Οι γυναίκες που έγραψαν τη δική τους ιστορία τη χρονιά που τελείωσε
9 γυναίκες που ξεχώρισαν το 2020, από την ιατρική την επιστήμη, την πολιτικής, τον πολιτισμό, το θεάτρο, τον κινηματογράφο και την ελληνική κοινωνία.
Εννέα γυναίκες που ξεχώρισαν το 2020, από το χώρο της ιατρική και της επιστήμης, της πολιτικής, του πολιτισμού, του αθλητισμού, του θεάτρου, του κινηματογράφου και της ελληνικής κοινωνίας.
Η γυναίκα στο όνομα της οποίας συγκαταλέγουμε όλες τις γυναίκες του επιστημονικού, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που έδωσαν μία απίστευτη μάχη στην πρώτη γραμμή μέσα στο 2020, και συνεχίζουν. Η Μίνα Γκάγκα είναι πνευμονολόγος, συντονίστρια διευθύντρια της 7ης Πνευμονολογικής Κλινικής του νοσοκομείου Σωτηρία και μία από τις πιο γνωστές φράσεις της για την πανδημία είναι: «Αυτοί που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κορωνοϊός τους παρακαλώ να έρθουν έστω μία μέρα στο νοσοκομείο μας να δουν τι γίνεται». Κλινική Ιατρός, που ωστόσο ασχολείται με την έρευνα και ιδίως με μελέτες για την πρόληψη και την ανακούφιση στο άσθμα και τον καρκίνο του πνεύμονα, έχει υπηρετήσει ως Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διαπίστευσης στην Πνευμονολογία. Το 2017 οι 35.000 ιατροί-μέλη της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας την εξέλεξαν Πρόεδρο της Εταιρείας και τον Σεπτέμβριο του 2020 εκλέχθηκε ομόφωνα νέα πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας. Έχοντας αναλάβει και το κρίσιμο έργο της επικοινωνίας, προς το κοινό, όλους αυτούς του μήνες της πανδημίας καταφέρνει να μεταφέρει όλες τις σημαντικές εξελίξεις και να εκπαιδεύει το κοινό στη νέα αυτή πραγματικότητα τονίζοντας ότι το πιο σημαντικό μέτρο προφύλαξης είναι η μάσκα αλλά να εκπροσωπεί και τον κλάδο παρουσιάζοντας και τον αγώνα που δίνουν μέσα σε δύσκολες συνθήκες.
Η γυναίκα που έδωσε τόσο ουσιαστικά μορφή στην έννοια Μάνα, έτσι όπως την έχουμε στη συνείδησή μας αλλά και έτσι όπως σκληρά διαγράφηκε το προφίλ της μέσα από τη δολοφονία του γιού της. Περιμένοντας επτά χρόνια να δικαιωθεί, ζώντας όλες τις εξελίξεις, πολιτικές και κοινωνικές, που έστηναν ένα όλο και πιο βαρύ σκηνικό για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, η Μάγδα Φύσσα κράτησε ακέραια και ατόφια θέση. Η αξιοπρέπεια και το ήθος της, η φειδώ και η ουσία των δηλώσεών της ήταν ένα μάθημα πολιτικού και προσωπικού μέτρου, ενώ το ξέσπασμα της συγκίνησής της, η λύτρωση του τέλους της δίκης με την καταδίκη των δολοφόνων, ακούστηκε σαν αυτό που είχαμε όλοι ανάγκη να νοιώσουμε, την κραυγή στον αέρα, μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα του 2020.
Είχε γιορτάσει χθες, Τετάρτη, τα 93α γενέθλιά του
Η πρόεδρος του δικαστηρίου στη δίκη της Χρυσής Αυγής, μαζί με τη Μάγδα Φύσσα αποτέλεσαν ένα δίδυμο που χάρισε στον αγριεμένο, αγχωμένο, ανήσυχο, αδικημένο κόσμο του 2020, την αίσθηση της ηρεμίας και της σιγουριάς στη δικαιοσύνη. Σαφής στη διαδικασία, στη θέση και στις αποφάσεις της, χωρίς καμία επικοινωνιακή φλυαρία, καταδίκασε μαζί με το υπόλοιπο δικαστήριο τη Χρυσή Αυγή ως υπεράνω πάσης αμφιβολίας εγκληματικό ναζιστικό μόρφωμα, απολύτως υπεύθυνο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ και την απόπειρα ανθρωποκτονίας των στελεχών του ΚΚΕ και μελών του ΠΑΜΕ.
