Σίλια Κατραλή: «Δεν κάνω κλάμπινγκ και δεν ακολουθώ τη μόδα»

Σίλια Κατραλή. Νέο κορίτσι, μουσική, θέατρο, βιβλίο. Ένας ωραίος συνδυασμός. Το καλοκαίρι, με αισιόδοξο τίτλο «Ελεύθερο κάμπινγκ», κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο με επτά τραγούδια τρυφερού, χιούμορ και έντονου σαρκασμού, με μουσική που κινείται ανάμεσα στην ποπ μπαλάντα, το ελαφρύ σουίνγκ και τις δόσεις νοσταλγίας και ρομαντισμού. Πρώτο τραγούδι που ξεχώρισε ήταν τα «Κρίνα λευκά» και τώρα, επάνω στην αρχή ενός δύσκολου χειμώνα, έρχεται με τη διασκευή του «Χαμογέλα» του Μανώλη Φάμελλου, να δώσει μία αισιόδοξη φωνή.
Σε αυτό βοηθάει και το βίντεο του τραγουδιού, σε καλλιτεχνική επιμέλεια της Έφης Γούση -μίας γυναίκας που ξέρει να κάνει το ρετρό στιλ, μοντέρνο και σημερινό, να δίνει έναν αλλόκοτο, παραμυθένιο αέρα στα κορίτσια που φωτογραφίζει και σκηνοθετεί.

Με αυτή την εικόνα στον νου, ρωτήσαμε την Σίλια Κατραλή μερικά πράγματα για να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Η ίδια πρότεινε σαν τίτλο της συνέντευξης αυτό: Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε το πλοίο και να βουτήξουμε και πάλι στο νερό;

Ας βουτήξουμε λοιπόν, Σίλια. Ποιa είναι η ιστορία της ζωής σου; Πώς βρέθηκες εδώ;
Το πρόβλημα εμφανίστηκε ένα βράδυ του Σεπτέμβρη εν έτει 1994. Όλα πήγαιναν πολύ καλά, μέχρι περίπου την πρώτη εβδομάδα. Η περιπλάνηση ξεκίνησε από τα νότια προάστια της Αθήνας με κατεύθυνση πιθανότατα στο πουθενά. Στην πορεία έκανα ένα οδοιπορικό στις διάφορες δραματικές σχολές του εσωτερικού και του εξωτερικού με μεγάλη επιτυχία και διαφορά τροχαία ατυχήματα. Ένα από αυτά ήταν και το πρώτο μου βιβλίο: «Διάσπαση Προσευχής», τίτλος παρόμοιος σχεδόν με αυτόν της ζωής μου. Βρέθηκα εδώ ύστερα από την παρότρυνση κάποιων φίλων και συνεργατών που είχαν βάσιμες ουτοπίες πως πρέπει να κυκλοφορήσω ένα ολοκληρωμένο μουσικό άλμπουμ.

Τι έχεις να μας πεις για το άλμπουμ σου «Ελεύθερο κάμπινγκ»; Πώς θα το παρουσίαζες σε κάποιον που δεν ξέρει από μουσική;
Πρόκειται για μια ειλικρινή, ειρωνική παρωδία ιπποτικής υπόκλισης. Μέσα σε αυτό το σύνολο των επτά τραγουδιών υπάρχει μια συνεχής αναφορά στον έρωτα που αγγίζει τα όρια της εμμονής, αν όχι της ανοησίας. Στις περισσότερες δουλειές μου βέβαια, ασχολούμαι με θέματα όπως ο έρωτας και ο θάνατος, καθώς μόνο αυτά είναι σίγουρο πως υπάρχουν. Σε γενικές γραμμές είναι ένα άλμπουμ ελεύθερο σαν κάμπινγκ.

Είσαι ροκ ή ποπ; Πού ανήκεις;
Νομίζω, λέξεις όπως «ανήκω», «πιστεύω» και «κατάλαβα» είναι οι πιο επικίνδυνες λέξεις στον κόσμο και προσπαθώ να τις αποφεύγω, όμως για να απαντήσω τα ακούσματά μου είναι κυρίως ροκ. Τείνω κατά κάποιον τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση.

Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που έχεις να δώσεις για «Ελεύθερο κάμπινγκ»;
Μήπως είναι καιρός ν’ αφήσουμε το πλοίο και να βουτήξουμε ξανά στο νερό;

Ποιά είναι η ιστορία πίσω από το τραγούδι «Χαμογέλα» και το βίντεο κλιπ που υπογράφει η Έφη Γούση;
Ένα πουλί που πεθαίνει. Μερικές ψυχές που αναγεννώνται μέσα απ’ το θάνατο. Κι έπειτα το χαμόγελο. Ένα οξύμωρο σχήμα, μια καμπύλη στις άκρες των χειλιών που μας υπενθυμίζει πως μένει ένα κομμάτι του νοήματος, που δεν έχουμε ακόμη υποπτευθεί. Αυτό συμβαίνει στο βίντεο. Ένας κανόνας που διαλύεται και ακουμπά πάνω σε μια σαρκαστική πραγματικότητα.

Η Έφη Γούση αγαπάει ένα pop-retro στιλ που δίνει στα κορίτσια που φωτογραφίζει με μία αίσθηση women’s power. Είσαι retro fan εσύ;
Αρκετά. Η αισθητική μου ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με την αισθητική της Έφης. Έτσι καταλήξαμε να φτιάξουμε αυτό το περίεργο πράγμα που είδατε.

Το βίντεο θυμίζει αδιόρατα και το «​Handmaid’s Tale». Το έχεις δει; Σου άρεσε;
Έχω δει μόνο λίγα επεισόδια καθώς δυσκολεύομαι πολύ να παρακολουθήσω σειρές. Ναι το βρήκα ιδιαιτέρως αξιόλογο και καλογυρισμένο. Σαν αισθητική έχει αρκετές ομοιότητες με το κλιπ του «Χαμογέλα» αλλά και αρκετές ειδοποιούς διαφορές.

Είσαι κορίτσι της μόδας; Τι φοράς; Πού ψωνίζεις;
Δεν θα το έλεγα. Μου είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη διαδικασία η μόδα και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Επιπλέον βρίσκομαι σε αυτή τη μειονότητα του γυναικείου πληθυσμού που βρίσκουν παντελώς αδιάφορα τα ψώνια.

Ποιά είναι η τελευταία φωτογραφία που ανέβασες στο Instagram;
Αυτή:

Ποια είναι η πιο αγαπημένη σου ελληνική συμμετοχή στη Eurovision;
Αν και γνωρίζω το θεσμό έχω να τον παρακολουθήσω πάνω από 7 χρόνια. Η τελευταία συμμετοχή που θυμάμαι (ήμουν ακόμη στο σχολείο) ήταν με το «Νumber Οne» της Έλενας Παπαρίζου και νομίζω βρισκόταν πολύ κοντά στον διαγωνισμό και στην εποχή του.

Σαν ηθοποιός, τι γνώμη έχεις για την ελληνική τηλεόραση;
Είναι κρίμα γιατί θα μπορούσαμε και καλύτερα. Τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση πλένει την ψυχή με σκληρό απορρυπαντικό και καυτό νερό και μετά την πετάει στο στεγνωτήριο στην υψηλότερη θερμοκρασία. Η ψυχή μπαίνει μέσα πολύ μεγάλη και βγαίνει έξω μπασμένη. Νομίζω πως κάπου άλλου βρίσκεται αυτό που ψάχνουμε.

Ποια είναι η συγγραφική σου ταυτότητα; Τι γράφεις; Από πού εμπνέεσαι;
Η μέθοδος που ακολουθώ στο γράψιμο είναι να στριμώχνω τον εαυτό μου σε γωνίες κι ύστερα βλέπω αν θα μπορέσω να ανέβω τον τοίχο, να περπατήσω στο ταβάνι και να βγω απ’ το δωμάτιο. Είναι τρομακτικός τρόπος να δουλεύεις. Δε θα τον σύστηνα σε κανέναν. Γράφω θεατρικά έργα, έχω εκδώσει ένα βιβλίο και πρόσφατα μερικούς στίχους, όλα είναι γραμμένα με μια υποχρέωση όχι απέναντι στην κοινωνία αλλά απέναντι στη γλώσσα, δε ξέρω αν αυτό προσδίδει κάποια ταυτότητα.

Ok με το κάμπινγκ. Με το clubbing όμως ποιa είναι η σχέση σου; Πού και πώς;
Θα τη χαρακτήριζα δεινή. Δεν μου αρέσουν τα clubs και τα αποφεύγω. Προτιμώ πιο χαλαρούς τρόπους διασκέδασης, μέρη τα οποία γενικώς επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των θαμώνων τους.

Πού μένεις στην Αθήνα; Μίλα μου για τη γειτονιά σου.
Μένω στο Κουκάκι. Η γειτονιά μου έχει στενά που μπορείς να χαθείς αν το έχεις ανάγκη, όμως μπορείς και να βρεθείς. Συνηθίζω να περπατάω σε αυτά αργά τη νύχτα. Το κέντρο της Αθήνας φημίζεται για τα υπέροχα παράδοξα που δημιουργούν η αρχιτεκτονική και οι άνθρωποι του. Η Αθήνα είναι μια υπέροχη πόλη -με άσχημα λάθη, όμως παραμένει υπέροχη πόλη σε κάθε περίπτωση.

Street food στην Αθήνα. Τι μας συμβουλεύεις;
Αγνοώ λεπτομέρειες επί του θέματος, ωστόσο στη γειτονιά μου υπάρχουν πολλά αξιόλογα μέρη για να επιλέξει κανείς τις γεύσεις της αρεσκείας του. Κάντε μια βόλτα στην Ακρόπολη, εκεί θα βρεθούν οι απαντήσεις. Για όλα.

Τα επόμενα βήματά σου;
Αβέβαια, όπως και τα προηγούμενα. Ελπίζω τουλάχιστον να μην είναι προς τα πίσω.