

Μετά την επόμενη μέρα

Το πρώτο 24ωρο πέρασε, με τα επόμενα τι γίνεται; «Είμαι γενικά αισιόδοξη σαν άνθρωπος, οπότε πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά και θα βρούμε τους ρυθμούς μας. Ήμουν αυστηρή με τα μέτρα προστασίας από πριν, οπότε λίγη προσαρμογή χρειάζεται και όλα θα στρώσουν. Το πιστεύω» καταλήγει η Άννα.

Κι εγώ ελπίζω ότι θα βρω ραντεβού τον επόμενο μήνα για να ανανεώσω τις ανταύγειες μου γιατί τώρα με έχει πιάσει η αλλεργία της άνοιξης και προφανώς δεν είναι καλή εποχή να φτερνίζεσαι σε κομμωτήρια.