Ο Λάκης Γαβαλάς λέει τα πάντα για τα τακούνια

Ένα από τα πιο απολαυστικά πράγματα που μπορεί να σου προσφέρει ο Λάκης Γαβαλάς, είναι να τον ακούς να μιλάει και μάλιστα χωρίς σταματημό. Ακόμα καλύτερα αν έχει θέμα γιατί, διαφορετικά, ξεφεύγει και προσπαθείς να τον προλάβεις.

Το πρώτο του προσωπικό podcast το ξεκίνησε ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, με τίτλο «The Symbols», στην πλατφόρμα pod.gr.

Πρώτο θέμα, το μεγάλο φετίχ του Λάκη, τα Τακούνια.

Με λόγο που ελίσσεται, πολλές φορές ανοίγοντας δεύτερες και τρίτες προτάσεις που μένουν ανοιχτές, ανάμεσα σε ονόματα-ονόματα-ονόματα, πληροφορίες και φυσικά ΑΠΟΨΗ, ο Λάκης πιάνει από την Vivian Westwood και τους Πέρσες μέχρι τους Beatles και τους κουτσαβάκηδες μάγκες και, ναι, μιλάει για τα τακούνια τους. Με γνώση (αν και του ξεφεύγουν 1-2 χαριτωμένα λαθάκια) και κέφι, μιλάει επί 15’ με μουσική υπόκρουση που θυμίζει σαλόνι Λουδοβίκων και βάζει τους πάντες 12 πόντους πιο πάνω από τη γη.

«Πάντα είχα τη μανία να κάνω podcast και ευτυχώς μου δόθηκε η ευκαιρία να μπω στην παρέα του pod.gr» δηλώνει ο ίδιος περιχαρής και υπόσχεται ότι κάθε Δευτέρα θα δίνει το «παρών» στις παγκόσμιες πλατφόρμες (Spotify, Appl podcast, Google Podcasts, Pocket Casts, Overcast…) με ένα τολμηρό αλλά και γνωστικό The Symbols!

Ακούσαμε το πρώτο επεισόδιο The Symbols του Λάκη Γαβαλά και ξεχωρίσαμε:

«(…) Ιστορία: το παπούτσι με τακούνι δημιουργήθηκε για τους Πέρσες αναβάτες πολεμιστές, για να μπορούν να ανέβουν στους αναβολείς των αλόγων τους, κοντράροντας με το τακούνι. Κι έτσι, όταν σηκώνονταν για να ρίξουν το ακόντιό τους, τους κρατούσαν τα τακούνια μία ισορροπία. Άρα δεν ήταν για ανισόρροπους τα τακούνια, όπως έγινε αργότερα.

Τα παπούτσια αυτά ήρθαν στη Δύση όταν άρχισαν να τα φορούν οι πολεμιστές που μάχονταν τους Τούρκους ιδιαίτερα. Κι έτσι φθάνουμε στη Γαλλία, στον Λουδοβίκο 15ο. Άνθρωπος κοντός. Η μπούκλα, μπούκλα στο μαλλί, αλλά κοντός. Ήταν μόλις 1.62 οπότε έπρεπε να φορέσει τακούνια για να σταθεί στο ύψος του. Φοράει λοιπόν τα πρώτα του τακούνια βελούδινα, διακοσμημένα με πέτρες, με φιόγκους, με ένα τρελό πάτσγουερκ από διάφορα υφάσματα -κάτι που ενέπνευσε πολύ την Vivienne Westwood η οποία στα σόου της έβαζε πάντα αγόρια με φουσκωτά μανίκια, με βελούδα, με απλικέισιονς επάνω στα ρούχα που θα τα ζήλευαν ακόμα και οι ιεράρχες, αρχιμανδρίτες, δεσπότες κτλ. Τότε οι γυναίκες άρχισαν να δυσανασχετούν. Σου λέει, οι άντρες τόσο ψηλοί με τακούνια κι εμείς με ένα φλατ παπούτσι; Έτσι, όταν ο Λουί Κενζ είχε φτάσει πια στα 9ποντα -10ποντα, άρχισαν να τα βάζουν και οι γυναίκες, έντονα και με λίγη ατασθαλία που τελικά οι άνδρες αηδίασαν και κατέβηκαν και πήγαν στο μοκασίνι, στο νορμάλ παπούτσι.

(…) Κι αφού λοιπόν οι γυναίκες άρχισαν να ψηλώνουν, ήρθε το gipsy look και άρχισαν πάλι να χαμηλώνουν. Άρχισαν να φοράνε φλατ, πέδιλα, το boho style που εκτόπισε το τακούνι και οι παραγωγοί τακουνιών άρχισαν να δυσανασχετούν. Ενώ πουλούσαν τακούνια σε αρκετά υψηλές τιμές και οι γυναίκες τα έπαιρναν γιατί ένοιωθαν τρισδιάστατες σε αυτό το ύψος, ήρθαν τα φλατ και τους χάλασαν τη δουλειά. Έπρεπε λοιπόν να κάνουν ένα μίτινγκ όλοι αυτοί οι παπουτσάδες και να δουν τι μπορούν να κάνουν με τα ψηλοτάκουνα και ειδικά με τις γόβες. Έπρεπε να βρουν κάποιες γυναίκες -σύμβολα και κάποιους σχεδιαστές σύμβολα.