Η Μαρία Λεπενιώτη, που έχει χαρακτηριστεί από συναδέλφους της εργασιομανής, άτεγκτη και αυστηρή, εισήλθε στο δικαστικό Σώμα το 1984 σε ηλικία 26 ετών. Είναι άριστη νομικός με μεταπτυχιακό τίτλο στο αστικό και εργατικό δίκαιο. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά. Στο παρελθόν έχει χειριστεί πολλές ιδιαίτερες δίκες, όπως εκείνη του «συνδικάτου του εγκλήματος», δίκες εκβιαστών, τη δίκη για εξοπλιστικά κ.ά. Στην προσωπική της ζωή, είναι παντρεμένη με γνωστό ιατροδικαστή και έχουν μαζί δύο παιδιά.
H Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, ήταν και είναι όπως πάντα παρούσα, και το 2020, στα θέματα, τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα της LGBTQ+ κοινότητας αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Η πολυσυζητημένη τεράστια προβολή, στην πρόσοψη του κτιρίου της Στέγης, του στίχου του Γιάννη Αγγελάκα «Σιγά μη φοβηθώ» με την ημερομηνία «7/10/2020«, δηλαδή την ημερομηνία της ετυμηγορίας για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, καθώς, λίγες μέρες αργότερα και της φωτογραφίας του Ζακ Κωστόπουλου, έκαναν τη Στέγη, μέσα στο 2020, κέντρο συζήτησης και την Αφροδίτη Παναγιωτάκου μία γυναίκα με άποψη που ακούστηκε δυνατά, ακόμα και αν παίρνει ρίσκο διατυπώνοντάς τη. Θεωρώντας τον πολιτισμό όχι μία «ήσυχη περιοχή» έκανε φέτος τη Στέγη ένα ζωντανό μέρος της πόλης που διαμορφώνει όχι μόνο ιδέες αλλά και τις εικόνες της Αθήνας, σε πολλές περιπτώσεις.
Γυναίκες της πολιτικής, της επιστήμης, του διαστήματος, της σόου-μπιζ
Η νέα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας προέκυψε, στις 22 Ιανουαρίου 2020, από την ομόφωνη ψήφο της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής, και αυτό ήταν η πρώτη νίκη της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για την ευχάριστη έκπληξη που μας προσέφερε, να συμφωνούν για κάτι, και μάλιστα τόσο σπουδαίο, τα κόμματα στη Βουλή. Το ακόμα πιο ευχάριστο είναι ότι πρόκειται για την πρώτη Ελληνίδα που ανέρχεται στο ανώτατο αξίωμα της χώρας, ενώ υπήρξε αμέσως πριν, και η πρώτη γυναίκα δικαστής που βρέθηκε στη θέση της προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η κ. Σακελλαροπούλου είχε δηλώσει στο Der Spiegel ότι χαίρεται για την πρόοδο και την καταξίωση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και ότι η εκλογή της στη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας ενισχύει το μήνυμα αυτό. Συμπαθής, προσγειωμένη, με ανθρώπινη διάσταση, υπερασπίζεται συνέχεια την ενότητα και την ομοψυχία ως τη μεγάλη δύναμη των Ελλήνων, δείχνει έντονη παρουσία σε πολιτικά και κοινωνικά “hotspots”, συμμετείχε συμβολικά σε κοινωνική κουζίνα και, άλλη μία ευχάριστη έκπληξη, είναι φιλόζωη και τη γάτα της την ονόμασε Καλυψώ.
Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1959, είναι παντρεμένη με τον Γιάννη Σαβαλάνο, με τον οποίο έχουν ένα γιο, τον Χαρίδημο, είναι πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιφερειακή Ανάπτυξη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πριν λίγες μέρες βρέθηκε στη λίστα του Forbes με τις γυναίκες που θα πρέπει να «παρακολουθήσουμε το 2021». Η πρώην υπουργός, μετά από πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι υποψήφια για την πολύ σημαντική θέση του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ. Όπως σχολιάζει το Forbes, η Άννα Διαμαντοπούλου «έχει μακρά παρουσία στην ελληνική πολιτική σκηνή» και «ήδη μεγάλη επιρροή στην Ευρώπη». Με άρθρο της στα «Νέα» η Άννα Διαμαντοπούλου εξηγεί γιατί αποδέχθηκε την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη να διεκδικήσει την ηγεσία του ΟΟΣΑ: «Ο ρόλος των διεθνών οργανισμών σε αυτή τη μεταβατική και ταραχώδη φάση της ιστορίας, με τις γεωπολιτικές αλλαγές, την ψηφιακή επανάσταση και τις περιβαλλοντικές προκλήσεις, είναι καθοριστικός και επιδραστικός για έναν συντονισμένο και καλύτερο κόσμο. Κι εμείς, πιστεύω έχουμε όλα τα εφόδια να πλοηγήσουμε με επιτυχία έναν μεγάλο διεθνή οργανισμό, όπως ο ΟΟΣΑ, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.»
Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι συνυποψήφια με άλλες δύο γυναίκες για τη θέση. Αν κάποια από τις τρεις υποψήφιες εκλεγεί θα είναι η πρώτη γυναίκα Γενική Γραμματέας του ΟΟΣΑ. «Στην πραγματικότητα, η δύναμη των γυναικών αυξάνεται και πιθανότατα με ρυθμό που θα μπορούσε να τους χαρίσει θέση στη λίστα ισχύος μόλις το επόμενο έτος. Για το σκοπό αυτό, αυτές είναι οι γυναίκες που πρέπει να παρακολουθούμε για το 2021», σημειώνει η συντάκτρια του Forbes.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί τον ερχόμενο Μάρτιο.
Η Μαρία Σάκκαρη, ένα δυναμικό, φρέσκο και θετικό πρόσωπο σαν παρουσία, θεωρείται μία από τις πιο καλογυμνασμένες αθλήτριες στον κόσμο και, μαζί με τον Στέφανο Τσιτσιπά, κρατούν ψηλά στο τένις τα ελληνικά χρώματα. Η Μαρία ψηφίστηκε ως η Αθλήτρια της Χρονιάς στα Gazzetta Awards by Garmin και βρίσκεται στην 20ή θέση στην παγκόσμια κατάταξη. Στις 26 Αυγούστου 2020, μέσα στον ζόφο της πανδημίας, την είδαμε να νικάει τη Σερένα Ουίλιαμς, ένα όνειρο που το είχε από μικρή (να την συναντήσει) από τότε που παρακολουθούσε τη Σερένα και την αδερφή της Βενους στην τηλεόραση. Το 2020 την είδε να κάνει μια θεαματική πορεία στο Αυστραλιανό και Αμερικάνικο Open και μάλλον το 20 πρέπει να είναι το τυχερό της νούμερο αφού τόσες ήταν οι νίκες που κατέκτησε μέσα στη χρονιά. Θεωρείται η δεύτερη καλύτερη Ελληνίδα τενίστρια όλων των εποχών, μετά τη Λένα Δανιηλίδου (Ρεκόρ Καριέρας Νο.14).
Η Μαρία είναι 25 χρονών, έχει ύψος 172 εκατοστά, είναι δεξιόχειρας και κάνει ρεβέρ και με τα δύο χέρια, έχει δηλώσει ότι η ταυτότητά της γράφει “Σπαρτιάτισσα” και είναι κόρη της επίσης επιτυχημένης τενίστριας Αγγελικής Κανελλοπούλου, η οποία έχει ρεκόρ καριέρας το No 43. Η Μαρία στα 18 της μετακόμισε στη Βαρκελώνη για τέσσερα χρόνια, το 2017 επέστρεψε στην Αθήνα και από τότε, ο προπονητής της είναι ο 24χρονος Βρετανός Τομ Χιλ, ο νεαρότερος προπονητής αυτή τη στιγμή στο γυναικείο τουρ. Η Μαρία, με τα μεγάλα τουρνουά να ακυρώνονται, όπως επίσης και το Wimbleton και οι Ολυμπιακοί λόγω πανδημίας, μένει προς το παρόν στην Αθήνα, κοντά στην οικογένεια της και συνεχίζει προπονήσεις με ειδική άδεια ενώ έλαβε μέρος και στην καμπάνια ενημέρωσης κατά του covid-19.
Το φετινό Βραβείο Ίρις Β’ Γυναικείου ρόλου για την ταινία «Ευτυχία» που έγινε η μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία της χρονιάς όχι μόνο σε εισπράξεις -όσο ήταν ανοιχτοί οι κινηματογράφοι αλλά και σε όλες τις προβολές της σε πλατφόρμες ψυχαγωγίας και τηλεοπτικές μεταδόσεις. Η Κάτια Γκουλιώνη, αναγνωρισμένη και εξαίρετη ηθοποιός, σκηνοθέτης και ενδυματολόγος, υποδύθηκε τη στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου στο «πρώτο μισό» της ζωής της και κέρδισε τους πάντες με την αμεσότητα, το χιούμορ, τον δυναμισμό της ερμηνείας της – αντάξια δίπλα στην Καριοφυλιά Καραμπέτη που ανέλαβε το «υπόλοιπο μισό» της ζωής της στιχουργού. Η Κάτια, εκτός από την «Ευτυχία», είχε βραβευτεί και το 2018, με το βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Πολυξένη: Μια ιστορία από την Πόλη» ενώ το 2019, βραβεύτηκε, αυτή τη φορά ως ενδυματολόγος στην ταινία «Ακίνητο ποτάμι». Η Κάτια Γκουλιώνη είναι Αθηναία, αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη και από τα πρώτα της βήματα έκανε έντονη την παρουσία της, σε παραστάσεις όπως το «Προσεχώς», σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, «Στούντιο υπό το μηδέν» και "Playback", του ίδιου σκηνοθέτη. Πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση στις «Ιστορίες Μυστηρίου», συνέχεια με ταινίες όπως το «Μέσα στο δάσος» του Άγγελου Φραντζή αλλά και συνεργασίες όπως αυτή με τον εικαστικό Θοδωρή Προδρομίδη, στην έκθεση νέων καλλιτεχνών με τίτλο "ROOMS 2010" σε διοργάνωση της γκαλερί Καππάτος.
Το φετινό Βραβείο Ίρις Α’ Γυναικείου ρόλου για την ταινία «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» του Σύλλα Τζουμέρκα. Η Αγγελική, σε μία ταινία σαν ελληνικό γουέστερν, υποδύεται μία σκληρή, στα όριά της αστυνομικό, που μπλέκεται σε μία υπόθεση στην καρδιά της ελληνικής επαρχίας. Ένα από τα χαρακτηριστικά πρόσωπα των ταινιών του Γιώργου Λάνθιμου (βραβείο καλύτερης ηθοποιού, το 2009, στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Σεράγεβο για τον «Κυνόδοντα»), η Αγγελική είναι χαρακτηριστική φιγούρα του «δεύτερου κύματος» ηθοποιών του ελληνικού weird wave, χωρίς αυτό να την εγκλωβίζει σε τίποτα. Απόφοιτος της σχολής του Θεάτρου Εμπρός, το 2004 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα Blitz μαζί με τον Γιώργο Βαλαή και τον Χρήστο Πασσαλή. Ήταν υποψήφια για το βραβείο Α' Γυναικείου ρόλου στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2010 για τον “Κυνόδοντα” και το 2015 για την «Έκρηξη». Επίσης, έχει παίξει σε παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο και στο Θέατρο Τέχνης.
Γυναίκες της πολιτικής, της επιστήμης, του διαστήματος, της σόου-μπιζ