Πάμε λοιπόν στον Ισπανο-εγγλέζο Manolo Blahnik που, ποιά δεν τον ξέρει πια, παίρνουνε και την Carrie Bradshaw από το Sex & the City για να γίνει πιο σεξουαλικό το θέμα και ξεκινάνε πάλι να κάνουνε τακούνια. Οι γυναίκες τρικλίζουνε, αν πιούν λίγο παραπάνω παραπατάνε αλλά αυτό είναι και σέξι γιατί, ποιός άντρας δεν θα ήθελε να σώσει μία γυναίκα τη στιγμή που πάει να παραπατήσει. Επίσης έχουμε περιπτώσεις όπου, σε πολλά editorial μόδας, πολλά αγόρια φοράνε τακούνια. Γυναικεία τακούνια. Τα έχω φορέσει κι εγώ. Το καλοκαίρι είναι υπέροχα με μαυρισμένο πόδι.

(….) Η μόδα όσο και να μας αφήνει αδιάφορους δεν παύει να μας κάνει να ξεφυλλίζουμε όλα τα περιοδικά και να βλέπουμε όλα τα editorials. Αυτά μας εμπνέουν στη ζωή μας. Και αν δεν το φοράμε εμείς, θα πρέπει να είμαστε ικανοί να το κρίνουμε σε αυτόν που το φοράει απέναντί μας. Δηλαδή, αν ζούμε στον Πειραιά, στην Κοκκινιά που είναι ένα πολύ ωραίο μέρος, εκεί υπάρχει ο παλιός εκείνος άντρας που και αυτός είχε βάλει λίγο παπουτσάκι με τακούνι. Ακόμα κι ο κουτσαβάκης, ο μάγκας που λέμε, το τακουνάκι του το είχε. Γιατί κι αυτός ήθελε να έχει μία γυναίκα ντάνα και δίπλα της να αισθάνεται πιο ψηλός.

(…) Έλεγα λοιπόν ότι οι πόρνες, οι οποίες είναι μία χαρά γυναίκες, είναι αυτές που έδωσαν ένα έναυσμα στον άντρα, στον εγκλωβισμένο άντρα, να ντυθεί γυναικεία έτσι ώστε να μπορεί να τις αντιμετωπίσει. Στην Αμερική υπήρχαν στα ‘80ς, ειδικά κλαμπ στα οποία η διασκέδαση ήταν να πατάνε, ακόμα και σε γεννητικά όργανα ανδρών, με γόβες στιλέτο. Να κάνουν σόου επάνω σε γυμνά σώματα με ψηλοτάκουνα και ειδικά με γόβες στιλέτο. Ήρθε η eleganza τόσο πολύ που όλοι είχαν στο μυαλό τους ένα Manolo.

(…) Τώρα. Αν έχουμε μία δεξίωση και πρέπει να επιλέξουμε ποιά παπούτσια θα φορέσουμε: έχω τύχει σε πάρα πολλά parties, είτε λέγεται Λος Άντζελες είτε λέγεται Ευρώπη, όπου οι περισσότερες γυναίκες έχουν τα φλατ παπούτσια τους στο χέρι ως αξεσουάρ -και αυτό μπορείτε να το δείτε από ένα φλατ Manolo το οποίο είναι σαν κόσμημα γι’αυτές – κι ενώ έχουνε βάλει τη γόβα τους και πηγαίνουνε με το φόρεμά τους το μακρύ κλπ., το μαζεύουνε κατά 6-7 πόντους και φοράνε το φλατ παπούτσι για να μπορούνε να χορέψουνε. Ή το αφήνουν στην γκαρνταρόμπα ή πολλές το κρατούνε στο χέρι. Γιατί, πας σε ένα κάλεσμα στο Μπέβερλι Χιλς όπως έχω πάει εγώ, και είναι 1.500 με 2.000 άτομα -εκεί δεν μπορείς να τα αφήσεις κάπου τα παπούτσια γιατί θα τα χάσεις. Τα κρατάς στο χέρι ή τα αφήνεις δίπλα σου. Άρα το παπούτσι και το τακούνι έχει μία τέτοια ιδιαίτερη χρήση που ή σε ανεβάζει και σε αποθεώνει, αλλά αν δεν ξέρεις να το πατήσεις καλύτερα να μην το χρησιμοποιήσεις.

(…) Αυτό που θα πούμε εμείς τώρα είναι ότι ο κόσμος φοράει ό,τι γουστάρει όπως το γουστάρει άρα πρέπει να ευεργετούμε (ευγνωμονούμε για) την εφεύρεσή του.»

Ακούστε τα podcasts του Λάκη Γαβαλά εδώ: